Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

...και κατά συνέπεια, αφού θεωρείται ύποπτος, είναι υποχρεωμένος και να δεχτεί κάθε αυθαιρεσία, κάθε έκφραση της κρατικής τρομοκρατίας, όπου και όπως αυτή εκφράζεται.

Αυτό προκύπτει από τη νέα ένεση τρομοϋστερίας, όπως αυτή εκφράστηκε χτες στο Λονδίνο και βρήκε την άμεση αντανάκλασή της στα μέσα ενημέρωσης κάθε χώρας.

Αν μία φορά, μετά την 11 Σεπτέμβρη του 2001, πολλοί πίστευαν την προπαγάνδα περί «τρομοκρατίας» σήμερα όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν οτι αυτά είναι τα χτυπήματα που καταλήγουν να είναι βούτυρο στο ψωμί του ιμπεριαλισμού. Ενώ μετά και το Λονδίνο δεν πρέπει να υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η επικίνδυνη προπαγάνδα του ιμπεριαλισμού για την αντιμετώπιση δήθεν της τρομοκρατίας, δείχνει και το πόσο επικίνδυνος είναι ο ίδιος ο ιμπεριαλισμός.

Κάθε μέρα που περνά, οι ιμπεριαλιστές κάνουν καθαρό ότι, κι αν δεν υπήρχε, έπρεπε να ανακαλύψουν την τρομοκρατία, γιατί τη χρειάζονται για να χτυπήσουν το λαϊκό κίνημα, τις όποιες ελευθερίες έχουν κατακτηθεί, για να επιταχύνουν την επιβολή της σύγχρονης Σιδερένιας Φτέρνας που τόσο έχουν ανάγκη, για να υποτάσουν τους λαους των χωρών τους στην πολιτική των πολεμικών επεμβάσεων για την υποταγή άλλων λαών.

Τα χτεσινά τηλεοπτικά δελτία ήταν προάγγελος των σημερινών εξάστηλων: «Αν δεν έχεις τρομάξει ακόμα, είναι καιρός να το πάθεις τώρα. Ετσι κι αλλιώς, εμείς θα σε πατήσουμε», είναι το μήνυμα.

Κατά τ' άλλα, η υποκρισία για τις αξιώσεις των βιομηχάνων πάει σύννεφο. Σα να μην είναι ενιαία και αδιαίρετη όλα αυτά τα χρόνια η πολιτική που υπηρετεί μόνο τα κέρδη του κεφαλαίου. Για να πλασαριστεί σαν σωτηρία ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο». Παλιά δοκιμασμένη συνταγή για εκμετάλλευση με «κοινωνικό πρόσωπο».

Προς το παρόν, αυτοί έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι. Στο χέρι της εργατικής τάξης είναι αυτό να αλλάξει. Και μπορεί να αλλάξει. Οχι με στρακαστρούκες, αλλά έτσι που, πράγματι, πονά το κεφάλαιο και τις πολιτικές του εκφράσεις.