Από κινητοποίηση των ΕΒΕ

Οι ίδιοι αυτοί μικροεπιχειρηματίες είναι σκληρά εργαζόμενοι, κάτω από άθλιες, πολλές φορές, συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, κύρια οι βιοτέχνες (ξυλουργοί, τυπογράφοι, συνεργεία αυτοκινήτων, μηχανουργεία κλπ.), αλλά και με ωράρια, που ξεπερνούν τις 10, 12 και καμιά φορά και τις 15 ώρες τη μέρα.

Από την εκδήλωση της Αχτιδικής Επιτροπής ΕΒΕ της ΚΟΑ του ΚΚΕ

Εχουμε, λοιπόν, βασικούς λόγους, εμείς οι κομμουνιστές να ασχολούμαστε σε μόνιμη βάση μ' αυτό το στρώμα. Να τους ξεμπλοκάρουμε από το σφιχταγκάλιασμα, που τους έχει κάνει η αστική τάξη και τα κόμματά της. Να απεγκλωβίσουμε ένα μεγάλο κομμάτι τους από το δικομματισμό και να το κάνουμε ενεργό συμπαραστάτη και ενισχυτή του ΚΚΕ, σε ψήφους, στην αύξηση της κυκλοφορίας του «Ρ», στα οικονομικά του Κόμματος, αλλά και στην οργανωμένη του δύναμη και στους συσχετισμούς στο μαζικό κίνημα.

Η αστική τάξη και τα κόμματά της, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν συμμάχους και εκλογική πελατεία, αντίστοιχα, τους κολακεύουν, τους υπόσχονται και όταν δεν μπορούν, φυσικά, τους εκβιάζουν.

Τους καλλιεργούν την εντύπωση ότι αυτοί είναι στην ίδια όχθη με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, είναι εργοδότες, δεν έχουν σχέση με την εργατική τάξη, και ότι είναι ζήτημα μιας συγκυρίας να γίνουν και αυτοί μεγάλοι. Η θέση τους, φυσικά, στην παραγωγή βοηθάει στο να βρίσκουν απήχηση αυτές οι θεωρίες στους ΕΒΕ. Αν όχι όλοι τους, η μεγάλη πλειοψηφία τους περιμένει αυτήν τη συγκυρία, που για μερικούς, πολύ λίγους φυσικά, μπορεί να έρθει. Θα είναι, όμως, η εξαίρεση στο γενικό κανόνα, που είναι η συνεχής πίεση, η περιθωριοποίηση, η συμπληρωματικότητα, η δορυφοροποίηση και για πολλούς «το λουκέτο». Για λίγους, φυσικά, δεν αποκλείεται η αναβάθμιση.

Αυτή η εξέλιξη που αναφέραμε παραπάνω, σήμερα, όχι μόνο δεν αμφισβητείται τουλάχιστον από τους ΕΒΕ, αλλά επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία των διαφόρων υπηρεσιών, όπως και από την πείρα τους. Μόνον η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι στις δύο επιχειρήσεις που κλείνουν, ανοίγουν τρεις νέες. Πρόκειται για λαθροχειρία εσκεμμένη, που καταντάει ένα μεγάλο ψέμα. Γιατί όσες μικροεπιχειρήσεις κλείνουν, είναι αυτές που ανήκουν σε βιοτέχνες, εμπόρους και επαγγελματίες σχεδόν στο σύνολό τους και οι νέες που δημιουργούνται δεν έχουν σχέση με αυτά τα επαγγέλματα. Είναι ελεύθεροι επαγγελματίες (δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί κλπ.). Ετσι, δημιουργείται ψεύτικη εικόνα ότι οι μικροεπιχειρήσεις αυξάνουν. Το σπουδαιότερο είναι ότι και οι νέες μικροεπιχειρήσεις, που ανοίγουν στη βιοτεχνία, στο εμπόριο και τα διάφορα επαγγέλματα, είναι επιχειρήσεις που ανοίγουν απολυμένοι εργάτες από εργοστάσια και ξεκληρισμένοι αγρότες. Η τύχη τους είναι προδιαγραμμένη. Το 50% αυτών των επιχειρήσεων κλείνει σε δύο χρόνια ή αλλάζει δραστηριότητα. Στα 7 χρόνια, αυτό το ποσοστό φθάνει στο 75%.

