Τώρα, βέβαια, ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί, πώς είναι «καλοδεχούμενη» η πρόταση, αφού έρχεται σε ευθεία αντίθεση και σύγκρουση, και με τους τρεις όρους, που θέτει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Ε, αυτό, μόνον η ...φιλοσοφία και η ...λογική του κυβερνητικού συνδικαλισμού και, μάλιστα,... ΠΑΣΟΚικού χαρακτήρα και περιεχομένου, μπορεί να σας το εξηγήσει... Και μετά, μερικοί αναρωτιούνται, γιατί έχει ξεπέσει η ΓΣΕΕ στη συνείδηση των εργαζομένων...

Αν καταλάβαμε καλά, η «Καθημερινή» του κ. Αλαφούζου ανέλαβε να βάλει σε κάποια τάξη τον «Γιωργάκη» και τον «Κωστάκη», προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντα και τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου. Η συγκεκριμένη εφημερίδα, λοιπόν, σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της χτες, μάλλον, ακολουθεί την τακτική «τα λέει στη νύφη για να τ' ακούσει η πεθερά». Σε πρώτο πλάνο, κατηγορεί τον Παπανδρέου ότι βαδίζει στις «ατραπούς του λαϊκισμού». Κι αυτό με αφορμή τις θέσεις του τελευταίου για τις προσλήψεις άνεργων νέων χωρίς ασφαλιστικές εισφορές. Δε στέκεται σ' αυτό όμως, αλλά πηγαίνει και παραπέρα. «Φοβάται» μήπως η στάση του Γιωργάκη προκαλέσει «την άλλη πλευρά» (σ.σ. την ηγεσία της ΝΔ), να κινηθεί αναλόγως και «εισέλθει στο γήπεδο του λαϊκισμού». Τελικά, δεν καταλάβαμε, ποιον από τους δυο μονομάχους κατηγορεί η «Καθημερινή» για λαϊκισμό: Το ΠΑΣΟΚ, που έκανε την κατάπτυστη πρόταση ή μήπως τη ΝΔ που με αρκετή καθυστέρηση την «απέρριψε»;

Οχι μόνο ακόμα μεγαλύτερα κέρδη για τους μεγαλοεργοδότες γενικά, αλλά και χρυσές δουλιές για τις ασφαλιστικές εταιρίες υπόσχονται οι πρόσφατες εξαγγελίες Παπανδρέου για την ...«απασχόληση». Ετσι κι αλλιώς, ήταν φανερό ότι δεν είναι τυχαίες οι προσδοκίες που κατά καιρούς δημοσιοποιούν οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών επιχειρήσεων για την ανάπτυξη του κλάδου των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, δηλαδή για μεγιστοποίηση των κερδών τους από την αύξηση τέτοιων προγραμμάτων.

Τόσο η μέχρι σήμερα πολιτική, όσο και αυτές που υπόσχονται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το μέλλον οξύνουν την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια στους εργαζόμενους. Ποιο έδαφος θα μπορούσε να είναι καλύτερο από αυτό, προκειμένου να αυξήσουν οι ασφαλιστικές εταιρίες τους πελάτες τους; Το μεγάλο κεφάλαιο έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν το μέλλον τους να διαγράφεται με τα μελανότερα χρώματα σ' αυτές τις πολιτικές έχουν κάθε λόγο να τις καταγγείλουν και να τις καταδικάσουν και με την ψήφο τους στις 7 Μάρτη.

Μέσα στον επικοινωνιακό ορυμαγδό, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, εμφανίζεται και ως ο έχων τη συμπάθεια των αγροτών. Ο ίδιος άρχισε τις αγάπες και τις γαλιφιές στους αγρότες, μπας και τσιμπήσει περισσότερα ψηφουλάκια, από τους δυσαρεστημένους, εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

Ομως αν ο Γ. Παπανδρέου θέλει να είναι «ξηγημένος» με τους αγρότες, να τους πει πρώτα ότι πέρσι στις 27 του Γενάρη ήταν αυτός που ως προεδρεύων στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ (υπουργών Εξωτερικών) εισηγήθηκε και ψήφισε: Τη μείωση των αγροτικών επιδοτήσεων κατά 55%, των εξαγωγικών επιδοτήσεων κατά 45% και των εισαγωγικών δασμών κατά 36%. Και να τους πει, επίσης, τι ακριβώς θα ψηφίζει στις Βρυξέλλες, αν γίνει πρωθυπουργός, καθώς και πόσο θα μειωθούν παραπέρα οι αγροτικές επιδοτήσεις μέσα στα επόμενα χρόνια.

