Περίπου διπλάσια του μέσου όρου της ΕΕ των «15» ήταν η απόδοση των κεφαλαίων στην Ελλάδα, στη διάρκεια της δεκαετίας 1995-2005, όπως ομολόγησε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου. Συγκεκριμένα, εάν τεθεί ως βάση το 100, το 1995, η απόδοση των κεφαλαίων στη χώρα μας έφτασε το 123,3%, έναντι 112,2% της αντίστοιχης αύξησης στην ΕΕ των «15» και 112% στη ζώνη του ευρώ.

«Ξέχασε», όμως, να πει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ότι η τεράστια και προκλητική αυτή κερδοφορία δεν ήρθε απ' το πουθενά. Στηρίχτηκε στην πολύχρονη καθήλωση των μισθών, των μεροκάματων και των συντάξεων, στις πολύμορφες και προκλητικές παροχές και προνόμια προς τους κεφαλαιοκράτες, στον εντεινόμενο συνεχώς βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, κλπ., κλπ. Με δυο λόγια, στηρίχτηκε στην αντιλαϊκή πολιτική των τότε κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και την αντίστοιχη της ΝΔ, που συνέχισε στην ίδια πορεία. Και, βέβαια, «ξέχασε» ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ να σημειώσει τη δική του συνεισφορά, όπως και αυτή των υπολοίπων εργατοπατέρων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η τέτοιας έκτασης και έντασης καταλήστευση του παραγόμενου από τους εργαζόμενους πλούτου, εκ μέρους μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών, θα ήταν αδύνατη, χωρίς τη συστηματική και πολύμορφη διαβρωτική δουλιά των εργατοπατέρων. Χωρίς τον αγωνιστικό ευνουχισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και την υπονόμευση του ταξικού του προσανατολισμού.