Η «Κόκα - Κόλα» είχε το 2003 κέρδη ύψους 273 εκατ. ευρώ. Το 2004 τα κέρδη της έφτασαν στα 334 εκατ. ευρώ (αύξηση 22%). Οσο για το 2005, μόνο μέσα στο 9μηνο του έτους, τα κέρδη της είχαν εκτιναχτεί στα 383 εκατ. ευρώ.

*

Αλήθεια, τι άλλο είναι αυτά, εκτός από κέρδη με ουρά; Ομως η «Κόκα - Κόλα» ανακοίνωσε ότι κλείνει το εργοστάσιό της στην Αθήνα. Που σημαίνει ότι όσοι μιλούν για «ευνοϊκό εργασιακό περιβάλλον» και κίνητρα στις επιχειρήσεις, ώστε να έχουν κέρδη και να «προσφέρουν δουλιά» στους εργαζόμενους είναι φούμαρα. Διότι - πολύ απλά - τα κέρδη τα έχουν εξασφαλισμένα. Και τα κέρδη τους, όσο περισσότερα είναι, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κυνισμός με τον οποίο πετούν στο δρόμο τους εργάτες.

*

Αυτό, τελικά, που ζητούν οι πολυεθνικές είναι και το «αίμα» των εργαζόμενων. Απαίτηση που οι κήρυκες της «ελεύθερης αγοράς» τη θεωρούν «μοιραία», «αναπόφευκτη» και την ικανοποίησή της την παρουσιάζουν σαν «αναγκαίο αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης».

Ομως, ούτε μοιραίο, ούτε αναπόφευκτο, ούτε αναγκαίο είναι να εξουσιάζουν τη ζωή των ανθρώπων οι πολυεθνικές.

Ούτε μοιραίο, ούτε αναπόφευκτο είναι ένα κράτος, μια κυβέρνηση, ένα πολιτικό σύστημα να παραχωρεί το ελεύθερο στην ύπαρξη και τη δράση της κάθε «Κόκα - Κόλα». Παρά μόνο αν πρόκειται για κράτος, κυβέρνηση και πολιτικό σύστημα της «Κόκα - Κόλα»... Σε αυτή την περίπτωση το μόνο αναγκαίο είναι ένα: Το «φτύσιμο» της «Κόκα - Κόλα» και του κράτους της.