Κυριακή 15 Ιούνη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Στη λαιμητόμο τα εργασιακά δικαιώματα

Οι αλλαγές στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στην εξέλιξη του προσωπικού που υπηρετεί σε αυτήν, οι οποίες ανακοινώθηκαν την περασμένη Πέμπτη από το υπουργείο Εσωτερικών, είναι μία ακόμη «υποχρέωση» της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Ηδη από το 2000, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας, προκρινόταν η «ανάγκη» μεταρρυθμίσεων στο διοικητικό μηχανισμό των χωρών-μελών της ΕΕ ώστε να εξυπηρετηθεί ο στόχος για μια «ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία». Και πρόσφατα στη 10η Ατυπη Σύνοδο των υπουργών Δημόσιας Διοίκησης της ΕΕ, που έγινε στη Ρόδο, αποφασίστηκε η ενιαιοποίηση του διοικητικού μηχανισμού της Ενωσης, δηλαδή η διοικητική σύγκλιση, η οποία θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της οικονομικής πολιτικής που χαράσσει το επιτελείο των Βρυξελλών, σε βάρος των εργαζομένων.

Οι μεταρρυθμίσεις με στόχο τον «εκσυγχρονισμό» της δημόσιας διοίκησης, που ανακοίνωσε πρόσφατα το υπουργείο Εσωτερικών, αποσκοπούν στην εντατικοποίηση της εργασίας και στην επιβολή συγκεκριμένων μοντέλων συμπεριφοράς των εργαζομένων μέσω αυταρχικών δομών και μηχανισμών. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται ο εξαναγκασμός των εργαζομένων ή η εξαγορά των συνειδήσεών τους για την πλήρη υποταγή τους στις πολιτικές που εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση προς όφελος του κεφαλαίου.

Με το νέο νομοσχέδιο επιβάλλονται από την πολιτική ηγεσία συγκεκριμένοι στόχοι που πρέπει να υλοποιηθούν και οι οποίοι θα εξειδικεύονται προς τα κατώτερα ιεραρχικά επίπεδα. Οι προϊστάμενοι τμημάτων θα ενημερώνουν κάθε υπάλληλο για τους στόχους της υπηρεσίας και το δικό του ρόλο. Υποτίθεται ότι οι ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν για την επίτευξη των στόχων αυτών καθορίζονται κατόπιν «συνεργασίας και συμφωνίας μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων» αλλά - όπως σημειώνεται στο νομοσχέδιο - «αν δεν επιτευχθεί συμφωνία, ο οικείος προϊστάμενος αποφασίζει σχετικά».

Για την επίτευξη των στόχων καθιερώνονται δείκτες μέτρησης της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των εργαζομένων στα υπουργεία, στις περιφέρειες, στους δήμους, στις νομαρχίες και στα Νομικά τους Πρόσωπα. Δηλαδή, δείκτες που θα μετράνε τη συμβολή των εργαζομένων στο ποιοι στόχοι επιτεύχθηκαν και σε ποιο βαθμό, με το χαμηλότερο δυνατό κόστος φυσικά.

Στην κατεύθυνση αυτή συστήνονται στις περιφέρειες και στα υπουργεία Μονάδες Αποδοτικότητας, οι οποίες αναλαμβάνουν την αρμοδιότητα μέτρησης της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών. Ενώ να σημειωθεί ότι στο ψήφισμα της Ατυπης Συνόδου στη Ρόδο τονίζεται χαρακτηριστικά πως υποστηρίζεται «η εφαρμογή προγραμμάτων συγκριτικών επιδόσεων των υπαλλήλων και αναθέτουν στους γενικούς διευθυντές να διαμορφώσουν τη γενική στρατηγική».

