Είναι γνωστές οι σχέσεις του Ν. Χατζηκυριάκου - Γκίκα (1906 - 1994), με τα παρισινά, κυρίως, μοντερνιστικά ρεύματα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Ομως, μέχρι σήμερα, δεν είχαν αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής έρευνας. Το κενό αυτό καλύπτει η παρούσα έκδοση, η οποία μελετά την πρώτη κρίσιμη 20ετία της δημιουργικής πορείας του καλλιτέχνη. Τον παρακολουθεί στα πρώτα του ξεκινήματα στο μεσοπολεμικό Παρίσι και ρίχνει φως στους καλλιτεχνικούς του στροβιλισμούς ανάμεσα στις ποικίλες κυρίαρχες τάσεις στις δεκαετίες '20 και '30. Τέλος, καταγράφει τα χρόνια της επιστροφής στην Ελλάδα και τη ζωγραφική ολοκλήρωσή του.
Στο βιβλίο, στον πρόλογό της η Ιωάννα Προβίδη (υπεύθυνη της Πινακοθήκης Γκίκα), περιγράφει τη γενικότερη εκδοτική προσπάθεια. Ο Αγγ. Δεληβορριάς αναφέρεται στην προβληματική της πρόσληψης της ευρωπαϊκής σταδιοδρομίας του Γκίκα. Ο J. P. Rycke ασχολείται με τα καθαυτά παρισινά χρόνια (1921 - 1934), ενώ ο Ν. Παΐσιος εξετάζει τα χρόνια 1935 - 1950. Στο επίμετρο αναδημοσιεύονται κείμενα των: Κρ. Ζερβού, Ε. Τεριάντ και Μ. Raynal που γράφτηκαν τις δεκαετίες '20 και '30. Ο τόμος ολοκληρώνεται με ένα απαραίτητο συμπλήρωμα βιβλιογραφίας για τα έργα 1920 - 1940, καρπός πολυετούς εργασίας της Ιωάννας Μωραΐτη.