Το τι θα συνέβαινε σχετικά με την υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων ήταν γνωστό. Ολοι το γνώριζαν από τη στιγμή που αποδέχτηκαν να παραδοθεί και αυτή η υπόθεση στα χέρια της αμερικανικής επιδιαιτησίας.

Για να μην ξεχνιόμαστε: Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν αυτό που παρέδωσε την υπόθεση στο δικηγορικό γραφείο του Σάιρους Βανς (πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ) και του Μάθιου Νίμιτς (Αμερικανού διαμεσολαβητή στον ΟΗΕ), και η ΝΔ, ως αντιπολίτευση τότε, δεν είχε κουράγιο ούτε να ψελλίσει κάποια αντίρρηση για το ενδεχόμενο οι Αμερικανοί επιδιαιτητές να χειριστούν την υπόθεση για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα, όχι της Ελλάδας, αλλά των ΗΠΑ.

*

Φτάσαμε, λοιπόν, στο σήμερα και οι Αμερικανοί έπραξαν το αναμενόμενο. Εγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις «ευαισθησίες» ή τα προβλήματα των Ελλήνων «φίλων» τους, τους οποίους θεωρούν «δεδομένους», και έσπευσαν με μια τους κίνηση - αφού προηγουμένως είχαν στείλει τον αμερικανοΝΑΤΟικό στρατό στα Σκόπια - να παράσχουν νέα «ομπρέλα» στο ασθενέστατο οικονομικά και εθνοτικά διαιρεμένο προτεκτοράτο τους, την ΠΓΔΜ.

*

Η αμερικανική διοίκηση με αυτή την πρώτη διπλωματική της πράξη μετά την επανεκλογή του Μπους σπεύδει να υπογραμμίσει προς ΕΕ, Ελλάδα, αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό και εν γένει προς κάθε κατεύθυνση ότι:

Πρώτον, η Ουάσιγκτον είναι αυτή που κρατά στα χέρια της τις εξελίξεις στα Βαλκάνια.

Δεύτερον, το πότε και αν θα προχωρήσουν τα σχέδια για την «ολοκλήρωση του αλβανικού έθνους» με τη δημιουργία της «μεγάλης Αλβανίας» (και κατ' επέκταση της διάλυσης της ΠΓΔΜ;) είναι κάτι που θα το αποφασίσει η αμερικανική κυβέρνηση, όταν το επιβάλουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Συμπέρασμα: Το φιτίλι που μπορεί να ξαναβάλει φωτιά στα Δυτικά Βαλκάνια εξακολουθούν να το κρατούν οι Αμερικανοί. Και θα το χρησιμοποιήσουν όποτε αυτοί κρίνουν σκόπιμο...