«Για να τελειώνω με τα ράσα, τις γενειάδες, τα καλυμμαύχια και τα χρυσοποίκιλτα άμφια. Προτείνω λοιπόν και το βρίσκω εκσυγχρονιστικό και άκρως λογικό. Αφού όλα για το money γίνονται. Αφού τα πάντα εν... χρήματι εποίησαν και ποιούν. Αφού ακόμα κοτόπουλα, φέτα και τραχανάδες μοσχοπουλούν. Αφού όλα στο σφυρί και στη φοροδιαφυγή. Αφού επιχείρηση κάμουν, τότε γιατί να μη μετεξελιχθούν σε μια νόμιμη, με βούλα και υπογραφή, Ανώνυμη Εταιρεία; Να κόβουν εισιτήριο στη λειτουργία, το ευχέλαιο, τους γάμους, τις κηδείες, τα βαφτίσια. Με βιβλία, με ορκωτό λογιστή και με όλη τη διαχειριστική επιχειρηματική διαδικασία. Και μάλιστα μονοπωλιακή, χωρίς ανταγωνιστική αγωνία. Το σύστημα δεν υποστηρίζουν; Και το σύστημα δεν τους στηρίζει; E, τότε γιατί σαν κερδοφόρα μονάδα του συστήματος να μη λειτουργούν; E, δεν πειράζει, τι να γίνει. Ολα έχουν ένα κόστος σ' αυτή την επίγεια ζωή. Στις προσευχές τους όχι Τριάδα, αλλά Αγία Τετράδα. Πατήρ, Υιός, Αγιο Πνεύμα και Αγία Εταιρεία!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».