Τα περί αντοχής της μικρής επιχείρησης, με «λίγη προστασία» από τον «αθέμιτο» ανταγωνισμό, με «λίγη προστασία» της ντόπιας παραγωγής από τις εισαγωγές, με «λιγότερη ληστεία» από τις τράπεζες, με «λιγότερα» πρόστιμα από το ΤΕΒΕ ή το ΙΚΑ, με «πιο δίκαιη» κατανομή των κοινοτικών πόρων κλπ., είναι το κερασάκι σε μια πικρή, πολύ πικρή τούρτα.

Είναι το παραμύθι, για να στηθεί η απάτη του «εφικτού και ρεαλιστικού για το σήμερα».

Μόνο που, όταν η αστική τάξη και τα κόμματά της μιλάνε για ρεαλισμό, εννοούν αυτό που εξασφαλίζει στα μονοπώλια κέρδη και κυριαρχία στην αγορά και την παραγωγή.

Είναι ανάγκη να γίνει κατανοητό απ' όλους μας σήμερα, και περισσότερο από τους ΕΒΕ, ότι και αν ακόμα η άρχουσα τάξη και οι κυβερνήσεις της αναγκαστούν να αναστείλουν τους ρυθμούς αυτών των εξελίξεων, κάτω από τους σκληρούς και διαρκείς αγώνες κάνοντας κάποιες μικροβελτιώσεις στο Φορολογικό, στο Πιστωτικό και άλλα προβλήματα των ΕΒΕ, θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα και καθημερινά θα αμφισβητούνται, και μάλιστα όταν μπαίνουν εμπόδιο στην κυριαρχία των μονοπωλίων.

Ο ανταγωνισμός είναι ανταγωνισμός. Δε θέλει κοσμητικά επίθετα, όπως τα «θεμιτός» και «αθέμιτος». Είναι διαδικασία, εργαλείο που βοηθάει τον μεγάλο να φάει τον μικρό.

Είναι το όπλο, που το μονοπώλιο χρησιμοποιεί, για να εξοντώσει, να περιθωριοποιήσει, να υποτάξει και δορυφοροποιήσει τη μικρή επιχείρηση. Να συγκεντρώσει και συγκεντροποιήσει κεφάλαιο και παραγωγή στα χέρια του. Απ' αυτόν το νόμο ανάπτυξης του καπιταλισμού, δεν μπορεί να ξεφύγει ούτε η μικρή, ούτε η μεσαία επιχείρηση. Ακόμη και πολλές μεγάλες επιχειρήσεις γίνονται θύματα αυτού του νόμου.

Το ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν οι ΕΒΕ είναι: Μπορούν να περιμένουν λύσεις στα προβλήματά τους απ' αυτούς που υπερασπίζονται με την ιδεολογία τους και την πολιτική τους πρακτική, αυτούς που τα δημιουργούν; Π.χ., μπορούν οι βιοτέχνες να περιμένουν προστασία από τις αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές της ντόπιας παραγωγής, από μια κυβέρνηση που τα κόμματα τα οποία τη στηρίζουν έχουν ψηφίσει, και στην ΕΕ, αλλά και στη χώρα μας, νόμο που επιβάλλει την ελεύθερη διακίνηση των αγαθών;

Μπορούν οι μικρέμποροι να περιμένουν προστασία από τον «αθέμιτο» ανταγωνισμό, όταν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ έχουν αποδεχτεί, στα πλαίσια του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων, την πώληση κάτω του κόστους;

Μπορούν να περιμένουν «λιγότερη ληστεία» από τις τράπεζες, όταν τα κόμματα που κυβερνούν, ανεξάρτητα αν είναι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή κεντροαριστερά ή κεντροδεξιά, ταυτίζουν την ανάπτυξη της οικονομίας με την αύξηση των κερδών των τραπεζών; Από πού θα έχουν κέρδη, άραγε, και μάλιστα συνεχώς αυξανόμενα οι τράπεζες, αν δε ληστέψουν τους ΕΒΕ και τους άλλους εργαζόμενους;

Δεν καταντά, τουλάχιστον, αφέλεια να πιστεύει ο αυτοαπασχολούμενος ότι μπορεί να γίνει καλύτερη ή δικαιότερη κατανομή των κοινοτικών πόρων, όταν κυβερνούν κόμματα στην ΕΕ και την Ελλάδα, τα οποία στο πολιτικό της «πιστεύω» έχουν την επικράτηση των μονοπωλίων στην παραγωγή και αγορά και κάνουν το παν για να τα διευκολύνουν; Δε θα κατευθύνουν και τα κοινοτικά κονδύλια σε τέτοιες κατευθύνσεις;

Αν το ΚΚΕ έχει λόγους να υπερασπίζεται το δικαίωμα των αυτοαπασχολουμένων μικροεπιχειρηματιών να επιβιώσουν, οι ΕΒΕ έχουν πολύ περισσότερους λόγους να στηρίζουν το ΚΚΕ.

