Με τη σύνταξη εγκυκλίου «προς όλο το προσωπικό» ο διοικητής του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου, Δ. Βανδώρος, θέλησε να παρουσιάσει την «ευχάριστη θέση» στην οποία βρέθηκε καθώς «με πρωτοβουλία και έντονη δραστηριοποίηση ανωτάτου πανεπιστημιακού στελέχους του χώρου εξησφαλίσθη χορηγός για την ανακαίνιση του 4ου και 5ου ορόφου του Παραρτήματος». Επίσης, «η διοίκηση εξησφάλισε χορηγό για τον εξωραϊσμό του λεβητοστασίου στην αυλή».

Οι στοιχειώδεις, δηλαδή, υποχρεώσεις του κράτους μεταφέρονται στην «αγαθοεργία» κάποιων χορηγών - που συνήθως δεν το κάνουν για την ψυχή της μάνας τους αλλά γιατί προσδοκούν κάτι άμεσα απ' τα ίδια τα νοσοκομεία ή τουλάχιστον κάποιες φοροαπαλλαγές και, βέβαια, την ανάλογη προβολή και διαφήμιση, μέσω της λεγόμενης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.

Κάπως έτσι δημιουργείται το «κίνημα των νέων εθνικών ευεργετών στην Υγεία» - που λέει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ - ή το κίνημα δωρεών για την Υγεία - που έλεγε δέκα χρόνια πριν η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ... Και οι δυο εκδοχές, πάντως, έχουν κοινό παρονομαστή τη χαμένη Υγεία και το άγριο χαράτσωμα των λαϊκών στρωμάτων στην ώρα της ανάγκης - αντίθετα με τα κέρδη των ευεργετών τα οποία χαίρουν άκρας υγείας...