Η αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης στο μέγα θέμα των "αποκρατικοποιήσεων" προβάλλει αυτό το διάστημα σε όλο το μεγαλείο της. Η πολιτική αυτή σέρνει μαζί της τις πλέον καταστροφικές συνέπειες για τις ίδιες τις επιχειρήσεις, τους εργαζόμενους, το δημόσιο και τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας. Μια πολιτική που το μόνο που απέδειξε περίτρανα είναι ότι η ιδιωτικοποίηση είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να οδηγήσεις μια επιχείρηση στον αφανισμό.Αυτό μαρτυρεί ο πλούσιος κατάλογος επιχειρήσεων του ΟΑΕ που πέρασαν εκ νέου σε ιδιώτες και στον οποίο έρχονται τώρα να προστεθούν δύο ακόμη επιχειρήσεις που προέκυψαν από τον τεμαχισμό της "Πειραϊκής - Πατραϊκής" και συγκεκριμένα τα εργοστάσια στην Ευρυτανία και τη Σάμο, που αποτελούν πλέον ιδιοκτησία του Χατζή, ενώ πριν ένα περίπου μήνα προστέθηκε με την ίδια ακριβώς μέθοδο του κλεισίματος διά της ιδιωτικοποιήσεως και η ΑΕΒΑΛ.

Την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα σαρκάζει την αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης, το αρμόδιο κυβερνητικό επιτελείο στο υπουργείο Ανάπτυξης εργάζεται πυρετωδώς, προκειμένου να υλοποιήσει την απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής για ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρήσεων του ΟΑΕ και διάλυση του Οργανισμού μέχρι το τέλος του 1998.Εργο που φαίνεται να σκοντάφτει σε πολλά σημεία, καθώς όλες οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα που όλα συνδέονται με την κακή λειτουργία, διαχείριση και υπονόμευσή τους από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Ολα εξάλλου τα στοιχεία που αυτή τη στιγμή έχουμε γύρω από την πορεία υλοποίησης των ιδιωτικοποιήσεων των εταιριών ΣΟΦΤΕΞ, ΚΕΡΑΦΙΝΑ, ΜΕΛ και ΒΩΞΙΤΕΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος για να κλείσουν πριν καν προλάβουν να ιδιωτικοποιηθούν βρίσκεται πολύ κοντά.Ο διαγωνισμός για την πώληση της κερδοφόρας επιχείρησης "Κεραφίνα",έφερε έναν μόνο υποψήφιο αγοραστή, ο οποίος φέρεται να είναι και "αεριτζής". Πρόκειται για την εταιρία ΝΕΟΚΑΤ, η οποία ιδρύθηκε το... 1994, με αντικείμενο "αρχιτεκτονικές μελέτες και κατασκευές", χωρίς να έχει δραστηριοποιηθεί ποτέ. Απαιτεί δε την απόλυση τουλάχιστον 70 ατόμων από τους 170 που συνολικά εργάζονται στην επιχείρηση, ενώ ως τίμημα προσφέρει μόλις 411 εκατ. δρχ. και μάλιστα σε 7 δόσεις. Το πιο πιθανό είναι η "Κεραφίνα" να αρχίσει να μετράει τον πρώτο άγονο διαγωνισμό προς την πώλησή της, σαν "ένα το κρατούμενο" που τη φέρνει πολύ κοντά στο κλείσιμο. Πολύ περισσότερο, εάν λάβει κανείς υπόψη του τη σαφέστατη εντολή Σημίτη προς τους αρμόδιους υπουργούς, που λέει ότι όσες επιχειρήσεις δεν ιδιωτικοποιηθούν, θα κλείσουν.

