«Είναι χαρά μεγάλη και εσωτερική και ψυχική για μένα η γιορτή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Υπήρξα και εγώ μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτό που λέμε τα καλύτερά μας χρόνια για μένα είναι μια μεγάλη αλήθεια. Η θητεία μου στο Κομμουνιστικό Κόμμα υπήρξε καθοριστική και για τον τρόπο που σκέφτομαι, για τον τρόπο που βλέπω τα πράγματα και για τον χαρακτήρα που απέκτησα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Το περισσότερο είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα από την ημέρα που ιδρύθηκε συμβαδίζει η ιστορία του με την ιστορία της πατρίδας και αυτό είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Η ύπαρξη του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι ιστορική αναγκαιότητα για την Ελλάδα, όπως και των άλλων κομμουνιστικών κομμάτων για τις χώρες στις οποίες βρίσκονται. Είναι τα κόμματα που είναι πιο κοντά στα συμφέροντα του λαού, στην αγωνία που κάθε λαός έχει για την ίδια του την ύπαρξη και για το μέλλον του. Ειδικά στη συγκυρία την ιστορική τη σημερινή μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου το θέμα της Αριστεράς και της προοπτικής των λαών μέσα από τις αριστερές δυνάμεις τίθεται πάλι επί τάπητος, με νέα βέβαια δεδομένα, τα οποία πρέπει να αναλύσουμε και να εξετάσουμε, αλλά που οπωσδήποτε πρέπει να κινηθούν στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης του ονείρου των ανθρώπων που είναι μια ζωή καλύτερη, ανθρωπινότερη, ένας πολιτισμός που να έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο, όλα αυτά για τα οποία ιστορικά η Αριστερά αγωνίζεται τον τελευταίο αιώνα με την μορφή του ιστορικού υλισμού και του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Πιστεύω λοιπόν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα αν έχει 85 χρόνια ιστορίας πίσω του είναι κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά ίσως να είναι πολύ σπουδαιότερο τα χρόνια της ιστορίας που έχει μπροστά του και που πρέπει να διαγράψει ώσπου και στη χώρα μας να χτίσουμε μια σοσιαλιστική δημοκρατία που θα έχει κέντρο της τον άνθρωπο και τη ζωή του».