Σάββατο 6 Νοέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Προδιαγεγραμμένη πορεία

Η αναγνώριση της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από την κυβέρνηση των ΗΠΑ δίνει ένα καλό μάθημα σ' αυτούς που υποστήριζαν και συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας αντιμετωπίζονται μόνο εφόσον τα 'χουμε καλά με τους Αμερικανούς και τους ισχυρούς Ευρωπαίους «συμμάχους». Τώρα, και για έναν επιπλέον λόγο, μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει ασφαλέστερος δρόμος για τη διαιώνιση και όξυνση αυτών των προβλημάτων από το δρόμο της τυφλής, άνευ όρων, υποταγής στην πολιτική του «ευρωατλαντισμού».

Δίπλα στη Συμφωνία της Μαδρίτης με την αναγνώριση τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, δίπλα στο «σχέδιο Ανάν», με την αναγνώριση των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, προστίθεται τώρα η αναγνώριση της Μακεδονίας. Αυτή είναι η «σοδειά» από την πολιτική της υποτέλειας και της «ρεαλιστικής» προσέγγισης.

Η σπουδή της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην κίνηση της αναγνώρισης πρέπει να προβληματίσει σοβαρά όχι μόνο την κυβέρνηση και τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά και κάθε Ελληνα πολίτη, που κινδυνεύει να γίνει και πάλι έρμαιο μιας πολιτικής, η οποία κινείται σαν εκκρεμές μεταξύ του εθνικισμού και της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μοιάζουν μ' αυτούς που δίνουν τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου τους στον κλέφτη, για να το φυλάει και μετά διαμαρτύρονται, γιατί το περιεχόμενο έκανε φτερά... Απ' τη στιγμή που αποδέχτηκαν τον κυρίαρχο, επιδιαιτητικό ρόλο των ΗΠΑ και των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για το σύνολο των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Απ' τις μυλόπετρες του «διαίρει και βασίλευε» και του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού το προϊόν είναι η διαρκής απειλή για να πέσει «σπίθα στην πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης» όπως είναι τα Βαλκάνια. Η υποδαύλιση και ένταση εθνικισμού, η χρησιμοποίηση ενός προβλήματος, που τυπικά εμφανίζεται ως πρόβλημα «ονοματολογίας», για ένταση στις σχέσεις γειτονικών χωρών και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αλλά και η μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς.

Η σχετικά πρόσφατη ιστορία, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, επιτάσσει να εκτιμηθεί η τελευταία κίνηση των ΗΠΑ στο πλαίσιο ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού. Οι αναμενόμενες εξελίξεις στο Κόσσοβο, σε συνδυασμό με την ανακίνηση του θέματος του Μαυροβουνίου, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το ελάχιστο που απαιτείται είναι η λαϊκή επαγρύπνηση για την αντιμετώπιση ενός νέου γύρου συγκρούσεων, αντιπαραθέσεων, ανταγωνισμών, επεμβάσεων. Η απόκρουση αυτών των σχεδίων και ο απεγκλωβισμός των βαλκανικών χωρών και των λαών από το σφιχταγκάλιασμα των «προστατών» τους είναι ο δρόμος που οδηγεί στην ειρηνική συνύπαρξη, στην ισότιμη συνεργασία, στην αλληλεγγύη, στην κοινωνική πρόοδο. Σ' αυτό το δρόμο μπορεί να αντιμετωπιστεί και το θέμα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως και όλα τα προβλήματα της περιοχής, αν οι λαοί καταφέρουν να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις τύχες τους. Σ' αυτό το δρόμο θα προχωρήσουμε.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