Στις 4 και 5 Αυγούστου, με απόφαση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, οι ναυτεργάτες πραγματοποιούν 48ωρη απεργία, σε παγκόσμια κλίμακα, στα ποντοπόρα πλοία, με προοπτική κλιμάκωσης και γενίκευσης της απεργίας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων. Με τον αγώνα τους απαιτούν την ανάκληση των εξοντωτικών μέτρων που ανακοίνωσε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στις 2 Ιούλη. Τα μέτρα αυτά έρχονται σαν συνέχεια του ΠΔ 9/1997, το οποίο εισάγει απαγορευτικές διατάξεις για την έκδοση ναυτικού φυλλαδίου, αλλά και του"πολυνομοσχεδίου" του ΥΕΝ, το οποίο επιχειρεί - εκτός των άλλων - να θέσει εκτός επαγγέλματος ναυτεργάτες που, λόγω παρατεταμένης ανεργίας, προβλημάτων υγείας, είτε προσωρινής αλλαγής επαγγέλματος, δε συγκεντρώνουν τα τελευταία 4 χρόνια 8μηνη υπηρεσία. Με τον αγώνα τους, ταυτόχρονα, οι ναυτεργάτες απαιτούν την ικανοποίηση κρίσιμης σημασίας αιτημάτων που πεισματικά αρνείται η κυβέρνηση να ικανοποιήσει. Διεκδικούν την άμεση απορρόφηση των ανέργων, που σε μεγάλο μέρος βιώνουν συνθήκες εξαθλίωσης, την εφαρμογή της νομοθεσίας περί οργανικών συνθέσεων, που καταστρατηγούν οι εφοπλιστές με την κάλυψη του ΥΕΝ, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού, τη ριζική αναδιοργάνωση του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, την πάταξη του μεσιτικού - δουλεμπορικού κυκλώματος.
***
Το ΥΕΝ, κλείνοντας πονηρά το μάτι στους εφοπλιστές, ισχυρίστηκε ότι οι ρυθμίσεις που προωθούνται με τα αντιναυτεργατικά μέτρα "οδηγούν την εμπορική ναυτιλία σε μια νέα εποχή". Από τη σκοπιά των συμφερόντων που υπηρετεί η κυβέρνηση, ο ισχυρισμός αυτός είναι "αληθινός". Τα νέα μέτρα οδηγούν στην εποχή της πλήρους μετατροπής της ελληνικής σημαίας, σε σημαία ευκαιρίας, στο μαζικό διωγμό των Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία, στην υποβάθμιση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων, στη διάλυση του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου. Αυτό ακριβώς είναι σήμερα το στίγμα της ναυτιλιακής πολιτικής της κυβέρνησης Σημίτη. Η νέα μείωση του αριθμού των Ελλήνων ναυτεργατών ανακοινώθηκε μετά τον "κοινωνικό διάλογο" της απάτης, στον οποίο η κυβέρνηση, όπως έχει καταγγείλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, απέρριψε ΟΛΑ τα ναυτεργατικά αιτήματα και προχώρησε στην κατεύθυνση που υπέδειξαν οι εφοπλιστές. Η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, παρά τις συνήθεις "γκρίνιες" σκοπιμότητας, είναι σαφής και δηλώνει ότι "εκ πρώτης όψεως τα μέτρα εκφράζουν βούληση προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού πλοίου". Βέβαια, κυβέρνηση και εφοπλιστές, αναφερόμενοι στην "ανταγωνιστικότητα", εννοούν ένα και μοναδικό πράγμα: Την παραπέρα αύξηση των εφοπλιστικών υπερκερδών, που ευημερούν!
***
Είναι χαρακτηριστικό, ως προς αυτό, το δημοσίευμα στην εφημερίδα "Ημερησία", στις 18 Ιούλη. Γράφει: "Διεθνείς τραπεζικοί κύκλοι εκτιμούν ότι σήμερα ο ελληνικός εφοπλισμός βρίσκεται επιχειρηματικά σε υψηλότατα επίπεδα, ενώ ακόμα και οι μεσαίες ναυτιλιακές εταιρίες είναι οικονομικά ισχυρότερες σε σχέση με το παρελθόν. Οι ίδιοι κύκλοι αναφέρουν ότι οι λογαριασμοί που διατηρούν οι Ελληνες εφοπλιστές αφορούν διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δείγμα της τεράστιας οικονομικής δύναμης του ελληνικού εφοπλισμού είναι τα 90 πλοία, που κατασκευάζονται ήδη για λογαριασμό τους και οι τελευταίες νέες παραγγελίες για τάνκερ, κρουαζιερόπλοια και επιβατηγά - οχηματαγωγά, η αξία των οποίων υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια".
