Απάντηση του Συμβουλίου της Ευρώπης σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Κ. Αλυσανδράκη
Το συγκρατημένο... ενδιαφέρον και τη γνωστή επιλεκτική ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιβεβαίωσε το Συμβούλιο της ΕΕ, απαντώντας σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Κ. Αλυσανδράκη σχετικά με την παραβίαση των δικαιωμάτων και των διώξεων σε βάρος της μειονότητας των Ασσυρίων - Χαλδαίων στην Τουρκία.
Στην απάντησή του ο προεδρεύων του Συμβουλίου, κ. Ντα Κόστα, αφού επανέλαβε το γνωστό τροπάριο περί ανάγκης σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και εκπλήρωσης των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, επικαλέστηκε για την ειδική περίπτωση και τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η οποία «υποχρεώνει την Τουρκία να προστατεύει τους χώρους λατρείας των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων». Ωστόσο, παρά τους «ευσεβείς πόθους» και τις διαπιστώσεις, ο προεδρεύων απέφυγε να αναλάβει οποιαδήποτε δέσμευση για συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες που να διασφαλίζουν το σεβασμό των βασικών δικαιωμάτων των μειονοτήτων, την κατάφωρη και βίαιη παραβίαση δε των οποίων χαρακτήρισε «παράπονα της Κοινότητας των Ασσυρίων - Χαλδαίων». Καταλήγοντας, τους απέδωσε τουλάχιστον «... και κάποιο αντικειμενικό στοιχείο», το οποίο η ΕΕ θα εξετάσει με - τη γνωστή της - «δέουσα προσοχή».
Τη μη ικανοποίησή του για την απάντηση επισήμανε παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ο Κ. Αλυσανδράκης, τονίζοντας ότι «θα περίμενε κανείς, εάν υπήρχε μια πραγματική ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα, μια πιο συγκεκριμένη απάντηση».
«Εδώ πρόκειται για δύο πανάρχαιους λαούς», επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, «οι οποίοι έχουν υποστεί μια συστηματική γενοκτονία από τη μεριά του τουρκικού καθεστώτος, μια γενοκτονία ίσως όχι τόσο εντυπωσιακή όσο αυτή των Αρμενίων, αλλά εξίσου αποτελεσματική. Αρκετές χιλιάδες είναι πρόσφυγες ή μετανάστες στην Ευρωπαϊκή Ενωση και έχουν μείνει μερικές δεκάδες χιλιάδες στο χώρο όπου έζησαν από τα αρχαία χρόνια. Θα ήθελα να ρωτήσω εάν μπορείτε να είστε πιο συγκεκριμένος. Βεβαίως, καλή η αναφορά σας στη Συνθήκη της Λωζάνης. Αλλά από εκεί και έπειτα μια ευθύνη και από τη μεριά της Ευρωπαϊκής Ενωσης να τονιστούν ορισμένα πράγματα στο τουρκικό καθεστώς ως προς την αναγκαιότητα να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, είτε απορρέουν από τη Συνθήκη της Λοζάνης, είτε με την ευρύτερη έννοια».
Η απαίτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ για «κάποια συγκεκριμένη ενέργεια στο Συμβούλιο προς αυτή την κατεύθυνση» κατέληξε για άλλη μια φορά σε «ώτα μη ακουόντων».