ΑΒΑΝΑ - ΚΑΡΑΚΑΣ - ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΪΡΟ.--

«Η παρούσα αμερικανική κυβέρνηση είναι αναμεμειγμένη σε ένα από τα πλέον εξευτελιστικά και περίτεχνα επεισόδια των τρομοκρατικών, επιθετικών ενεργειών αλλά και ψευδών της ενάντια στην Κούβα. Ολος ο κόσμος γνωρίζει ότι ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες, ο πιο διαβόητος και αιμοσταγής τρομοκράτης του δυτικού ημισφαιρίου, όπως έχουν ομολογήσει και τα αμερικανικά ΜΜΕ, έχει εισέλθει τις Ηνωμένες Πολιτείες και ζήτησε πολιτικό άσυλο. Ασυλο στη χώρα όπου οι στρατιώτες της σκοτώνονται καθημερινά στο Ιράκ και των οποίων η δράση έχει κοστίσει τη ζωή σε περίπου 2 εκατομμύρια ανθρώπους, στο όνομα του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" που εξαπέλυσαν με αφορμή τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου», τόνισε ο Φιντέλ Κάστρο στην αρχή της ομιλίας του ενώπιον περισσότερων από ένα εκατομμύριο που έδωσαν αγωνιστικό παρών στην πλατεία της Επανάστασης.

Μάλιστα ο Φιντέλ Κάστρο προκάλεσε τις ΗΠΑ «να συλλάβουν τον Ποσάδα Καρίλες» που κατηγορείται για πληθώρα ενεργειών εναντίον της Κούβας, όπως την ανατίναξη επιβατηγού αεροσκάφους των κουβανικών αερογραμμών, ο οποίος κατά τους δικηγόρους του ήταν πράκτορας της CIA... Διαβεβαίωσε, ότι η Κούβα «που μονίμως διαπράττει το αδίκημα της ύπαρξης» θα συνεχίσει να το διαπράττει και ότι όπως ακριβώς απέτυχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις να ανατρέψουν την επαναστατική κυβέρνηση θα αποτύχει και η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους.

Τέλος, ευχαρίστησε «τα αδέλφια και συντρόφους μας από τη βόρεια την κεντρική και νότια Αμερική», ομιλητές που είχαν προηγηθεί του ηγέτη του Νησιού της Επανάστασης στο βήμα, όπως ο ηγέτης του Μετώπου Φαραμπούντο Μαρτί-FMLN, Σαφίκ Χαντάλ, ο ηγέτης των Σαντινίστας Ντανιέλ Ορτέγκα, ο Ρόμπερτ Μαρς, συγγενής θυμάτων της 11ης Σεπτεμβρίου, ο Τζουστίνο ντι Τσέλμο, πατέρας του Ιταλού που σκοτώθηκε στη βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο «Κοπακαμπάνα», ο Νικόλας Μαδούρο, πρόεδρος του Εθνικού Κοινοβουλίου της Βενεζουέλας κ.ά.

Ομως το κατακόκκινο ποτάμι που ξεκίνησε στην Αβάνα τελειωμό βρήκε μόνο στα περατά σύνορα της αμερικανικής υποηπείρου. Το Σαντιάγο της Χιλής και τη Γης του Πυρός. Ξεχωριστής σημασίας η τεράστια διαδήλωση περισσοτέρων από ένα εκατομμύριο Βραζιλιάνων στην Παουλίστα Αβενίδα στην καρδιά του Ρίο Ντε Τζανέιρο, οι μαζικότατες διαδηλώσεις στο Σαντιάγο που η βία της αστυνομίας μετέτρεψε την πρωτεύουσα της Χιλής σε πεδίο μάχης, οι διαδηλώσεις στην Κολομβία, στη Βολιβία και στη Νικαράγουα όπου οι «μάχες» του λαϊκού κινήματος είναι συνεχείς και τέλος φυσικά στη Βενεζουέλα. Τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ αλλά και η κοινή συνεργασία κυβέρνησης και εργατών βρέθηκαν στο επίκεντρο των πρωτομαγιάτικων κινητοποιήσεων που έγιναν σε όλη την επικράτεια με συμμετοχή της πλειοψηφίας του λαού.