Αυτοί στα κιλά τους είναι «Τώρα που η κυβέρνηση τους άνοιξε την όρεξη τα θέλουν όλα: και μικρότερη φορολογία - μόλις 15%- και ευελιξία στην αγορά εργασίας, δηλαδή ελεύθερες απολύσεις και πιο σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους, αφού αυτά που νομοθετεί τώρα η κυβέρνηση τα βρίσκουν ημίμετρα (...) είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα στηρίζονται στην κρατική αρωγή - με τα γνωστά θαλασσοδάνεια - στις επιδοτήσεις, στις κρατικές προμήθειες. Είναι οι ίδιοι που τώρα θέλουν και τα... ρέστα. Υπάρχει κάποιος να τους πει "ως εδώ;"» (από το κύριο άρθρο στα «ΝΕΑ»).

Κι αυτός που παριστάνει τον Μεσσία «Ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι "εργάζεται ήδη και μέχρι τις εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, για την επίτευξη κοινωνικής συμφωνίας, η οποία θα πάει τη χώρα μπροστά, με όλους συμμέτοχους και με θετικά αποτελέσματα για κάθε πολίτη"» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Αυτονόητα «Καλύτερους μισθούς που θα τους επιτρέψουν να συντηρήσουν τις οικογένειές τους αναζητούν επτά στους δέκα Ελληνες που αποχωρούν οικειοθελώς από την εργασία τους, ενώ τέσσερις στους δέκα δηλώνουν ότι οι συνθήκες που επικρατούν στο χώρο απασχόλησης όχι μόνο δεν τους αφήνουν περιθώρια επαγγελματικής σταδιοδρομίας αλλά βλάπτουν σοβαρά και την υγεία τους» (τα αποτελέσματα έρευνας στο «ΕΘΝΟΣ»).

Δε φτάνει να ελπίζεις «Αδεια τα ταμεία για το λαό, γεμάτα για τη Λόκχιντ. Φίλοι οι Αμερικανοί στις φωτογραφίες, επιδιαιτητές στις ελληνοτουρκικές ιστορίες. Ακριβώς στην επέτειο του Αττίλα αμείβουμε πλουσιοπάροχα τους νταβατζήδες της κυπριακής τραγωδίας υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας. Ελπίζω κάποτε ο ιστορικός να συνοψίσει όλη αυτή τη δουλοπρέπεια τοποθετώντας κάτω από τη φωτογραφία την εξής λεζάντα: Και κερατάδες και δαρμένοι!» (ο Δημήτρης Δανίκας στα «ΝΕΑ»).