ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ).--

Η Κομισιόν προτείνει προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών (16/17 Οκτώβρη) ένα «σχέδιο δράσης μιας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη», το οποίο φιλοδοξεί να μετατρέψει τη «δημιουργία της ευρω-ζώνης» της ΟΝΕ και τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) σε «πανευρωπαϊκό» μηχανισμό συγκέντρωσης κεφαλαίου, με «προτεραιότητα» στα «μεγάλα έργα» μεταφορών, έρευνας και τεχνολογίας. «Υποχρέωση» των κυβερνήσεων -έναντι αυτών των πανευρωπαϊκών «προτεραιοτήτων»- ένα «νέο πλαίσιο εγγυήσεων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα» και διασυνοριακές «φορολογικές διευκολύνσεις στις μητρικές και θυγατρικές επιχειρήσεις».

Πρόκειται για μακρόπνοο «σχέδιο» ανάκαμψης του «πανευρωπαϊκού» κεφαλαίου, δηλαδή των μεγάλων πολυεθνικών, το οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, συνδέει τόσο με την ευρω-ζώνη της ΟΝΕ του Μάαστριχτ, όσο και με την «ατζέντα της Λισαβόνας» για την «ευελιξία» της αγοράς εργασίας και ανατροπή του «ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου». Σ' αυτή την προκαταρκτική φάση η Κομισιόν ενδιαφέρεται για «κοινή» δέσμευση «προσανατολισμού» του δημόσιου τομέα προς «επιλεγμένα» έργα, και, νέο πλαίσιο «διευκόλυνσης» της συμμετοχής του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα η Κομισιόν προσβλέπει σε στροφή του συνόλου της «διαρθρωτικής» «περιφερειακής» πολιτικής («πακέτα») προς εξυπηρέτηση του «πανευρωπαϊκού» σχεδιασμού «ανάπτυξης» του κεφαλαίου, επιβάλλοντας τις εντολές των Βρυξελλών στους «εθνικούς» σχεδιασμούς «ανάπτυξης», πάντα, βέβαια, υπό τη δαμόκλεια σπάθη της δημοσιονομικής «πειθαρχίας» που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας (ΣΣ). Πρόκειται για στρατηγικό σχέδιο του «πανευρωπαϊκού» κεφαλαίου που στη μονεταριστική βάση της ευρω-ζώνης της ΟΝΕ του Μάαστριχτ προσβλέπει σε «ολοκλήρωση» / ξεζούμισμα της διευρυμένης ΕΕ. Δεν αφορά μόνο τις πολλαπλές «ταχύτητες», αλλά την αναδιάρθρωση του «πανευρωπαϊκού» κεφαλαίου. Για τα υπάρχοντα μικρά και ασθενή κράτη - μέλη, όπως η Ελλάδα, ο «σχεδιασμός» θα συνεχίσει τη στρεβλή «ανάπτυξη» και την ύστερη εξάρτηση, μέσα από την αφαίμαξη «επιλεγμένων» παραγωγικών στόχων, εθνικού πλούτου και ανθρώπινου μόχθου στα πλαίσια και των «διαρθρωτικών» πολιτικών. Για τα δέκα νέα κράτη - μέλη θα υπάρξει λεηλασία από την πρώτη μέρα της ένταξης, ενώ ήδη έχουν αποδεκατιστεί όλες οι δυνατότητες ντόπιας αντίδρασης στη νεοαποικιακή εγκαθίδρυση του «πανευρωπαϊκού» κεφαλαίου. Αυτός, εξάλλου, ήταν και ο σχεδιασμός της ΟΝΕ του Μάαστριχτ από το 1992, «επιτάχυνση» της συγκέντρωσης του κεφαλαίου με στόχο την πολιτική «ενοποίηση». Μαζεύοντας τον πλούτο, καθορίζω τα «πολιτικά» παιχνίδια, επιβάλλοντας τη λαϊκή εκμετάλλευση.

