Του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τώρα επαναβεβαιώνεται και ως επιστημονική τεκμηρίωση, σε πείσμα όσων ισχυρίζονται πως μπορείς να γονατίσεις έναν εργάτη τη μια μέρα αρκεί να του δώσεις ρεπό την επομένη. Η έρευνα αποδεικνύει ότι από μόνος του ο ίδιος ο καταναγκασμός σε παρατεταμένη εργασία είναι θανατηφόρος.

Κι απ' αυτή τη σκοπιά, όσο κι αν είναι έκδηλη η ικανοποίηση των «επιχειρηματιών» για τη σταθερότητα με την οποία η κυβέρνηση Καραμανλή προώθησε τις «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή την κατάργηση του 8ωρου, ως σηματοδότηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, άλλο τόσο δηλώνει και την αγωνία τους από τη γνώση ότι το μουλάρι θα κλοτσήσει άμα το πολυζορίζεις και τότε ποιος σε μαζεύει. Εδώ και η αντίφαση. Το κυνήγι του κέρδους επιβάλλει να κλοτσήσει το μουλάρι, υπάρχουν αρκετά στην εφεδρεία. Η αντίφαση επιχειρείται να λυθεί χρόνια τώρα με ελεγχόμενη εκτόνωση της έντασης. Εδώ ο ρόλος των κυβερνο - εργατοπατέρων. Χτες πράσινοι, σήμερα γαλάζιοι.

Θα μετέχει, λέει, η ΔΑΚΕ στις διαδηλώσεις, αλλά κατά μόνας, για να μην εξυπηρετήσει τις κομματικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ. Λάθος, «συνάδελφοι». Μπορείτε κάλλιστα να «διαδηλώνετε» μαζί, αφού κοινά είναι τα «αιτήματά» σας, καθώς τόσο από τη δική σας ανακοίνωση όσο και από αυτήν του φόρουμ των ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ προκύπτει μόνο ένα: Πώς θα ενταθεί η εκμετάλλευση των εργατών (όρα «ανταγωνιστικότητα») αλλά αυτό να γίνει με «ανθρώπινο πρόσωπο»! Πειράζει που τα ταξικά συνδικάτα θα σας χαλάσουν και πάλι τη σούπα;

Κατά τ' άλλα, δεν ξέρουν από πού να ξεφύγουν οι φοροφυγάδες μετά τον πόλεμο που τους κήρυξε ο Αλογοσκούφης. Το γεγονός ότι οι φόροι μαζεύονται κατά κύριο λόγο από την αναγκαστική άμεση φορολογία των εργαζομένων, αλλά και από την έμμεση, επίσης των εργαζομένων, που καλούνται να πληρώνουν 19% ακόμα και για τον αέρα που αναπνέουν, είναι λεπτομέρεια.

Οτι κάθε τι «μοιραίο» παραπέμπει σε εν ψυχρώ έγκλημα είναι, επίσης, λεπτομέρεια όταν οι ευθύνες παραπέμπουν ευθέως στο καπιταλιστικό κέρδος.

Οτι είναι κοινός ο παρονομαστής για το χαμό των 121 στο Γραμματικό και τη δολοφονία του ανάπηρου στη Βαγδάτη, θέλει λίγο παίδεμα του μυαλού για να καταλήξεις. Αλλά δε γίνεται αλλιώς. Πρέπει να διαλέξεις: Θα συνεχίσεις να καταπίνεις αμάσητο ό,τι σου δίνουν, ή θα το περνάς από την κρησάρα της ταξικής σου θέσης; Αν σε κουράζει, δώσε παραγγελιά για το φέρετρό σου. Δε γίνεται αλλιώς. Πληθαίνουν, όχι μόνο οι πεινασμένοι...

Και δε φτάνει το γιαούρτωμα. Εκτονώνει μεν, αλλά δε φτάνει.