Με ένα ισχυρό ΚΚΕ θα παλέψουν και αυτοί από καλύτερες θέσεις για:

1. Ο ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ παίρνει σύνταξη, όταν συμπληρώσει 30 χρόνια ασφάλισης, ανεξάρτητα σε ποιο Ταμείο τα έχει κάνει (διαδοχική ασφάλιση).

2. Συνταξιοδοτικό δικαίωμα θεμελιώνεται μετά από 13,5 χρόνια ασφάλισης (διαδοχική).

3. Η κατάταξη στην ασφαλιστική κλάση γίνεται με έγκριση του ασφαλισμένου.

4. Οταν ο ασφαλισμένος έχει αναπηρία 67%, παίρνει πλήρη σύνταξη.

5. Σε περίπτωση ατυχήματος, αποζημιώνεται για όλο το διάστημα που είναι εκτός εργασίας.

6. Η ασφαλισμένη στον ΟΑΕΕ γυναίκα παίρνει 4 μήνες άδεια τοκετού με αποζημίωση ίση με το βασικό μισθό.

7. Σύνταξη παίρνει όταν συμπληρώσει τα 60 χρόνια ο άνδρας και τα 55 η γυναίκα, αν πληρούν τους όρους της συνταξιοδότησης.

8. Η ασφαλιστική εισφορά βαρύνει τον ασφαλισμένο και το κράτος και σε μια πορεία η σχέση γίνεται 2 το κράτος - 1 ο ασφαλισμένος.

9. Τα αποθεματικά του ΟΑΕΕ δεν τζογάρονται στο Χρηματιστήριο, αλλά αξιοποιούνται σίγουρα και αποδοτικά.

10. Καθιερώνονται βαριά και ανθυγιεινά, για επαγγέλματα που έχουν τέτοιο χαρακτήρα.

11. Κατώτερη σύνταξη στο 80% του βασικού μισθού ή στα 20 ημερομίσθια.

12. Η ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη παρέχεται δωρεάν από το κράτος σ' όλα τα στάδια και καταργούνται οι επιχειρήσεις ιδιωτικού τομέα στον κλάδο Ασφάλισης και Υγείας.

1. Κάθε μικροεπιχείρηση φορολογείται ανάλογα με τα έσοδα και έξοδά της, όπως αυτά προκύπτουν από τα βιβλία και τα παραστατικά στοιχεία (τιμολόγια, αποδείξεις, κλπ.), που είναι υποχρεωτικά και πραγματικά. Ελεγχος γίνεται στη φορολογική δήλωση, όταν αυτή κατατίθεται στην Εφορία. Καταργούνται οι ανέλεγκτες υποθέσεις, «συνάφειες», κλπ.

2. Το εισόδημα των μετόχων ΟΕ και ΕΕ φορολογείται μια φορά και όχι όπως τώρα σαν εταιρία και μετά σαν ατομικό εισόδημα.

3. Τα κέρδη των συνεταιρισμών δε φορολογούνται. Φορολογείται μόνον το μέρισμα που παίρνει ο συνεταίρος, που προστίθεται στο προσωπικό του εισόδημα.

4. Αφορολόγητο όριο τα 15.000 ευρώ.

1. Το επιτόκιο δανεισμού για απόκτηση υποδομής, τεχνογνωσίας και εκσυγχρονισμό δεν υπερβαίνει το 1,5 πάνω από τον πληθωρισμό.

2. Το επιτόκιο για κεφάλαια κίνησης δεν υπερβαίνει το διπλάσιο του πληθωρισμού.

3. Δεν επιτρέπονται ανατοκισμοί, πανωτόκια, κλπ.

Η εκπαίδευση σε θέματα κατάρτισης γίνεται από το δημόσιο ΟΑΕΔ και όχι από ιδιωτικές επιχειρήσεις ΚΕΚ, κλπ.

