Σε νέες περιπέτειες μπαίνουν και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθώς η ολοκλήρωση της έμμεσης ιδιωτικοποίησής τους (με τη μεσοβέζικη λύση 51%-49%) "σκοντάφτει", τώρα, στην επιλογή ιδιώτη μάνατζερ, στον οποίο - σύμφωνα με τις αξιώσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών - πρέπει να αναθέσει η κυβέρνηση τη διαχείριση των ναυπηγείων.

Εκμεταλλευόμενοι την εμμονή της κυβέρνησης στις ιδιωτικοποιήσεις, οι επίδοξοι διαχειριστές των ναυπηγείων ζητάνε "γην και ύδωρ", χωρίς οι ίδιοι να αναλαμβάνουν την παραμικρή δέσμευση για τη βιωσιμότητά τους. Στον αντίποδα των απροκάλυπτων απαιτήσεων των υποψηφίων μάνατζερ, οι οποίοι καραδοκούν για να κερδοσκοπήσουν εις βάρος των ναυπηγείων, βρίσκονται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι περιέκοψαν απ' το πενιχρό τους εισόδημα 25 χιλιάδες έκαστος και το πρόσφεραν προκειμένου να βοηθήσουν στη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Συνολικά κατέθεσαν σε ειδικό τραπεζικό λογαριασμό το ποσό των 52,5 εκ. δρχ., που αναλογεί στην πρώτη δόση του ποσού που τους αναλογεί για τη συμμετοχή τους ως "επιχειρηματίες" στο επενδυτικό σχέδιο των ναυπηγείων. Απ' την πλευρά της η κυβέρνηση, που είναι και ο βασικός υπεύθυνος για την αδιέξοδη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αρνείται να δώσει βιώσιμη λύση για τα ναυπηγεία, καταδικάζοντας τα ίδια, αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτά σε συνεχή αβεβαιότητα, ενώ περιορίζεται σε παρασκηνιακές διαβουλεύσεις παζαρεύοντας το μέλλον τους.

Η περιπέτεια, που άρχισε εδώ και ένα χρόνο επί εποπτείας του σημερινού πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, με πρωταγωνιστές τον Περατικό, τον Καλογερίδη, και πολυεθνικούς ανύπαρκτους επενδυτές και κάποιοι πιστέψανε ότι σταμάτησε με το εύρημα του μεικτού ιδιοκτησιακού καθεστώτος (51% - 49%), φαίνεται ότι μπαίνει σε νέα πιο δύσκολη φάση, αφού η "λύση", στην οποία η κυβέρνηση κατάφερε να εγκλωβίσει και τους εργαζόμενους κάτω απ' το άγχος του να βρεθούνε άνεργοι, δίνοντας όχι μόνο τη συγκατάθεσή τους, αλλά και τα λεφτά τους, σκόνταψε στα πρώτα της βήματα. Αποδείχτηκε τελικά ότι η επινόηση της μεσοβέζικης ιδιωτικοποίησης αποτέλεσε απλώς ένα νέο σταθμό στην ιστορία της κυβερνητικής υπονόμευσης των ναυπηγείων.

Κατά τη διάρκεια του 8μηνου που μεσολάβησε απ' την υπογραφή της συμφωνίας του 51%-49% μέχρι και την ατυχή έκβαση του διαγωνισμού για την ανεύρεση μάνατζερ, το μόνο μέτρο που προχώρησε κανονικά ήταν οι απολύσεις και η οικονομική αφαίμαξη των εργαζομένων. Απ' τους συνολικά 700 εργαζόμενους που δήλωσαν "οικειοθελείς αποχωρήσεις", 350 πήραν ήδη το δρόμο της ανεργίας. Το ίδιο διάστημα η υπονόμευση των ναυπηγείων συνεχίστηκε, αφού όπως αποκάλυψε η εφημερίδα μας υπήρξε κυβερνητική απόφαση τα ναυπηγεία να μην κλείνουν μεγάλες δουλιές, ενώ παράλληλα στο παρασκήνιο οργίαζαν τα παζαρέματα.

Ειδικότερα οι λόγοι για τους οποίους απέτυχε ο διαγωνισμός, σύμφωνα με πληροφορίες, αφού επίσημα δεν μπήκε κανείς στον κόπο να κάνει ανακοινώσεις, σχετίζονται με τις απαιτήσεις των υποψηφίων μάνατζερ, οι οποίες ήταν απροκάλυπτα παράλογες και δεν άφηναν κανένα περιθώριο στην κυβέρνηση για άλλοθι. Συγκεκριμένα, οι εναπομείναντες δύο εταιρίες απ' τις αρχικά τρεις προεπιλεγέντες στο πρώτο στάδιο του διαγωνισμού μάνατζερ, μετά την απόφαση της γερμανικής εταιρίας HDV να υποβάλει κοινή προσφορά με την αγγλική BROWN - ROOT, ζήτησαν η μεν προαναφερόμενη κοινοπραξία αμοιβές ύψους 1 δισ. δρχ. ετησίως και επιπλέον ποσοστά απ' το τζίρο των Ναυπηγείων και στελέχωση του μάνατζμεντ με 30 άτομα, η δε αγγλική εταιρία VSEL, 700 εκατ. δρχ. ετησίως για την αμοιβή 5μελούς μάνατζμεντ. Ταυτόχρονα η δεύτερη προσφορά προέβλεπε προσλήψεις επιπλέον συμβούλων που θα χρειαστεί για να στελεχώσει διάφορες θέσεις - κλειδιά των ναυπηγείων, χωρίς να διευκρινίζει ούτε τον αριθμό τους αλλά ούτε και το ύψος των αμοιβών τους.

Οι απαιτήσεις όμως των υποψηφίων δε σταματάνε εδώ. Καμία απ' τις δύο προσφορές δεν παρέχει εγγυητική επιστολή, ενώ δεν αναλαμβάνουν καμία δέσμευση για ανεύρεση κεφαλαίων και για κλείσιμο δουλιών. Επιπλέον, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, δε δεσμεύονται για το χρόνο διάρκειας της διαχείρισης των ναυπηγείων, παρότι η 5ετία αποτελεί όρο της προκήρυξης του διαγωνισμού. Τέλος, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στο παρασκήνιο των διαβουλεύσεων έχουν γίνει προτάσεις από πλευράς των υποψηφίων για ανάληψη από κοινού και του μάνατζμεντ των Ναυπηγείων Ελευσίνας.

Παρά το γεγονός ότι και αυτή η προσπάθεια για ιδιωτικοποίηση απέτυχε, η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να πειραματιστεί εκ νέου με νέο διαγωνισμό για ανεύρεση μάνατζερ, αγνοώντας τον κίνδυνο τα ναυπηγεία να βρεθούν με λουκέτο και οι εργαζόμενοι στο δρόμο.