Είναι ντροπή και αίσχος! Σε μια χώρα της ΕΕ οι κυβερνώντες να υποχρεώνουν τους ηλικιωμένους, τη γενιά της Εθνικής Αντίστασης, τα περιβόητα "περήφανα γηρατειά", να κατεβαίνουν στους δρόμους με βροχές, με κρύο, για να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Ανθρωποι άρρωστοι, ανήμποροι, ανάπηροι, με πατερίτσες και με την "ψυχή στο στόμα", να ζητούν από την πολιτεία τα δικαιώματα εκείνα που κατέκτησαν με σκληρούς αγώνες κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης ζωής.

Μας αντιμετωπίζουν με φασιστικά μέσα, ρόπαλα, δακρυγόνα, αλλά και ψεύτικες υποσχέσεις. Αυτοί κατασπαταλούν δισεκατομμύρια για τον εαυτό τους, τους ημετέρους και τους αεριτζήδες, ενώ εμείς οι χαμηλοσυνταξιούχοι περνάμε "μαύρο" χειμώνα. Από τις 86 χιλιάδες που παίρνω οι 70 χιλ. είναι έξοδα σε ληστρικές ΔΕΚΟ, πετρέλαια, φάρμακα κ.ά. Επιτέλους, πού το πάνε; Ριχτήκανε σαν τους πεινασμένους λύκους επάνω σ' απροστάτευτο κοπάδι.

Από τότε που μας ρίξανε στον "λάκκο των λεόντων" της ΕΕ, του Μάαστριχτ, περνάμε τις χειρότερες μέρες που έχω νιώσει στα 84 χρόνια της ζωής μου.

Η ακρίβεια ξέφρενα καλπάζει προς τα ύψη, 1.500 - 1.600 τα φασολάκια, 500 δρχ. το κουνουπίδι, 200 δρχ. το μαρούλι και η ζωή τραβά την ανηφόρα.

Μαύρες μέρες, μαύρες νύχτες, μαύρο Πάσχα. Επιτέλους, πού το πάνε οι εγκέφαλοι κυβερνώντες μας; Και εμείς ως πότε θ' ανεχόμαστε τη μονόπλευρη λιτότητα; Η μόνη λύση είναι ο αγώνας. Και αυτός θα μπορέσει να δικαιωθεί μόνο όταν όλοι οργανωθούμε και συσπειρωθούμε γύρω από τα σωματεία μας, για να κερδίσουμε τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια μας.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΟΨΙΑΣ

Αγ. Ανάργυροι, Αθήνα