ΟΙΚΟΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

Οταν πέφτει ο μπερντές

"Ενα όραμα για την Αθήνα" είχαν την έμπνευση να ονομάσουν οι διοργανωτές το συνέδριο που έγινε την προηγούμενη βδομάδα στην πρωτεύουσα. Πάρα πολλά γράφηκαν στον ημερήσιο Τύπο, μια και την τεχνική των δημοσίων σχέσεων τη γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί που ηγούνται του ΤΕΕ. Ισως θα ήταν καλύτερα αν το ονόμαζαν "Η ληξιαρχική πράξη θανάτου μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας".Γιατί περί αυτού πρόκειται, αν τελικά υλοποιηθούν τα "οράματα" των διοργανωτών. Βέβαια πολλά έχουν δρομολογηθεί, όπως λ. χ. το αεροδρόμιο στα Σπάτα, το Μετρό, η Λεωφόρος Σταυρού - Ελευσίνας, αλλά οι πολυεθνικές και οι κλαδικάριοι εργολάβοι έχουν ακόμα πολλές δουλιές να ολοκληρώσουν (;). Ελαιώνας, Φλοίσβος, Ελληνικό, Ιππόδρομος, Πάρνηθα... Η ΝΔ για άλλη μια φορά συστοιχήθηκε με τους συναγωνιστές της ΠΑΣΟΚους κι από κοντά στελέχη του Συνασπισμού, για να μη χάσουν μέρος της δόξας! Αποκορύφωμα ο πανταχού παρών νεοφιλελεύθερος σοσιαλοδημοκράτης Μ. Παπαγιαννάκης, που πρότεινε τη φορολογία των δημοτών από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σε μια εκ διαμέτρου διαφορετική λογική, το ΚΚΕ αποκάλυψε ότι όλος ο πόνος τους για την Αθήνα δεν αφορά στο ελάχιστο τους περισσότερους κατοίκους της. Το αντίθετο μάλιστα. Εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι θα ξαναπληρώσουν τη νύφη. Θέλουν την Αθήνα Βηρυτό. Θα τους το επιτρέψουμε;

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Πράσινα οικονομικά

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για πράσινους φόρους και βιομηχανίες που παράγουν καθαρές τεχνολογίες. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται πώς είναι δυνατό οι θέσεις αυτές να υιοθετούνται ταυτόχρονα από οικολόγους, νεοφιλελεύθερους και σοσιαλδημοκράτες. Την απάντηση δίνει ο πανεπιστημιακός Τ. Φωτόπουλος, σε άρθρο του στην "Ελευθεροτυπία" του περασμένου Σαββάτου, γνωστός μας και από συνέντευξη που μας είχε δώσει πριν από ένα χρόνο. Υποστηρίζει ότι βάσει παρόμοιων θέσεων είναι ο νεοφιλελευθερισμός κι ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει "χωρίς τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού κινήματος που θ' ανέπτυσσε μεν αμυντικές δραστηριότητες κατά της καταστροφής του περιβάλλοντος, οι οποίες όμως θα ήταν αυστηρά ενταγμένες σ' ένα περιεκτικό πολιτικό πρόγραμμα ριζοσπαστικής κοινωνικής αλλαγής". Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι πράσινοι που δε συνδέουν τις απόψεις τους με το ξεκοκάλισμα ευρωπαϊκών προγραμμάτων και τη στελέχωση οργανισμών για να "πρασινίσουν" το σύστημα.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ τ. 2

Το περιοδικό "Δημοκρατία και Φύση" άρχισε στο προηγούμενο τεύχος του μια συζήτηση πάνω στις παραμέτρους μιας σύγχρονης περιεκτικής δημοκρατίας. Στο συγκεκριμένο τεύχος η συζήτηση μετατοπίζεται από την πολιτική διάσταση στην οικονομία. Το θέμα του περιοδικού είναι "οικονομική δημοκρατία και περιβάλλον" με άρθρα των James Robertson "Η θεσμική αναδόμηση ως μια πλευρά της απελευθερωτικής μετάβασης", Pauel Ekins "Το μέλλον του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου", Τ. Φωτόπουλος: "Σχεδίασμα οικονομικού μοντέλου σε μια περιεκτική δημοκρατία", Sharon Beder: "Η αγοραποίηση του περιβάλλοντος", Simon Avenell - Herb Thomson: "Ανταγωνιστικές αγορές και περιβάλλον", Geoffrey Carpenter: "Επαναπροσδιορίζοντας τη σπάνι, ο μαρξισμός κι η οικολογία σε συμφιλίωση".