Για τη ΣΟΦΤΕΞ, οι διαρρέουσες πληροφορίες κάνουν λόγο για 15 προσφορές στην ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του διαγωνισμού για την πώλησή της. Οτι δηλαδή, έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να την εξαγοράσουν 15 περίπου υποψήφιοι αγοραστές. Το υπουργείο Ανάπτυξης - πιστό στις υποσχέσεις του προς τους ενδιαφερόμενους επενδυτές - κρατάει κλειστά τα χαρτιά του. Ομως δε φαίνεται καθόλου απίθανο - αλλά αντίθετα - να μην αποφύγει το λουκέτο ούτε η ΣΟΦΤΕΞ. Από την αρχή φάνηκε εξάλλου ότι "κάποιοι" έχουν σοβαρά συμφέροντα να σβήσουν από την αγορά την εταιρία "λίντερ" με ποσοστά 35%, που μάλιστα αυξάνει συνεχώς, παρά τον πόλεμο που δέχτηκε και που την υποχρέωσε για δύο μήνες να υπολειτουργεί.

Ενώ λοιπόν αρμόδιοι του υπουργείου Ανάπτυξης από κοινού με την εταιρία σύμβουλο ΝΙΚΚΟ παρέχουν στους υποψηφίους τους φακέλους με τα απαραίτητα στοιχεία για την εταιρία, δύο "αγκάθια" εμφανίζονται, δυσκολεύοντας το δρόμο της ιδιωτικοποίησης.

Το πρώτο αφορά τη μείωση του προσωπικού κατά 676 άτομα,που δεν προχωράει καθώς στην καλύτερη των περιπτώσεων προκύπτει ότι τα "κίνητρα" που προτείνουν στους εργαζόμενους θα αποφέρουν το πολύ μείωση κατά 300 άτομα. Αυτό όμως δε θεωρείται και πολύ σοβαρό εμπόδιο από τους αρμοδίους, οι οποίοι έχουν υπόψη τους και "άλλο μονοπάτι", που εάν χρειαστεί δε θα διστάσουν να ακολουθήσουν. Αυτή η κυβέρνηση εξάλλου κατά τα λεγόμενά της θα κριθεί από την "αποφασιστικότητά της" σε τέτοια θέματα "εκσυγχρονισμού", όπως είθισται να ονομάζονται.

Το δεύτερο και πιο δύσκολο "αγκάθι" είναι οι διεκδικήσεις από την οικογένεια Κεφάλα, πρώην ιδιοκτήτες της ΣΟΦΤΕΞ.Οπως είναι ήδη γνωστό, διά της δικαστικής οδού - εθνικής και κοινοτικής - διεκδικεί τις μετοχές της εταιρίας, με το σκεπτικό ότι παρανόμως πέρασαν στον ΟΑΕ. Ηδη επ' αυτού εκκρεμούν δύο αποφάσεις, μία από το Εφετείο Αθηνών και μία από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου και ο ίδιος έχει προσφύγει. Για τις κινήσεις του αυτές και την εκκρεμότητα που υπάρχει, έχει - σύμφωνα με πληροφορίες - ενημερώσει γραπτώς τη ΝΙΚΚΟ, με σκοπό την πληροφόρηση των υποψηφίων επενδυτών.

Σύμφωνα με τις εξελίξεις αυτές εκτιμάται ότι στην καλύτερη περίπτωση η υπόθεση ιδιωτικοποίηση της ΣΟΦΤΕΞ δεν πρόκειται να λήξει πριν την άνοιξη του 1998, διάστημα κατά το οποίο αναμένεται και να λήξουν οι δικαστικές εκκρεμότητες. Διάστημα επίσης επαρκές για να συνεχιστεί η υπονόμευση της εταιρίας, με αποτέλεσμα είτε το κλείσιμό της είτε το πέσιμό της ως "ώριμο φρούτο" στα χέρια γνωστού ανταγωνιστή, ο οποίος επιθυμεί βεβαίως την πρώτη λύση, αλλά δεν αποκλείεται - μην έχοντας επιλογή - να αρκεστεί και στη δεύτερη.

