Διάτρητα, απαράδεκτα και άθλια είναι τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί ο υπουργός Δημόσιας Τάξης για να δικαιολογήσει την εγκατάσταση των καμεροχαφιέδων, που απροσχημάτιστα και ξεδιάντροπα πλέον ομολογείται ότι στοχεύουν στην παρακολούθηση των διαδηλώσεων. Κατ' αρχήν, είναι αστείο το επιχείρημα ότι η λειτουργία των καμερών θα διευκολύνει την κυκλοφορία. Εκτός των άλλων, είναι γνωστό ότι κάθε φορά που γίνεται μια διαδήλωση, η αστυνομία κλείνει ολόκληρο το κέντρο της Αθήνας, ακριβώς για να στρέψει τους οδηγούς ενάντια στους διαδηλωτές. Αρα, μόνο για την ομαλή κυκλοφορία και τη «διευκόλυνση των οδηγών» δεν ενδιαφέρεται η κυβέρνηση. Το ίδιο ανυπόστατο και προκλητικό είναι το επιχείρημα ότι «κάθε φορά που γίνεται μια διαδήλωση καίγεται η μισή Αθήνα». Ο υπουργός γνωρίζει από παλιά ότι η Αθήνα δεν κάηκε ούτε μία φορά από το λαό που διαδήλωνε, αλλά από διαφόρους «μασκοφόρους» που (παρ)ακολουθούσαν τις διαδηλώσεις και οργάνωναν προβοκάτσιες... Τέλος, χρειάζεται κάτι παραπάνω από θράσος να χύνει κροκοδείλια δάκρυα η κυβέρνηση, για το τι θα «απογίνουν» τα συστήματα ασφαλείας της CIA που πλήρωσε πανάκριβα - 1,2 δισ. ευρώ - ο ελληνικός λαός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΥΓ: Η φράση του υπουργού στη χτεσινή συνέντευξή του ότι «αν η κάμερα του υπουργείου Εργασίας δούλευε, η Αστυνομία θα είχε βρει αυτόν που έβαλε τη βόμβα στο υπουργείο», μας βάζει σε πονηρές σκέψεις για το ποιοι έβαλαν τη βόμβα... Ακριβώς, γιατί υπήρχε κάμερα...