Η επίκληση της "ανταγωνιστικότητας" είναι γνωστότατη μέθοδος, πρόσχημα και προπομπός της εξαγγελίας όλων των αντιναυτεργατικών μέτρων που έλαβαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας", δόθηκαν τα προκλητικά προνόμια στους εφοπλιστές. Πρωτοφανείς φοροαπαλλαγές, διαδοχικές μειώσεις στις οργανικές συνθέσεις το 1978, το 1983, το 1986, το 1990. Εφαρμόστηκαν οι "διμερείς συμβάσεις" για τη ναυτολόγηση και εκμετάλλευση χαμηλόμισθων αλλοδαπών.
Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής;
Είναι η συρρίκνωση των θέσεων εργασίας και η εκτίναξη της ανεργίας. Η βαθιά κρίση του ΝΑΤ, τα υπερήλικα πλοία, η όξυνση όλων των ναυτεργατικών προβλημάτων. Το κυνήγι του υπερκέρδους γίνεται ο σύγχρονος μινώταυρος, που καταβροχθίζει τα δικαιώματα εργασίας και τα άλλα δικαιώματα των ναυτεργατών. Οι εφοπλιστές καρπώνονται τα προνόμια χωρίς όρους και προϋποθέσεις, αυξάνουν τα κέρδη τους και επανέρχονται με νέες αξιώσεις, απειλώντας με "αλλαγή σημαίας". Εκμεταλλεύονται το καθεστώς της ασυδοσίας και τη στήριξη που τους παρέχουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα - πλην ΚΚΕ - κόμματα της αντιπολίτευσης που υιοθετούν την εφοπλιστική λογική.
***
Η πάλη για τον περιορισμό της εφοπλιστικής ασυδοσίας, ο αγώνας ενάντια στα υπό σημαία ευκαιρίας πλοία, η αντίσταση στον εφοπλιστικό τυχοδιωκτισμό αποτελεί αποφασιστικής σημασίας μέτωπο πάλης. Η ανάπτυξη των συνδικαλιστικών αγώνων, για την αναχαίτιση και την ανατροπή αυτής της πολιτικής, επιβάλλεται να συνδυάζεται με την αλλαγή των συσχετισμών των πολιτικών δυνάμεων, με την καταδίκη των διαχειριστών του συστήματος και την ωρίμανση των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση του αντιμονοπωλιακού - αντιιμπεριαλιστικού - δημοκρατικού μετώπου πάλης, που στα πλαίσιά του μπορεί να εφαρμοστεί ναυτιλιακή πολιτική με κέντρο τα συμφέροντα του λαού μας, των ναυτεργατών και της Εθνικής Οικονομίας.
Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, εξαγγέλλοντας τα νέα μέτρα, χρησιμοποίησε ορισμένες "αμαρτωλές" προτάσεις. Δήλωσε, για παράδειγμα, ότι η νομοθεσία που ισχύει μέχρι σήμερα δεν τηρείται λόγω "αντικειμενικών δυσκολιών". Αυτό είναι αναλήθεια. Η νομοθεσία για τις οργανικές συνθέσεις είναι συγκεκριμένη και μπορεί να εφαρμοστεί και να ελεγχθεί μέσω των λιμενικών - προξενικών αρχών και των καταλόγων πληρώματος (crew lists) κάθε πλοίου. Κάθε παραβίαση μπορεί, επιπροσθέτως, να αντιμετωπιστεί με την παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος και των ίδιων των ναυτεργατών, πολύ περισσότερο στα ελληνικά λιμάνια, από τα οποία αναχωρούν πλοία με μειωμένες συνθέσεις. Το πρόβλημα βρίσκεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης κα στο χαρακτήρα του ΥΕΝ σαν ατζέντη κάλυψης των εφοπλιστικών παρανομιών.
Δήλωσε, επίσης, ο υπουργός ότι δεν προχώρησε στην αναδιοργάνωση του ΓΕΝΕ, γιατί, όπως ισχυρίζεται, δεν υπάρχει "μητρώο ναυτικών", το οποίο το υπουργείο συντάσσει τώρα. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι εμφανής. Το ΓΕΝΕ θυσιάστηκε στο βωμό της εφοπλιστικής ασυδοσίας, σαν αποτέλεσμα της πριμοδότησης του μεσιτικού - δουλεμπορικού κυκλώματος που λειτουργεί παράνομα και ανθίζει με την ανοχή της κυβέρνησης.
Ο αγώνας είναι σκληρός, αλλά μονόδρομος. Η 48ωρη απεργία στις 4 Αυγούστου είναι μια νέα αγωνιστική αφετηρία για την υπεράσπιση των ναυτεργατικών συμφερόντων. Στη μάχη αυτή, επιβάλλεται να ριχτούν όλες οι δυνάμεις, σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων.
Γιώργος ΜΑΡΙΝΟΣ
Γραμματέας της ΚΟΝ του ΚΚΕ
Η 48ωρη απεργία είναι μια νέα αγωνιστική αφετηρία για την υπεράσπιση των ναυτεργατικών συμφερόντων. Στη μάχη αυτή, επιβάλλεται να ριχτούν όλες οι δυνάμεις σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων
Feeds
Πιο δυνατά, πιο αποφασιστικά, συνεχίζουμε!
