Για την προσπάθεια να προσαρμοστεί η παιδεία στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στις εργασιακές σχέσεις, με στόχο τη δημιουργία μιας στρατιάς ευέλικτου εργατικού δυναμικού επιστημόνων, μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η Αλ. Παπαρήγα μίλησε στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων σε ένα κοινό που αποτελούνταν από φοιτητές, μέλη ΔΕΠ, μέλη της Συγκλήτου και εργαζόμενους στο ίδρυμα.

Το «παρών» στην εκδήλωση, που διοργάνωσε η ΚΟ Πολυτεχνείου του ΚΚΕ, έδωσαν και οι πρυτανικές αρχές του ιδρύματος, που αμέσως μετά είχαν συνάντηση με την Αλ. Παπαρήγα, συζήτησαν για τις εξελίξεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση και εξέφρασαν τον προβληματισμό τους για την επιβαλλόμενη είσοδο των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια και τη διασπορά Τμημάτων ανά την Ελλάδα χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να είναι πραγματικά πανεπιστημιακά. Ο πρύτανης έδωσε στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το άλμπουμ - λεύκωμα του Πολυτεχνείου και η επίσκεψή της στο ίδρυμα έκλεισε με μια συνάντηση και γεύμα με τα διοικητικά συμβούλια των Συλλόγων Εργαστηριακού Προσωπικού (ΕΤΕΠ) και συμβασιούχων εργαζομένων (ΙΔΑΧ) που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις.

Η ουσία των αναδιαρθρώσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση μπήκε στο επίκεντρο της ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή εκδήλωση. «Λένε διαρκώς γύρω μας ότι πρέπει να συνδεθεί η παιδεία με την αγορά εργασίας», είπε και πρόσθεσε ότι «αυτό μπορεί να ακούγεται καλό στα αυτιά των φοιτητών σε περίοδο ανεργίας, όμως πάντα το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν συνδεδεμένο με την αγορά εργασίας. Δεν είναι κάτι καινούριο. Ο,τι οικονομία έχεις, έχεις και την ανάλογη παιδεία. Αυτό που στην πραγματικότητα ζητάνε είναι να προσαρμοστεί το εκπαιδευτικό σύστημα στις ανατροπές που γίνονται στην αγορά εργασίας».

Αυτές τις αλλαγές, εξήγησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τις ονομάζουν «κοσμογονικές», αλλά αν απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί κερδίζουν μόνο λίγοι κι όχι οι πολλοί από τις αλλαγές, θα καταλάβουμε ότι είναι ταξικές. «Η σημερινή παιδεία δεν μπορεί να βοηθήσει τις αντιδραστικές αλλαγές», είπε η Αλ. Παπαρήγα, εξηγώντας ότι ένας νέος, μετά από σπουδές τεσσάρων και πέντε χρόνων, ψάχνει να βρει αντίστοιχη δουλιά στο αντικείμενό του, έχει αξιώσεις. Εχουν ανάγκη, λοιπόν, μόνο μια ελίτ επιστημόνων και όλοι οι άλλοι να δουλεύουν από δω κι από κει, να περνούν από την εργασία στην ανεργία κτλ. «Εκεί αποβλέπουν οι ευρωπαϊκές αποφάσεις της Μπολόνια, της Πράγας, του Βερολίνου: Στην παραγωγή ενός ευκίνητου εργατικού δυναμικού, που θα είναι προσαρμόσιμο στις αλλαγές», τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, υπογραμμίζοντας ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία «αντικειμενικά απαξιώνεται το πανεπιστήμιο».

Η Αλ. Παπαρήγα, αφού εξέφρασε την κατηγορηματική αντίθεση του ΚΚΕ σ' αυτές τις αλλαγές, αναφέρθηκε επίσης στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, τονίζοντας ότι «η συνύπαρξη ιδιωτικής και δημόσιας παιδείας δεν είναι ειρηνική. Ο ισχυρός τομέας είναι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος είναι αδύναμος, ενώ όλο και περισσότερο τα αντικείμενα της επιστημονικής δουλιάς και έρευνας θα συνδέονται με τα συμφέροντα των επιχειρηματιών». Υπεισέρχονται έτσι διαφορετικές αρχές και αξίες, δηλαδή μια επιστημονική έρευνα μπορεί να είναι πολύ σημαντική για την κοινωνία, αλλά να μη συμφέρει τις επιχειρήσεις κι έτσι να θάβεται.

Κατέληξε, λοιπόν, στην πρόταση του ΚΚΕ για δημόσια και δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση, που θα πρέπει όμως να είναι και ενιαία, να ενταχθούν σε αυτή και τα ΤΕΙ που έχουν αντικείμενο πανεπιστημιακού επιπέδου.