Οσο για τον έτερο του δικομματισμού, τον Κ. Καραμανλή, οφείλει κι αυτός να πει στους αγρότες πόσο ...διαφωνεί με την ΚΑΠ και τον ΠΟΕ και τι θα έκανε αυτός, αν ήταν στη θέση του Γιωργάκη, πέρσι στις 27/1/2003... Και με δεδομένη την απόλυτη στήριξη της ΝΔ στις επιταγές της ΚΑΠ και του ΠΟΕ, να πει κι αυτός τι θα ψηφίζει στις Βρυξέλλες, για τα αντίστοιχα θέματα, αν γίνει πρωθυπουργός...

Αποκαλυπτικά είναι τα συμπεράσματα δημοσκοπήσεων, αυτά που συνήθως περνάνε στα ψιλά από τους διάφορους αναλυτές, σύμφωνα με τα οποία οι ψηφοφόροι, σε ποσοστά που ξεπερνάνε το 70%, ζητούν αλλαγή πολιτικής σε βασικούς τομείς. Επίσης, ο ένας στους τρεις δηλώνουν ότι δεν τους καλύπτει ούτε η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ούτε η πολιτική της ΝΔ, θέση που τη συνοδεύουν με την εκτίμηση ότι και τα δύο αυτά κόμματα εκφράζουν την ίδια πολιτική.

Αυτές τις εμπλουτίζουν, τις «εκσυγχρονίζουν» και τις κάνουν ακόμη περισσότερο αντιλαϊκές - όσο και φιλομονοπωλιακές - αν κρίνουμε από τις καθημερινές «ιδέες» του Γ. Παπανδρέου.

Πάντως, από φρασεολογία «σκίζουν»: Μετά την «αλλαγή» και την «ανατροπή», που υποτίθεται ότι επιτυγχάνουν, τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου μάς είπε ότι κάνει και μια «μικρή επανάσταση». Δηλαδή, «Μικρός Επαναστάτης» (πώς λέμε «Μικρός Τυμπανιστής»...) ο διάδοχος του ΠΑΣΟΚ.

Ισως - αν συνεχίσει έτσι - πειστούμε τελικά για το επίθετο... Διότι, για το ουσιαστικό δεν πείθει κανέναν. Ούτε καν όσους από τους δικούς του μπαίνουν στον κόπο να σκεφθούν.

Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, δεν του ήρθε καμιά ...άλλη φαεινή ιδέα, όπως αυτή της κατάργησης των ασφαλιστικών εισφορών για προσλήψεις πτυχιούχων. Φαίνεται ο ...αέρας του Λονδίνου, όπου βρέθηκε χτες, δε βοηθάει και πολύ.

Περίεργο, πάντως, γιατί θα έπρεπε να του ταιριάζει. Η Μ. Βρετανία είναι η χώρα, όπου γεννήθηκε (και συνεχίζει να υφίσταται ως πολιτική επιλογή) ο θατσερισμός και, μάλιστα, με κυβέρνηση «σοσιαλιστών» του είδους «Τόνι Μπλερ».

Πάντως, τον Δημήτρη Αβραμόπουλο τον απέκτησε και επισήμως. Τι θα τον κάνει δεν ξέρουμε, πάντως αυτήν την περίοδο ισχύει το ό,τι έχει κανείς ...καλό είναι.

Αναρωτιόμαστε εάν ο Γ. Παπανδρέου έχει τέτοια και τόση άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας ή τα λέει, επειδή έτσι τον βολεύουν. Αναφερόμαστε στην προχτεσινή ομιλία του σε γυναίκες και συγκεκριμένα στην εκτίμησή του, ότι οι γυναίκες επιθυμούν και θέλουν τη μερική απασχόληση. Κάτι ανάλογο είχε πει τις προάλλες και για τους νέους. Και, βέβαια, αφού αυτό θέλουν οι γυναίκες και οι νέοι, ο Γ. Παπανδρέου - ικανοποιώντας το λαϊκό αίτημα, πάντα... - υποσχέθηκε την αποφασιστική επέκταση της κάθε μορφής ευλυγισίας στις εργασιακές σχέσεις.

Φαίνεται πως η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εκτιμά ότι οι γυναίκες στην Ελλάδα κυριαρχούνται από μαζοχιστικά σύνδρομα και τάσεις αυτοκαταστροφής. Δε θέλουν τη μόνιμη, σταθερή και με πλήρες ωράριο δουλιά. Ούτε ολόκληρο μισθό. Πολύ περισσότερο, δε θέλουν την προς όφελός τους μείωση του ωραρίου, π.χ. 35 ώρες τη βδομάδα με 5μερο και 7 ώρες τη μέρα. Ακόμη περισσότερο, δε θέλουν την ουσιαστική αύξηση των σημερινών απαράδεκτων μισθών και μεροκάματων. Σύμφωνα, με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, οι γυναίκες της χώρας μας επιθυμούν και θέλουν το απαράδεκτο καθεστώς της μισής δουλιάς, με μισό μισθό, μισή ασφάλιση, κλπ., κλπ. Θέλουν το απαράδεκτο καθεστώς της σύγχρονης δουλείας και του ξεζουμίσματος που απαιτούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Ας τα πάρουν υπόψη όλ' αυτά οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και ας πράξουν ανάλογα στις 7 του Μάρτη.

