Το ΠΑΣΟΚ, αφού «συνδιοργάνωσε» μαζί με τη ΝΔ, το ΣΥΝ, μητροπολίτες και λοιπούς εθνοκάπηλους το γνωστό συλλαλητήριο του 1992 στη Θεσσαλονίκη, περί της ονομασίας «Μακεδονία». Αφού, ως κυβέρνηση λίγο μετά (1994), εφάρμοσε πολιτική «ισχύος», κάνοντας «εμπάργκο» ενάντια στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αφού, λίγο μετά (1995), με τη «διαμεσολάβηση» του Τ. Μίλερ, υπέγραψε την «ενδιάμεση συμφωνία» και χωρίς ποτέ να δεχτεί ρητά και κατηγορηματικά την αποδοχή μιας σύνθετης ονομασίας για τη γειτονική χώρα, που θα περιέχει και τον όρο «Μακεδονία», τελικά, «πάρκαρε» το πρόβλημα στο πάρκινγκ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, περιμένοντας από τους «συμμάχους» και τους «εταίρους» την ευνοϊκή, υποτίθεται, για την Ελλάδα επίλυσή του.

Στο μεταξύ, περισσότερες από 60 χώρες αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και, το κυριότερο, η ιμπεριαλιστική και εγκληματική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» τεμάχιζε και μακέλευε την πρώην ΟΔ της Γιουγκοσλαβίας, έφτιαχνε κράτη - προτεκτοράτα, υπέθαλπε κάθε λογής εθνικιστικές και αλυτρωτικές τάσεις, περί Μεγάλης Αλβανίας, κλπ., οργάνωνε και εξόπλιζε ομάδες «Ουτσεκάδων» και, βέβαια, είχε σε όλ' αυτά τη σύμφωνη γνώμη και πρακτική βοήθεια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Τώρα, ο Γ. Παπανδρέου καταγγέλλει τις «σφαλιάρες», που τρώει η χώρα...