Με αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση που της δίνουν το πρόγραμμά της, οι θέσεις της και η αγωνιστική στάση της όλο το προηγούμενο διάστημα, μπαίνει στην τελική ευθεία για τις εκλογές στο ΤΕΕ, που θα γίνουν την Κυριακή 30 του Νοέμβρη, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση Μηχανικών».

Σήμερα, στις 7 μ.μ., σε Ολομέλεια της παράταξης, που θα γίνει στην Αίθουσα Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (Καρ. Σερβίας 4, 5ος όροφος), θα συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες της εκλογικής μάχης.

Οπως τονίζεται στην εκλογική διακήρυξη της παράταξης, «η αποφασιστική καταδίκη των κυρίαρχων δυνάμεων στο σημερινό ΤΕΕ, η αποφασιστική - εκλογική κι όχι μόνον - ενίσχυση της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ", είναι σήμερα η μόνη επιλογή προοπτικής για κάθε συνάδελφο, ιδιαίτερα μισθωτό, μικροεπαγγελματία, άνθρωπο του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, επιστήμονα με συναίσθηση της κοινωνικής του αποστολής κι όχι απρόσωπο τεχνοκράτη στην υπηρεσία των μονοπωλίων. Στις 30 του Νοέμβρη, η ενίσχυση της "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ" είναι ο δικός μας μονόδρομος!».

Τα τρία αυτά χρόνια από τις προηγούμενες εκλογές πολλά άλλαξαν προς το πολύ χειρότερο σε αυτή τη χώρα, αναφέρει σε άλλο σημείο της διακήρυξης η «Πανεπιστημονική». «Ξεδιπλώθηκε μια αληθινή λαίλαπα παράδοσης ολόκληρων τομέων της οικονομίας, της Παιδείας ή της Υγείας στις ορέξεις των μονοπωλίων, το σύνθημα που κυριάρχησε είναι: ΟΛΑ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ... Δημόσιος πλούτος, επιχειρήσεις μεγάλης σημασίας, ναυπηγεία, δάση, τουριστικά καταλύματα, ασφαλιστικά ταμεία, όλα βγήκαν στο σφυρί της "ανταγωνιστικότητας" και των ευρωμονόδρομων. Πώς να μείνουν έξω οι μηχανικοί από αυτή την κατάσταση; Ποιος έχει σήμερα την παραμικρή αμφιβολία ότι είμαστε μπροστά σε μια συνολική επίθεση στα κατακτημένα δικαιώματα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και των μηχανικών ανάμεσά τους, από την κυβερνητική πολιτική, με την ουσιαστική στήριξη της ΝΔ και του ΣΥΝ;».

Την 3ετία που πέρασε συνεχίστηκε και εντάθηκε παραπέρα ο αντιδραστικός χαρακτήρας της λειτουργίας του ΤΕΕ - τονίζεται σε άλλο σημείο της διακήρυξης - φάνηκε πιο απροκάλυπτα ο ομφάλιος λώρος που το συνδέει με τους μηχανισμούς του κράτους και του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό, εκτός από το θεσμικό πλαίσιο και τις κυβερνητικές παρεμβάσεις, καθορίστηκε αποφασιστικά από τη στάση των δυνάμεων που κυριαρχούν στα όργανά του, πρώτα και κύρια αυτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Από κοντά και οι δυνάμεις του ΣΥΝ («Κιτσίκης», «Ενότητα» κλπ.). Οπου δεν εμφανίστηκαν «βασιλικότεροι του βασιλέως» στην υλοποίηση της πολιτικής της ΕΕ (βλ. Ασφαλιστικό), αρκέστηκαν σε ανέξοδες διαμαρτυρίες χωρίς ποτέ να καταγγείλουν την πολιτική αυτή, χωρίς να προτείνουν ούτε μία κινητοποίηση με προοπτική κλιμάκωσης ή ουσιαστικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» (ΔΠΚ) αποτέλεσε όλο το προηγούμενο διάστημα τη μόνη δύναμη αντίστασης με συνέχεια, διάρκεια και προοπτική, εντός αλλά και - κυρίως - εκτός των «τειχών» των γραφείων του ΤΕΕ και των κλαδικών Συλλόγων:

