Σηκώθηκε, που λέτε, η Ντόρα, μέσα στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και με θάρρος είπε: «Η Ελλάδα, ως προεδρεύουσα χώρα του Συμβουλίου, ζητάει να σταματήσει αμέσως η ιμπεριαλιστική επιδρομή του Ισραήλ στο Λίβανο, που συντελείται με τη στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και ν' αποχωρήσουν άμεσα τα ισραηλινά στρατεύματα από το Λίβανο και την Παλαιστίνη. Απαιτούμε, επίσης, την απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων, Λιβανέζων και Σύρων κρατουμένων από τις φυλακές του Ισραήλ. Τασσόμαστε υπέρ της δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Και δηλώνουμε απ' αυτό το βήμα ότι η χώρα μας δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε όποια στρατιωτική δύναμη σταλεί στην περιοχή, από οποιονδήποτε κι αν αποφασιστεί, γιατί δε θα τη θεωρήσουμε ειρηνευτική, αλλά κατοχική. Αμεσα η κυβέρνησή μου θ' ανακαλέσει όλα τα ελληνικά στρατεύματα από όλες τις στρατιωτικές αποστολές στις οποίες συμμετέχουν».

Η Ντόρα κάθισε στη θέση της και άκουσε το «κινητό» της να χτυπά. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, που τη συνεχάρη για τη στάση της. Τα ίδια άκουσε στη συνέχεια στο τηλέφωνο και από τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλέκο Αλαβάνο. Κι ύστερα ξυπνήσαμε...