Σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές υπολογίζονται οι επιπτώσεις που θα προκαλέσει η υποτίμηση της δραχμής στον κρατικό προϋπολογισμό και - άρα - στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων που θεωρούνται τα "υποζύγια" του προϋπολογισμού και πληρώνουν κάθε φορά τους επιπλέον φόρους για να καλύπτονται οι "μαύρες" και "γκρίζες" τρύπες των ελλειμμάτων. Οι αρμόδιοι εκτιμούν ότι οι επιπτώσεις που θα προκληθούν στον προϋπολογισμό του 1998 από την εφάπαξ υποτίμηση της δραχμής θα είναι άμεσες και - μέχρι στιγμής - ανυπολόγιστες. Οι επιπτώσεις θα αφορούν κατ' αρχήν τις δαπάνες εξυπηρέτησης του εξωτερικού δημοσίου χρέους, αλλά και μία σειρά άλλων δαπανών η πληρωμή των οποίων γίνεται σε συνάλλαγμα. Αν και μέχρι χτες δεν είχαν γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους οι σχετικοί υπολογισμοί για να υπάρξουν οι πρώτες εκτιμήσεις, το κόστος είναι μεγάλο και αναμένεται να ανέλθει σε αρκετές εκατοντάδες δισ. δραχμές.

Ασχετα από την αισιοδοξία που επιχειρεί να καλλιεργήσει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ότι δήθεν το όποιο κόστος θα απορροφηθεί από την προσδοκώμενη σταδιακή αποκλιμάκωση των επιτοκίων - μεταξύ αυτών και των επιτοκίων των κρατικών τίτλων που θα καταστήσει φθηνότερη την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους - η αλήθεια είναι διαφορετική. Με δεδομένο ότι το εξωτερικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο τέλος του 1997 ανερχόταν σε 7,8 τρισ. δραχμές και με έναν απλό υπολογισμό προκύπτουν τα εξής: Με την υποτίμηση της δραχμής κατά 14%, το εξωτερικό δημόσιο χρέος αυξάνεται κατά αντίστοιχα κατά 14% ή διογκώνεται κατά περίπου 1 τρισ. δραχμές. Δηλαδή ο προϋπολογισμός του 1998 καλείται να εξυπηρετήσει τώρα ένα εξωτερικό δημόσιο χρέος αυξημένο κατά 1 τρισ. δρχ. περίπου σε σχέση μ' αυτό που είχε την προηγούμενη Παρασκευή! Σημειωτέον ότι ο παραπάνω υπολογισμός έγινε με την υπόθεση ότι η υποτίμηση της δραχμής κατά 14% αφορά όλα τα ξένα νομίσματα στα οποία έχει δανειστεί το ελληνικό δημόσιο.

Πέρα από τις δαπάνες εξυπηρέτησης του εξωτερικού δημοσίου χρέους όμως, με την υποτίμηση της δραχμής, θα επιβαρυνθούν άμεσα και διάφορες άλλες κατηγορίες δαπανών που πληρώνονται σε συνάλλαγμα. Τέτοιες δαπάνες, όπως σημείωναν αρμόδιοι παράγοντες του ΓΛΚ, είναι:

• Διάφορες προμήθειες του δημοσίου,που πληρώνονται σε συνάλλαγμα (όπως π. χ. εισαγόμενα φάρμακα, δαπάνες για αμυντικό εξοπλισμό κλπ.).
• Κονδύλια για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των πρεσβειών,καθώς και για την πληρωμή μισθών σε εμπορικούς ακόλουθους, ναυτικούς ακόλουθους, αποσπασμένους καθηγητές στην αλλοδαπή και γενικότερα υπαλλήλους του ελληνικού δημοσίου που εργάζονται σε υπηρεσίες του εξωτερικού.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων παραγόντων, η επιβάρυνση που θα προκύψει γι' αυτές μόνο τις κατηγορίες δαπανών (χωρίς δηλαδή τις πρόσθετες δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους) αναμένεται να υπερβεί το ποσό των 100 δισ. δρχ.

Σε στάση αναμονής εμφανίζονται για τις επόμενες 2 βδομάδες περίπου, οι τράπεζες, σχετικά με την πρακτική που θα ακολουθήσουν στον τομέα των επιτοκίων. Εκείνο που θεωρείται σχεδόν σίγουρο είναι ότι το αμέσως επόμενο δίμηνο, τα επιτόκια θα ακολουθήσουν την αναμενόμενη αναθέρμανση του πληθωρισμού, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι θα αυξηθούν ανάλογα, καθώς τα σημερινά επίπεδα των επιτοκίων είναι ήδη υψηλά σε σχέση με το επίπεδο του πληθωρισμού. Για αποκλιμάκωση των επιτοκίων, μπορεί να γίνεται λόγος μετά τον προσεχή Ιούνη και μόνο εφόσον δεν ασκηθούν και νέες πιέσεις στη δραχμή - κάτι που θεωρείται πολύ πιθανό - περίπτωση κατά την οποία τα επιτόκια θα εξακολουθήσουν να διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο με αυξητικές τάσεις.Στην αντίθετη περίπτωση - αν δηλαδή οι εξελίξεις επιτρέψουν μείωση των επιτοκίων - τη "νύφη" φαίνεται πως θα πληρώσουν πρώτα και κύρια τα επιτόκια καταθέσεων (δηλαδή οι λαϊκές καταθέσεις), καθώς αρμόδια στελέχη της τραπεζικής αγοράς υποστηρίζουν ότι παρατηρείται μεγάλη μετακίνηση κεφαλαίων από τις τράπεζες προς τη χρηματιστηριακή αγορά... Πάντως, χτες τα επιτόκια στη διατραπεζική (η τάση των οποίων δίνει το στίγμα για τις γενικότερες εξελίξεις στην αγορά) κυμαίνονταν γύρω στο 12% από 16% που ήταν την προηγούμενη Παρασκευή. Αν και επικράτησε ψυχραιμία στην τραπεζική αγορά, δεν έλειψαν αρκετές - "σπασμωδικές" όπως χαρακτηρίζονταν - κινήσεις διερευνητικού κυρίως χαρακτήρα, από επιχειρηματίες που είχαν δανειστεί σε συνάλλαγμα. Η αντίδραση ορισμένων από τις τράπεζες σ' αυτές τις κινήσεις επικεντρώθηκε κυρίως στο να πείσουν τους επιχειρηματίες - πελάτες τους να μην προχωρήσουν σε κλείσιμο των θέσεών τους, με το επιχείρημα ότι μετά την υποτίμηση της δραχμής κατά 14% και δεδομένων των χαμηλών επιτοκίων των δανείων σε συνάλλαγμα, το κόστος εξυπηρέτησης των δανείων αυτών φτάνει περίπου σήμερα σε αντίστοιχα επίπεδα με τα δραχμικά δάνεια.