• Πρωτοστάτησε στην προσπάθεια δημιουργίας μετώπου των κλαδικών συλλόγων ενάντια σε κρίσιμες κυβερνητικές επιλογές (Μπολόνια, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις), καταθέτοντας πολύ συγκεκριμένες προτάσεις αγωνιστικής διεκδίκησης
• Υπερασπίστηκε με συνέπεια τα συμφέροντα των μισθωτών μηχανικών, προβάλλοντας, από όλα τα βήματα, το πλαίσιο διεκδικήσεων των συνδικαλιστικών τους φορέων
• Κατήγγειλε χωρίς ταλαντεύσεις τις νέες ρυθμίσεις για τις μελέτες και το Μητρώο Κατασκευαστών Ιδιωτικών Εργων, την καθήλωση του Κώδικα Αμοιβών, την ποινικοποίηση του επαγγέλματος, τις μεθοδεύσεις για την ουσιαστική κατάργηση των Πολεοδομικών Γραφείων
• Αποκάλυψε με τη συμμετοχή της σε διαδικασίες του ΤΕΕ και των κλαδικών Συλλόγων την πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων και των συνοδοιπόρων τους.

Η «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» καλεί σε αγωνιστική συστράτευση τους μηχανικούς και ιδιαίτερα τους νέους, μισθωτούς (δημόσιους και ιδιωτικούς) υπαλλήλους και τους μικροεπαγγελματίες για:

• Την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να καλύπτει πλήρως και τους εργαζόμενους με τις νέες, ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Για την απόκρουση της ελαστικοποίησης του ωραρίου και των σχέσεων εργασίας, για την καθιέρωση 7ωρου-35ωρου-5ήμερου, με ουσιαστική αύξηση των μισθών, πλήρη ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
• Απόσυρση του «νέου» κυβερνητικού μισθολογίου για τους μηχανικούς δημοσίους υπαλλήλους και τους δημοσίους υπαλλήλους γενικότερα. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο, γενναίες αυξήσεις για την υπερκάλυψη των απωλειών εισοδήματος από τη συνεχή λιτότητα, ένταξη των επιδομάτων στους μισθούς. Ριζικός εκδημοκρατισμός του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, απόκρουση των σχεδίων σύνδεσης μισθού-παραγωγικότητας
• Πλήρη σύνταξη μετά από 30 χρόνια ασφάλισης, μειωμένες εισφορές και άμεση μείωση των εισφορών κατά 50% για τους συναδέλφους κάτω της πενταετίας
• Την άμεση αύξηση των αμοιβών των συναδέλφων για τις μελέτες, πραγματογνωμοσύνες και επιβλέψεις έργων και εγκαταστάσεων, μέσα από τη ριζική αναβάθμιση του κώδικα αμοιβών
• Την απόρριψη των εκπαιδευτικών κατευθύνσεων της Διακήρυξης της Μπολόνια, την ανατροπή του νόμου «ανωτατοποίησης» των ΤΕΙ και τη διεκδίκηση πραγματικά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης χωρίς επικαλυπτόμενες σχολές ανά επιστημονικό αντικείμενο
• Την ανατροπή του κοινοτικού πλαισίου «απελευθέρωσης» στρατηγικών τομέων της οικονομίας και τη διεκδίκηση αποκλειστικά κρατικών ενιαίων φορέων για την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν πραγματικά λαϊκές ανάγκες
• Την ανατροπή της κυρίαρχης κατεύθυνσης μετακύλησης στην πράξη της εργοδοτικής ευθύνης για την ασφάλεια των εργαζομένων, στις πλάτες του Τεχνικού Ασφάλειας. Για την ίδρυση κρατικού σώματος Μηχανικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας
• Την αποτροπή της παράδοσης σημαντικών τομέων μείζονος κοινωνικού ενδιαφέροντος στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο.