Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών - με δηλώσεις εκπροσώπου του, που τρόπον τινά επαναλήφθηκαν από τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα - ξανάνοιξε το κεφάλαιο της «τρομοκρατίας» στην Ελλάδα, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν έχει κλείσει με τη σύλληψη των μελών της «17Ν», αλλά ότι «υπάρχουν και άλλοι, όπως και άλλες οργανώσεις»(!). Είχαν προηγηθεί λίγες βδομάδες πρωτύτερα, οι δηλώσεις του Ελληνα υπουργού Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη ότι δεν έχουν συλληφθεί όλα τα μέλη της «17Ν». Παράλληλα, με την προχτεσινή δημοσιοποίηση της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αμερικανική κυβέρνηση επιχείρησε άλλη μια ετήσια, καθιερωμένη και απαράδεκτη παρέμβαση στα εσωτερικά των κρατών σ' όλο τον κόσμο. Στις 32 σελίδες που αναφέρονται στην Ελλάδα, έχουν «χωρέσει» παρατηρήσεις περί «περιορισμών στην ελευθερία της έκφρασης», «αντισημιτισμού» και «μη αναγνώριση εθνοτικών μειονοτήτων».

Τα θέματα αυτά επανέρχονται στην επιφάνεια, σε μια περίοδο που, εκτός των άλλων, παρατηρείται μια «νέα κινητικότητα» στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. «Κινητικότητα» που σηματοδοτείται με τις επισκέψεις των Καραμανλή - Μολυβιάτη στην Ουάσιγκτον τους επόμενους μήνες, προφανώς συνδέεται με τις αναμενόμενες εξελίξεις στην Κύπρο και το Αιγαίο, όπως και με τις πιέσεις για ακόμα πιο ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας στον παγκόσμιο πόλεμο κατά της «τρομοκρατίας».

Οπωσδήποτε η μακρόχρονη διεθνής και εγχώρια εμπειρία δείχνει ότι τέτοιες εκτιμήσεις για «τρομοκρατικούς κινδύνους», συνήθως «επιβεβαιώνονται» καθώς πάντα οι ΗΠΑ φροντίζουν γι' αυτό, παρέχοντας την κατάλληλη ώρα «στοιχεία» και δείχνοντας «ενόχους». Και σε κάθε περίπτωση τέτοιες δηλώσεις και οι «επιβεβαιώσεις» τους συνδυάζονταν και συνδυάζονται με την ενίσχυση των πολυποίκιλων μέτρων καταστολής. Από την επιχείρηση «ΠΟΛΙΣ» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και τους εθελοντές σπιούνους του Δήμου Βύρωνα, μέχρι τη χτεσινή απόφαση του ΚΥΣΕΑ που δημοσιοποιώντας το νέο αμυντικό δόγμα της χώρας, ανακήρυξε την «τρομοκρατία» ως υπ' αριθμόν ένα απειλή κατά της Ελλάδας, θέτοντας έτσι και επισήμως τον ελληνικό στρατό στις υπηρεσίες της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Η τρομοϋστερία, η καλλιέργεια ανασφάλειας, η κατασκευή χτυπημάτων και ενόχων, η εντατικοποίηση της καταστολής, μόνο στόχο έχουν τελικά το λαϊκό κίνημα, έτσι όπως ασφυκτιά από τις όλο και χειρότερες συνθήκες ζωής που οι κυρίαρχες σήμερα πολιτικές δυνάμεις του επιφυλάσσουν. Το λαϊκό κίνημα που αντιδρά, οργανώνεται και αντιμάχεται την εφαρμοζόμενη πολιτική και γι' αυτό ακριβώς τους γίνεται ενοχλητικό, επικίνδυνο και στόχος των μέτρων αστυνομοκρατίας που παίρνουν. Μέτρων που οπωσδήποτε πρέπει να βρουν απέναντί τους όλους τους δημοκράτες και προοδευτικούς ανθρώπους καθώς μας αφορούν όλους. Οποιονδήποτε δε συμβιβάζεται με τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.