Οι εργατικές, οι αγροτικές και γενικότερα οι λαϊκές κινητοποιήσεις, μέσα από τις οποίες εκφράζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, ήταν στο επίκεντρο της συνέντευξης Τύπου που έδωσε χτες στην Κατερίνη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

"Η κυβέρνηση, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα,εμφανίζεται ψύχραιμη μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και στους αγώνες που ξεσπάνε. Κάνει πως δε βλέπει γιατί χιλιάδες αγρότες με τρακτέρ είναι ξεσηκωμένοι. Εμείς ερμηνεύουμε την ψυχραιμία ως ωμό κυνισμό απέναντι στα βάσανα των εργαζομένων,για τα οποία έχει τεράστια ευθύνη η πολιτική της, όπως και η πολιτική όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων.

Είναι ολοφάνερο το ωμό, άγριο ταξικό πρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης,της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που πατρονάρει, όπως είναι φυσικό, αυτήν την πολιτική. Ο μεγαλύτερος σύμμαχός της αναδείχνεται η καπιταλιστική εργοδοσία, που τρομοκρατεί τους εργατοϋπαλλήλους με όπλο την απόλυση και το μεγάλο αριθμό ανέργων, που αναζητεί μια θέση στον ήλιο έξω από τις πύλες των επιχειρήσεων.

Αυτή η "δημοκρατία" δεν είναι τίποτε άλλο παρά το σκληρό πρόσωπο της δικτατορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Δεν είναι η μόνη υπεύθυνη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις - πλην ΚΚΕ - που έβαλαν την υπογραφή τους στη Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι υπόλογες για τα βάσανα του ελληνικού λαού.

Η νέα φάση που περνάει ο λαϊκός αγώνας στον τόπο μας έχει νέα στοιχεία, που πρέπει όμως να ενισχυθούν και να πολλαπλασιαστούν:

1. Ο σπόρος της αντιμονοπωλιακής και αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης,που χρόνια τώρα έχει ρίξει στην ελληνική κοινωνία το ΚΚΕ, πιάνει τόπο. Δένεται με την πείρα των εργαζομένων, που τους χτυπάνε ενιαία και συντονισμένα τα πυρά της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ισχυρής εργοδοσίας.

2. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία της πόλης και της υπαίθρου αρχίζει να "δένει", σε μερικές περιοχές παίρνει τη μορφή μιας σταθερής κοινής δράσης και σύμπνοιας.

3. Η πίεση από τα "κάτω" της εργατικής λαϊκής βάσης αρχίζει να φέρνει αποτελέσματα, να μαζικοποιεί αγώνες, να δυναμώνει το πνεύμα αντίστασης.

Αναμφισβήτητα ξέρουμε ότι το εργατικό λαϊκό κίνημα, η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων στρωμάτων και της αγροτιάς θα συναντήσει την πιο σκληρή και λυσσαλέα επίθεση από τα έξω, αλλά και την υπονόμευση και τον αποπροσανατολισμό από τα μέσα. Θα ριχτούν όλα τα αγοραία, ψεύτικα επιχειρήματα, αλλά και χρήματα - υποσχέσεις για να σπάσουν οι πρώτες γραμμές του αγώνα, από εργαζόμενους που ταλαντεύονται, που δεν έχουν ξεμπλέξει με τις πολιτικές και τις αντιλήψεις περί μονόδρομων.

Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε αισιόδοξοι. Θα αλλάξουν και θα διαφοροποιηθούν συνειδήσεις.Μέσα στην εργατική τάξη, τα λαϊκά μικρομεσαία στρώματα και τη φτωχή αγροτιά υπάρχουν ριζοσπαστικές δυνάμεις,που αργά η γρήγορα θα κόψουν τους ιδεολογικούς και πολιτικούς τους δεσμούς πριν απ' όλα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το εργατικό λαϊκό και αγροτικό κίνημα δε φουντώνει μόνο, πλαταίνει και θα κατακτά όλο και μεγαλύτερη ενότητα.

Υπάρχουν δυνάμεις που ξέρουν να ξεχωρίζουν την πραγματική αντίσταση από τον καιροσκοπισμό εκείνων που θέλουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων για να τους ξεπουλήσουν με την πρώτη ευκαιρία.

Οταν εμείς λέμε ενότητα δράσης της εργατικής τάξης και συμμαχία της με όλες τις άλλες καταπιεζόμενες λαϊκές δυνάμεις της πόλης και της υπαίθρου,το πιστεύουμε βαθιά. Μπορούμε να κατανοήσουμε την ταλάντευση ακόμα και το φόβο που νιώθουν εργαζόμενοι μπροστά στην τρομοκρατία της εργοδοσίας και των άλλων μηχανισμών. Εχουμε υπομονή και επιμονή, γιατί πιστεύουμε βαθιά στη δύναμη και το ρόλο του λαϊκού παράγοντα.

Οπως ξέρουμε να ξεχωρίζουμε εκείνους που στα λόγια κλαίνε για τα λαϊκά προβλήματα, αλλά είναι έτοιμοι να βάλουν τρικλοποδιά σε κάθε χειραφέτηση, που οδηγεί στον έναν και αναντικατάστατο δρόμο της ταξικής πάλης και της συγκρότησης ενός ισχυρού Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης".