Μπόλικος ο ντόρος των ημερών αυτών, με αφορμή τα "Αρχεία Καραμανλή" κι ανάμεσα σε όλα, αρκετοί που θέλουν να δαφνοστεφανώσουν τον "Εθνάρχη" της άρχουσας τάξης και με το στεφάνι του αντιδικτατορικού αγώνα. Ελα, όμως, που ακόμη και αυτά τα ίδια τα "αρχεία" δεν τους το επιτρέπουν. Να, τι έγραφε ο Καραμανλής, δύο μήνες μετά το αμερικανόπνευστο πραξικόπημα των συνταγματαρχών, στον χουντικό πρωθυπουργό, Κ. Κόλλια: "Με ικανοποίησιν έλαβον γνώσιν των τελευταίων δηλώσεών σας προς την Επιτροπήν Αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Επιβεβαιώνουν την θέλησιν της Κυβερνήσεως όπως αποκαταστήσει την ομαλότητα και μάλιστα επί υγιεστέρων βάσεων, διά του εκσυγχρονισμού του πολιτεύματος της χώρας...

... Δεν αμφιβάλλω ότι οι πρωτοστατήσαντες εις την εκτροπήν εκινήθησαν με αγαθάς προθέσεις (το αν, καλώς ή κακώς, εξετίμησαν τους κινδύνους οι οποίοι κατά τη γνώμη τους ηπείλουν το Εθνος, θα κριθεί από την ιστορίαν)...

... Δε γνωρίζω ούτε τας προθέσεις ούτε τας δυνατότητας της επαναστατικής Κυβερνήσεως. Εύχομαι να έχει συλλάβει ορθώς την αποστολήν της και να έχει την ικανότητα να την φέρη εις πέρας. Εάν όμως, δι' οιονδήποτε λόγον, υστερή είτε εις το πρώτον είτε εις το δεύτερον, τότε οφείλει να αφήσει την πρωτοβουλίαν εις τον Ρυθμιστήν του Πολιτεύματος, προσφέρουσα εις Αυτόν και την συμπαράστασίν της".

Τα σχόλια περιττεύουν...