"Βραδυφλεγή βόμβα αποτελούν η φτώχεια και οι ανισότητες στο σύγχρονο κόσμο, που αν δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμα "θα εκραγεί κατά πρόσωπο στα παιδιά μας". Δίχως δράση, μέσα σε τριάντα χρόνια, οι διαφορές θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Ο πληθυσμός που φυτοζωεί, κερδίζοντας δύο δολάρια τη μέρα, θα αυξηθεί, από 3 δισ. σήμερα, σε 5 δισ. τα επόμενα 30 χρόνια. Αλλα 1,3 δισεκατομμύρια άτομα ζουν σήμερα με 1 δολάριο τη μέρα! 100 εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν και 150 εκατομμύρια δεν έχουν πατήσει το πόδι τους ούτε μία μέρα σε σχολείο. Επίσης, τα επόμενα 30 χρόνια, το 25% των τροπικών δασών θα έχουν καταστραφεί, αντί για το 4% που χάνεται σήμερα.

Χωρίς ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα. Το κυριότερο αντίδοτο είναι η οικονομική ανάπτυξη και η συνετή διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων".

Τα παραπάνω ...φρικιαστικά θα μπορούσαν να αποτελούν παρέμβαση κάποιου πολέμιου του διεθνούς καπιταλισμού και των αδιεξόδων που έχει δημιουργήσει στην ανθρωπότητα το οικονομικό σύστημα που στηρίζεται στο κέρδος. Γιατί τα στοιχεία για τη φτώχεια και την επερχόμενη οικολογική καταστροφή είναι, όχι απλώς συγκλονιστικά, αλλά τρομακτικά. Κυριολεκτικά, βραδυφλεγής βόμβα. Το σχετικό απόσπασμα, όμως, είναι από την εναρκτήρια ομιλία του προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζέιμς Γούλφσον. Τι συμβαίνει λοιπόν; Εχθροί του συστήματος κορυφαίοι εκπρόσωποί του, όπως ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας; Οχι, βέβαια. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν καταγγελθεί παγκοσμίως σαν υπεύθυνοι για την εξάπλωση της φτώχειας και της δυστυχίας σε εκατοντάδες κράτη του Τρίτου Κόσμου. Είναι ακριβώς οι μηχανισμοί του διεθνούς κεφαλαίου, οι οποίοι χορηγούν τη "βοήθεια" προς τις τρίτες χώρες με βαρύτατους όρους, όπως η υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων, η περικοπή των δημοσίων δαπανών, το πάγωμα μισθών, ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων κλπ. "Συνταγές" που έχει γευτεί και η χώρα μας, ελέω Μάαστριχτ.

Η θέση για το ρόλο που έχουν διαδραματίσει το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα στην εξάπλωση της φτώχειας, δεν είναι μια "στενή" θέση μερικών αμετανόητων, αλλά ευρύτατα διαδεδομένη, ειδικά τις δεκαετίες του '70 και του '80. Να υπενθυμίσουμε μόνο ότι στα συρτάρια της ΕΡΤ υπάρχει ντοκιμαντέρ ολλανδικής παραγωγής (είχε προβληθεί στις αρχές του '80), στο οποίο καταγγέλλεται σαν δολοφονική η πολιτική του ΔΝΤ απέναντι στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Επομένως, όταν οι εκπρόσωποί του μιλάνε για τη φτώχεια στον κόσμο και την οικολογική καταστροφή, το κάνουν μόνο και μόνο για να προειδοποιήσουν τους ισχυρούς ηγέτες της Γης ότι η κατάσταση αυτή εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για κοινωνικές εκρήξεις. Και πραγματικά, αυτή η τρομακτική εξάπλωση της φτώχειας και της δυστυχίας δεν μπορεί παρά να είναι ο προάγγελος των αυριανών κοινωνικών εξεγέρσεων.

Ο Γούλφσον, μάλιστα, επιχείρησε με την ομιλία του να βγάλει ...λάδι το καπιταλιστικό σύστημα και να το απενοχοποιήσει από τις ευθύνες για το γεγονός ότι οι 9 στους 10 κατοίκους του πλανήτη ζουν σε κατάσταση εξαθλίωσης. Σαν εξιλαστήριο θύμα μάλιστα, πάνω στο οποίο φόρτωσαν τις ευθύνες της μαζικής φτώχειας, "ανακάλυψαν" τους ηγέτες των διεφθαρμένων καθεστώτων του Τρίτου Κόσμου, που κατασπαταλούν τη "βοήθεια" για να πλουτίζουν οι ίδιοι. Οτι υπάρχει διαφθορά, όχι μόνο στον Τρίτο Κόσμο, αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είναι γνωστό. Αλλά να αναζητούν τις ευθύνες της φτώχειας στη διαφθορά, είναι καθαρή δημαγωγία, αφού η "βοήθεια" που δίνεται στις τρίτες χώρες είναι αρκετά μικρή, ενώ η Παγκόσμια Τράπεζα γνωρίζει πολύ καλά ότι η βοήθεια αυτή προορίζεται αποκλειστικά για τη συντήρηση των αντιδραστικών καθεστώτων των χωρών αυτών, που λειτουργούν σαν πράκτορες του διεθνούς κεφαλαίου, τόσο στην προώθηση των προγραμμάτων λιτότητας, που επεξεργάζονται στην Ουάσιγκτον, όσο και στη διατήρηση μηχανισμών προστασίας των διεφθαρμένων καθεστώτων.

Αξίζει να επισημάνουμε, τέλος, ότι η παράθεση των στοιχείων για τη φτώχεια στον κόσμο και την επερχόμενη οικολογική καταστροφή, είναι και μία ομολογία της χρεοκοπίας του καπιταλιστικού συστήματος και της αδυναμίας του να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη. Ο σημερινός υπερώριμος καπιταλισμός, όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει θετικά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, αλλά έχει γίνει επικίνδυνος για το μέλλον του κόσμου.

Τριακόσια πενήντα χρόνια μετά την επανάσταση του Κρόμβελ και 208 χρόνια μετά τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση, η οποία διά πυρός και σιδήρου προώθησε τον αστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, οι καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις έχουν τόσο πολύ σαπίσει, ώστε η περαιτέρω διατήρησή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από ένα δυσβάστακτο και πολύ επώδυνο, έως και αιματηρό, κόστος που θα κληθούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι σ' ολόκληρο τον πλανήτη.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα έχουν καταγγελθεί παγκοσμίως σαν υπεύθυνοι για την εξάπλωση της φτώχειας και της δυστυχίας σε εκατοντάδες κράτη του Τρίτου Κόσμου. Είναι ακριβώς οι μηχανισμοί του διεθνούς κεφαλαίου, οι οποίοι χορηγούν τη "βοήθεια" προς τις τρίτες χώρες με βαρύτατους όρους