Περισσότερα για το θέμα της ΣΟΦΤΕΞ αναμένονται μετά τις 15 Οκτώβρη, ημερομηνία έναρξης της δεύτερης φάσης του διαγωνισμού για την κατάθεση δεσμευτικών προσφορών από τους ενδιαφερόμενους. Πέντε μέρες νωρίτερα θα ολοκληρωθεί και ο διαγωνισμός για την πώληση της ΜΕΛ, για την οποία φαίνεται να υπάρχει ενδιαφέρον εξαγοράς.

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι διεργασίες για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.Καθοριστική για το πώς θα προχωρήσει και πότε το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της εταιρίας θα είναι η αναμενόμενη έκθεση της Εθνικής Τράπεζας, που έχει οριστεί για τις 10 Οκτώβρη και στην οποία θα συζητηθεί και το θέμα διαγραφής των χρεών της ΛΑΡΚΟ.

Ενώ το έργο της ιδιωτικοποίησης επιχειρήσεων του ΟΑΕ προχωράει κάπως έτσι, από την άλλη η κυβέρνηση καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει την εκ νέου υπερχρέωση επιχειρήσεων, που στο πρόσφατο παρελθόν ιδιωτικοποιήθηκαν. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη νέα γενιά προβληματικών ή υπερχρεωμένων επιχειρήσεων φιγουράρουν και τα πρώην εργοστάσια της "Πειραϊκής - Πατραϊκής" στη Σάμο και στο Καρπενήσι, τα οποία έχουν μεταβιβαστεί στον ιδιώτη επιχειρηματία Χατζή. Η άρνηση της Εμπορικής Τράπεζας να καταβάλει το ποσό των 75 εκατ. δρχ., που με βάση συμφωνία με τρεις ακόμη τράπεζες τής αναλογεί από το συνολικό ποσό των 270 εκατ. δρχ. κοινοπρακτικού δανείου, τινάζει στον αέρα τα επενδυτικά σχέδια της επιχείρησης που συνδέονται άμεσα με τη βιωσιμότητά της. Την περασμένη βδομάδα, πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης σύσκεψη για το θέμα που έχει προκύψει, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των τραπεζών, της διοίκησης της επιχείρησης, του ΟΑΕ και της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Η λογική όμως που επικρατεί στο υπουργείο Ανάπτυξης καικινείται στην κατεύθυνση καμία παρέμβαση σε θέματα τραπεζών,προδικάζει και το τέλος των δύο εργοστασίων. Η στάση αυτή του υπουργείου Ανάπτυξης έρχεται απλά να υλοποιήσει την πρωθυπουργική εντολή, που λέει ότι θα πρέπει να κλείσουν όσες από τις προβληματικές δεν είναι βιώσιμες και δεν ιδιωτικοποιηθούν.

Την ίδια στιγμή που παλεύουν όπως - όπως να ξεμπερδεύουν με τις εταιρίες του ΟΑΕ, μια νέα γενιά "προβληματικών επιχειρήσεων" ξεπροβάλλει στις ακριτικές περιοχές της Θράκης και της Φλώρινας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων στις παραπάνω περιοχές φέρεται να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα αποπληρωμής δανείων. Για το θέμα αυτό εξάλλου πραγματοποιήθηκε την βδομάδα που μας πέρασε ευρεία σύσκεψη στο υπουργείο Ανάπτυξης, προκειμένου να βρεθεί λύση. Ενας φαύλος κύκλος ανεύθυνης και καταστροφικής πολιτικής για τη χώρα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Χρύσα ΛΙΑΓΚΟΥ

Την ίδια στιγμή που η πραγματικότητα σαρκάζει την αδιέξοδη πολιτική της κυβέρνησης, το αρμόδιο κυβερνητικό επιτελείο στο υπουργείο Ανάπτυξης εργάζεται πυρετωδώς, προκειμένου να υλοποιήσει την απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής για ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρήσεων του ΟΑΕ και διάλυση του Οργανισμού μέχρι το τέλος του 1998