Σύμφωνα με χτεσινές δηλώσεις του προέδρου της Κομισιόν, Ρ. Πρόντι, «μετά τη δημιουργία του κοινού μας νομίσματος, του ευρώ, η δημιουργία των συνθηκών για την πραγματοποίηση μιας αυθεντικά πανευρωπαϊκής συνεργασίας (εταιρικής σχέσης) δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα επενδύσει σε υποδομές, έρευνα και καινοτομίες, αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, λίαν απαραίτητο και επί μακρόν αναμενόμενο. Κατέστη δυνατόν να υλοποιήσουμε την ατζέντα της Λισαβόνας με κατάλληλες πολιτικές. Τώρα οι πολιτικοί που εργάζονται σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο θα πρέπει να αντιληφθούν ότι αν δε συγκεντρώσουμε τα περιορισμένα δημόσια έσοδά μας σε σχέδια προτεραιότητας και αν δεν ξαναδούμε το νομοθετικό και διοικητικό μας πλαίσιο, ώστε να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των ιδιωτικών εταιριών, που θέλουν πράγματι να επενδύσουν εκτός συνόρων, τότε, μέχρι το 2010 πολλά απ' αυτά τα σχέδια θα παραμείνουν μόνο στα χαρτιά. Η Κομισιόν κατάφερε να ξεκινήσει το σχέδιο "Γαλιλαίος" ή τη συνεργασία για την οικονομία του υδρογόνου, αλλά μετά από πάρα πολύ καιρό. Πρέπει να κινηθούμε πολύ πιο γρήγορα. Η Κομισιόν, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να δουλέψουμε μαζί, ώστε ο σχεδιασμός μας για τα μεγάλα έργα να υλοποιηθεί και η διευρυμένη ΕΕ των 25 κρατών - μελών να γίνει μια περιοχή στην πρωτοπορία της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας».

Η Κομισιόν προτείνει «τέσσερις συστάσεις» προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Οκτώβρη:

1) Μια «κοινή» δέσμευση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων.

2) «Κοινή δέσμευση» ότι οι πολιτικές θα υιοθετηθούν «στις αρχές του 2004», δηλαδή πριν την τυπική ένταξη των δέκα νέων κρατών - μελών. Σύμφωνα με την Κομισιόν «ορισμένα από τα σχέδια, ιδιαίτερα όσα εμπλέκουν τον ιδιωτικό τομέα, απαιτούν σημαντικές αποφάσεις των κυβερνήσεων στο νομοθετικό και διοικητικό επίπεδο (...) Επιπλέον μεταρρυθμίσεις όπως το πανευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και οι διασυνοριακές φορολογικές ρυθμίσεις σχετικά με τις συγκεντρώσεις των μητρικών και θυγατρικών εταιριών, θα ενισχύσουν τις επενδύσεις και την καινοτομία».

3) Η Κομισιόν προτείνει αύξηση της κοινοτικής χρηματοδότησης στις «προτεραιότητες» από 10% σε 30%. Αλλά «τα κράτη - μέλη θα πρέπει να επωφεληθούν τη μέση αναθεώρηση των Διαρθρωτικών Ταμείων (ΔΤ) το 2004 για την ενίσχυση των στόχων της πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη».

4) Οσον αφορά τα «μέτρα» που θα συνοδεύουν το σχεδιασμό, η Κομισιόν, από πλευράς της, δεσμεύεται «να προσαρμόσει τις οδηγίες σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις και να δημιουργήσει, ενδεχομένως, νέες, για τη διευκόλυνση των διασυνοριακών συγκεντρώσεων. Θα εξετάσει επίσης τη δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου μηχανισμού εγγυήσεων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στις συνεργασίες δημόσιου/ ιδιωτικού. Εντός του πρώτου εξαμήνου του 2004 η Κομισιόν θα παρουσιάσει μια "Πράσινη Βίβλο" για τις κανονιστικές πτυχές της συνεργασίας δημοσίου - ιδιωτικού, και, θα αναπτύξει, ενδεχομένως, ένα πλαίσιο για τη δομή των ευρωπαϊκών εσόδων, που θα εγγυάται τη φορολογική διαφάνεια στη δράση του κεφαλαίου υψηλού κινδύνου».