Νέος σε ηλικία αναγνώστης του «Ρ» μάς έγραψε το παρακάτω, ζητώντας να το κάνουμε γνωστό στις «παρέες»:

«Σε πρόσφατο γκάλοπ, που διάβασα στην "Ελευθεροτυπία", σχετικά με την πρόθεση ψήφου και την καταλληλότητα για πρωθυπουργό, φαίνεται ότι στις ηλικίες 18-24 ο Γιωργάκης έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά. Ο "νέος" λοιπόν Γιωργάκης, που τα χρόνια του είναι παραπάνω από τα διπλάσια των ερωτηθέντων, φαίνεται ότι τους "ψήνει".

Αν έτσι έχουν τα πράματα (;), έχω να πω στις παρέες και τα παρακάτω: Οι ιδέες και οι πολιτικές που προτείνει ο Γιωργάκης, αλλά και ο Κωστάκης, είναι οι παλιές δοκιμασμένες συνταγές, κάτι σαν ξανά και ξανά ζεσταμένο φαγητό, που μπορεί για λίγο να σου κόψει τη λιγούρα, αλλά μετά ...τρέχεις και δε φτάνεις! Ετσι λοιπόν, μην "ψήνεστε" και μη "μασάτε". Η καλύτερη ζωή έρχεται με αγώνες και θέλει και ...γερά στομάχια!».

Δυστυχώς, ο νεόκοπος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έρχεται καθυστερημένος στο θέμα της δημιουργίας μικρών παιδικών σταθμών σε κάθε γειτονιά, ακόμα και σε σπίτια, από την όποια ιδιωτική πρωτοβουλία... Τον πρόλαβαν άλλοι, που εδώ και καιρό έχουν υλοποιήσει αυτό που σήμερα ο Γ. Παπανδρέου το λανσάρει ως μια ακόμη προεκλογική ρουκέτα. Ο λόγος για πολλούς από τους μετανάστες στη χώρα μας, που λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων τους καταφεύγουν σε ανάλογη μέθοδο. Πριν ξεκινήσουν για το μεροκάματο, αφήνουν τα παιδάκια στη φροντίδα ομοεθνούς τους, συνήθως, κυρίας, που με το αζημίωτο έχει μετατρέψει το σπίτι της σε μίνι «παιδικό σταθμό». Δεν ξέρουμε, αν αυτό το ιδιότυπο «πάρκινγκ» παιδιών έχει κατά νου ο κ. Παπανδρέου, όταν υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια» γι' αυτό το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα - βραχνά για εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι «πενία τέχνας κατεργάζεται...». Και στην περίπτωση του Γ. Παπανδρέου τέχνες ψηφοθηρικές. Εμείς, πάντως, ως ...δογματικοί και ...παλαιολιθικοί συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι το κράτος έχει υποχρέωση να εξασφαλίσει τον αναγκαίο αριθμό σύγχρονων βρεφονηπιακών σταθμών, που θα παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους.

Την επέκταση του συστήματος «Ιασις» - μετά από πιλοτική εφαρμογή σε παιδιατρικό νοσοκομείο - στα οχτώ νοσοκομεία του Γ` Περιφερειακού Συστήματος Υγείας, ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός Υγείας, Κ. Στεφανής. Το σύστημα αυτό, κατά τον υπουργό, παρέχει τη δυνατότητα στον ασθενή με ένα απλό τηλεφώνημα, οπουδήποτε και αν βρίσκεται και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, να κλείσει ραντεβού με γιατρό ή να πραγματοποιήσει κάποια εργαστηριακή εξέταση, στα νοσοκομεία που συμμετέχουν σ' αυτό μέσω της φωνητικής πύλης 1535.

Η διαφορά του νέου συστήματος με το 184 του ΙΚΑ βρίσκεται στο γεγονός ότι στην έκκληση δεν απαντά άνθρωπος, αλλά το ίδιο το μηχάνημα, καθώς καταφέρνει να «αναγνωρίσει» τη φωνή του αιτούντος το ραντεβού. Η παραπομπή σε υπάλληλο γίνεται, όταν το μηχάνημα δεν μπορεί «να αναγνωρίσει και να συνεννοηθεί» με τον άρρωστο.

Και, βέβαια, το νέο σύστημα δε διασφαλίζει την εξάλειψη της λίστας και της αναμονής. Διασφαλίζει, όμως, από ένα πράγμα: Να αποφύγει ο υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το όποιο μελλοντικό ρεζίλι, κλείνοντας ραντεβού ασθενών, όπως έγινε προσφάτως με το φιάσκο του Κ. Σημίτη στο 184 στην Καλλιθέα.