Η εφαρμογή των ΤΣΑ ξεκινά σε περιοχές με οξυμένη ανεργία, γιατί οι εργαζόμενοι είναι πιο ευάλωτοι στις πιέσεις της εργοδοσίας.

Οι 7 επιλέξιμες περιοχές - πιλότοι εφαρμογής τους είναι:

Η Ζώνη Κοζάνης - Φλώρινας, οι δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, οι Ν. Αχαϊας, Ν. Μαγνησίας, Ν. Δράμας, Ν. Ημαθίας, Ν. Βοιωτίας.

Να π. χ. γιατί ο ΣΕΒ ζητά από τον "κοινωνικό διάλογο" ανάμεσα στα άλλα: "Οι αμοιβές των εργαζομένων στις βιομηχανικές περιοχές σε κρίση όπως Λαύριο, Πάτρα, Χαλκίδα κλπ. να είναι έως και 10% χαμηλότερες από την εθνική, κλαδική και ομοιοεπαγγελματική συλλογική σύμβαση εργασίας".

Μια έρευνα του ΑΣΔΑ στη Δυτική Αθήνα το 1992, σχετικά με τη γυναικεία απασχόληση έδειξε τα εξής:

α) Ιδιαίτερα χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο.

β) Πολύ χαμηλό ποσοστό οικονομικά ενεργών γυναικών στην περιοχή.

γ) Υψηλό ποσοστό ανεργίας.

δ) Από τις εργαζόμενες γυναίκες οι περισσότερες είναι εργάτριες (34,8%) και υπάλληλοι γραφείου (17%).

ε) Ο δευτερογενής τομέας καλύπτει το 47% της οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή και απασχολεί το 42% των γυναικών (δηλ. βιοτεχνίες, βιομηχανίες ιματισμού, κλωστοϋφαντουργίας, διάφορα εργοστάσια).

στ) Η έκταση της απασχόλησης των γυναικών στον κλάδο του ιματισμού μέσω των συνεργείων φασόν εκτιμάται ως ιδιαίτερα μεγάλη.

Να, γιατί ο κ. Σημίτης έδωσε και δίνει ιδιαίτερο πολιτικό βάρος στη Δ. Αθήνα.

Παράλληλα προσπαθούν να προλάβουν μια δεύτερη μαζική εσωτερική μετανάστευση κατοίκων αυτών των περιοχών, στην Αθήνα, γιατί θα δημιουργήσει εκρηκτική κατάσταση στο χτυπημένο από την ανεργία λεκανοπέδιο της Αττικής.

Με τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση, συγκαλύπτει τη θεμελιακή αιτία της ανεργίας δηλαδή την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, τους νόμους της υπεραξίας και του κέρδους, της ανισόμετρης ανάπτυξης, το μονοπωλιακό ανταγωνισμό, που είναι βάση της αντίθεσης ανάμεσα στον πλούτο και τη φτώχεια, την οικονομική κρίση (καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων με κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, κλπ.).

Η χαμηλή ειδίκευση των γυναικών ως ένα βαθμό επιδρά στην ανεργία, όμως δεν παίζει καθοριστικό ρόλο, ούτε είναι η αιτία του προβλήματος.

Οι γυναίκες π. χ. στη "Ράξτα" στο Περιστέρι, στην SCS στη Μεταμόρφωση ή στην "Πειραϊκή - Πατραϊκή" δεν απολύονται γιατί είναι ανειδίκευτες.

Το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών γενικά έχει ανέβει. Εχει ανέβει όμως παράλληλα και η ανεργία τους και μάλιστα ποσοστιαία περισσότερο στα ανώτερα μορφωτικά επίπεδα.

Βάσει στοιχείων μελέτης του Πανελλαδικού Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάργησης και Απασχόλησης (ΠΙΕΚΑ), για την επαγγελματική κατάρτιση και την απασχόληση, οι κατώτερες εκπαιδευτικές βαθμίδες, σε αντίθεση με τα μεσαία επίπεδα (ανώτερη και μέση εκπαίδευση), παρουσιάζουν εξαιρετικά μικρά ποσοστά ανεργίας, της τάξης του 4%-5%. (2)

Η εξειδίκευση των εργαζόμενων και φυσικά και των γυναικών είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο.

Ομως για ποια επαγγελματική εξειδίκευση συζητάμε, όταν αυτή γίνεται στα πλαίσια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ακόμη και με τη συμμετοχή συνδικαλιστικών ή μαζικών φορέων, αντί αυτή να αποτελεί βασικό μέρος μιας αναβαθμισμένης δημόσιας και δωρεάν παιδείας;

Για τι είδους εξειδίκευση γίνεται λόγος, όταν οι όποιες εκπαιδευτικές προσπάθειες της ΕΕ για τις γυναίκες περιορίζονται (συνειδητά) σε πρόχειρα και αντιεκπαιδευτικά στην ουσία σεμινάρια, όταν η εξειδίκευση σ' έναν τομέα δουλιάς δεν μπορεί να γίνει μέσα σε 6 μήνες με 2 ή 3 ώρες ημερησίως;

Για ποια συμβολή της εκπαίδευσης στην επαγγελματική ειδίκευση γίνεται λόγος, όταν η μεταλυκειακή κατάρτιση, τα προγράμματα της ΕΕ, προσανατολίζονται στον τομέα των υπηρεσιών; Και όσον αφορά τις γυναίκες, σχετίζονται με τομείς που είναι τα πιο κακοπληρωμένα επαγγέλματα;

Τα σεμινάρια της ΕΕ στρέφονται σε μεγάλο βαθμό στην εκπαίδευση άνεργων γυναικών, σε επιχειρηματίες, μπέιμπι - σίτερ ή μανικιουρίστριες.

Π. χ. το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) χρηματοδοτεί ειδικά μέτρα για τις γυναίκες από το 1978 ιδίως για κατάρτιση στο τομέα των υπηρεσιών ή την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Η πρωτοβουλία "Leader II" όπου δίνονται οι "ευκαιρίες" στις γυναίκες να αναλάβουν τοπικά έργα, με στόχο την αγροτική ανάπτυξη, όπως αγροτο-τουρισμό, παραγωγή και εμπόριο τοπικών ειδών, ανάπτυξης μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Ο ΑΣΔΑ στη Δυτ. Αθήνα π. χ. πραγματοποίησε 3 προγράμματα εκπαίδευσης γυναικών: για κοπή ρούχων με κομπιούτερ, για μεταφραστές και για εκπαίδευση Τσιγγάνων στη ραπτική.

Θα μαθαίνεις τόσα όσα έχει ανάγκη ο εργοδότης. Σήμερα θα μαθαίνεις αυτό το κομμάτι δουλιάς, αύριο κάτι άλλο και πάει λέγοντας. Σαν δαμόκλειος σπάθη θα κρέμεται στα κεφάλια των γυναικών μια διαρκής ανάγκη "ειδίκευσης μιας χρήσης".

Η γενική και ανώτερης ποιότητας παιδεία και επαγγελματική ειδίκευση θα αποτελεί προνόμιο των λίγων, που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, αφού επεκτείνεται η ιδιωτικοποίηση στην ανώτερη εκπαίδευση, και σε ένα εκτεταμένο δίκτυο επαγγελματικής κατάρτισης ανάμεσα στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η εφαρμογή του περιεχομένου των ΤΣΑ για την απασχόληση θα επιδεινώσει τη θέση των γυναικών στην αγορά εργατικού δυναμικού, την κατάσταση συνολικά της εργατικής οικογένειας.