Ο μηχανισμός αυτός οδηγεί στο διαχωρισμό των εργαζομένων σε δύο βασικές κατηγορίες, στους «υπάκουους» και στους «ανυπάκουους», και μάλιστα όχι μόνον εντός αλλά και εκτός υπηρεσίας (ελέγχεται ακόμα και η εμφάνισή τους!). Ο διαχωρισμός θα γίνεται στη βάση μιας βαθμολογίας που θα προκύπτει από το βαθμό συμμόρφωσης των εργαζομένων στα πρότυπα που επιβάλλουν αυτοί οι δείκτες. Αυτό με τη σειρά του θα προσδιορίζει και τη μισθολογική και βαθμολογική τους εξέλιξη. Με άλλα λόγια, όσοι είναι πολιτικά και συνδικαλιστικά ανυπάκουοι θα καθηλώνονται βαθμολογικά. Αφού προϋπόθεση για την προαγωγή τους δε θα αποτελεί μόνον ο χρόνος υπηρεσίας αλλά και οι εκθέσεις αξιολόγησης των εργαζομένων που θα συντάσσουν οι προϊστάμενοί τους με βάση την απόδοση και τη συμπεριφορά τους. Κάτι που θα επιφέρει και τη μισθολογική τους καθήλωση με δεδομένη τη θέση του υπουργού Οικονομίας για σύνδεση του μισθού με το βαθμό στο δημόσιο.

Σε ό,τι αφορά τους γενικούς διευθυντές το νομοσχέδιο εισάγει τη δυνατότητα να προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, εφόσον έχει 15ετή υπηρεσία σε φορέα του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα και είναι απόφοιτος ΑΕΙ. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την είσοδο μάνατζερ στο δημόσιο, τους οποίους θα επιλέγει μετά από γραπτό διαγωνισμό και προφορική συνέντευξη Ειδική Επιτροπή Επιλογής, που θα υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. Και αυτή η διάταξη εισαγωγής μάνατζερ στο δημόσιο είναι στο πνεύμα των αποφάσεων της Ατυπης Συνόδου, που προβλέπουν την ελεύθερη μετακίνηση στελεχών στη δημόσια διοίκηση, τα οποία θα εγγυηθούν την εφαρμογή των κυρίαρχων πολιτικών.

Παράλληλα, το νομοσχέδιο ανοίγει την πόρτα για υποχρεωτικές μετατάξεις. Παρόλο που στο τμήμα του νομοσχεδίου για τις μετατάξεις δεν αναφέρεται πουθενά ότι μπορούν να γίνονται και υποχρεωτικά, ωστόσο στο άρθρο 3 αφήνεται ανοιχτό το παράθυρο για την υποχρεωτικότητά τους. Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι «οι υπηρεσίες οφείλουν να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες (μετακινήσεις προσωπικού, σύσταση ομάδων διοίκησης έργου, κλπ.)...». Ακόμα στη συνέντευξη Τύπου για τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου ο ίδιος ο υπουργός έκανε σαφές ότι «κάτω από προϋποθέσεις το πλεονάζον προσωπικό, πιθανά στον προγραμματισμό των μετατάξεων να δούμε αν υπάρχουν υπηρεσίες που διαλύονται ή οτιδήποτε άλλο, να πηγαίνουν υποχρεωτικά σε ορισμένες κατευθύνσεις».

Το δρόμο των υποχρεωτικών μετατάξεων αναμένεται να πάρουν οι μη «υπάκουοι» υπάλληλοι, αφού η συμμόρφωσή τους στους στόχους της υπηρεσίας αποτελεί κριτήριο για την κινητικότητά τους. Στο όνομα της «ορθολογικής κατανομής» του προσωπικού και της ενίσχυσης των παραμεθόριων περιοχών, το πλεονάζον προσωπικό μιας υπηρεσίας θα μεταφέρεται υποχρεωτικά σε άλλη. Από την άλλη, ο μηχανισμός των μετατάξεων έχοντας διττό χαρακτήρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα και ως ρουσφετολογικός μηχανισμός με την έννοια της μετάταξης των ημέτερων στις θέσεις που επιθυμούν.


Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