Η σύμβαση είναι 12ετής και το μίσθωμα αναπροσαρμόζεται κάθε χρόνο στο ύψος του 0,75% του πληθωρισμού. Ανανεώνεται για 3 χρόνια, αν δεν πρόκειται για ιδιοχρησία, πέντε (5) χρόνια πριν τη σύνταξη δεν μπορεί να γίνει έξωση σε καμιά περίπτωση.

1. Η Κυριακή είναι υποχρεωτικά αργία.

2. Ολα τα καταστήματα είναι κλειστά 3 απογεύματα τη βδομάδα και οι ώρες λειτουργίας δεν υπερβαίνουν τις 48 ώρες τη βδομάδα.

Με ευθύνη του κράτους, δημιουργούνται βιοτεχνικά πάρκα ή ακόμη βιοτεχνικά τετράγωνα, με τις υπάρχουσες προϋποθέσεις, όπου εγκαθίστανται οι οχλούσες βιοτεχνίες. Απαραίτητη η εύκολη πρόσβαση εργαζομένων και πελατών και ο κάθε βιοτέχνης που κάνει χρήση πληρώνει ένα λογικό ενοίκιο.

Είναι μερικά από τα μέτρα που μπορούν να ανακουφίσουν τους ΕΒΕ σήμερα, αλλά δεν μπορούν να ανακόψουν την εξέλιξη που περιγράψαμε παραπάνω. Μπορούν να την καθυστερήσουν, αλλά όχι να την ανακόψουν.

Ισχυρό εμπόδιο κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει ο παραγωγικός συνεταιρισμός και η συνένωση των μικρών επιχειρήσεων.

Ομως, πρέπει να κατανοήσουν οι ΕΒΕ ότι γι' αυτές τις προτάσεις, από τα άλλα κόμματα ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, αλλά και το ΣΥΝ, θα ακούσουν τα συνηθισμένα:

1. Νοθεύουν τον ανταγωνισμό.

2. Ερχονται σε αντίθεση με τους κοινοτικούς κανονισμούς.

3. Κοστίζουν πολλά.

4. Είναι σε βάρος του καταναλωτή.

5. Διατηρούν τις μικροεπιχειρήσεις και δε διευκολύνουν την ομαλή λειτουργία της αγοράς. Η απάντηση των ΕΒΕ πρέπει να είναι: Ενισχύουμε το ΚΚΕ, γιατί, ακριβώς επειδή κάνουν όλα αυτά, πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ.

1. Γιατί είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα, το οποίο, από την ιδεολογία του, το Πρόγραμμά του και την καθημερινή δράση του, αντιμάχεται τον κοινό εχθρό όλων των εργαζομένων, των μικρομεσαίων αγροτών και των μικροεπιχειρηματιών, τα μονοπώλια.

2. Ισχυροποιείται το κόμμα εκείνο, που παλεύει για την κοινωνική συμμαχία, που είναι η μόνη ικανή να αντιπαλέψει τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις, κοινωνική συμμαχία, όχι μόνο για άμυνα, αλλά και για την πολιτική εξουσία.

3. Ισχυροποιείται η αγωνιστική αντίληψη στην κοινωνία και κερδίζει έδαφος το ότι δεν είναι όλα, όπως συμφέρει τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και ότι ο λαός δεν είπε την τελευταία λέξη.

4. Δημιουργούνται προϋποθέσεις απεγκλωβισμού από το δικομματισμό, από τη μοιρολατρία, την απογοήτευση και από το ότι «τίποτα δε γίνεται», που στο χώρο των ΕΒΕ τσακίζει κόκαλα.

5. Αναπτερώνεται το ηθικό όλων των εργαζομένων και κατακτά έδαφος το ότι ο δικομματισμός δεν είναι ανίκητος και δεν είναι ανάγκη κάθε κατεστραμμένος ΕΒΕ ή εν δυνάμει κατεστραμμένος, αφήνοντας τον ένα του δικομματισμού, να πάει στην αγκαλιά του άλλου.

6. Αποκαλύπτει καλύτερα ο ρόλος και η υποκρισία της αστικής τάξης και των κομμάτων της απέναντι στους ΕΒΕ.

7. Κερδίζει έδαφος μέσα στην κοινωνία η αντίληψη ότι απάντηση στο μαύρο μέτωπο των μονοπωλίων και των κυβερνήσεών τους, δεν είναι άλλη από τη δημιουργία του λαϊκού μετώπου, βάση του οποίου είναι η συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων εργατική τάξη - μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού.