Σε δήλωσή τους, αναφορικά με την έκτακτη συζήτηση για το Ιράκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σημειώνουν τα παρακάτω:

«Παρά τη γενική κατακραυγή των λαών, οι εγκληματίες των HΠA και οι συνοδοιπόροι τους χτύπησαν το λαό του Ιράκ. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τα προβλήματα που του προκαλεί το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, ούτε για τον υποτιθέμενο αφοπλισμό του Ιράκ από όπλα που οι ίδιοι έδωσαν, αλλά και που οι ίδιοι κατέχουν, παράγουν, εμπορεύονται και χρησιμοποιούν. Μοναδικό κίνητρο των επιδρομέων είναι η επιβολή της παγκόσμιας ηγεμονίας τους και η λεηλασία του πλούτου των λαών. Θέλουν, επίσης, να επιδείξουν νέα φονικά μέσα, νέες μεθόδους εξόντωσης, να αποδείξουν ότι είναι παντοδύναμοι.

Στη σημερινή (σ.σ. προχτεσινή) έκτακτη συνεδρίαση του Ευρωκοινοβουλίου ο κ. Γ. Παπανδρέου, εκπροσωπώντας την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δε βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τα παιδιά, τις γυναίκες, το μαρτυρικό λαό του Ιράκ, που θα μετρήσει εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια ίσως, νέα θύματα. Θρήνησε, όμως, ο κ. Παπανδρέου για την αποτυχία της κοινής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και υποσχέθηκε ανθρωπιστική βοήθεια για τα θύματα των «εχθροπραξιών», όπως είπε, θυμίζοντας έντονα επίδοξο νεκροθάφτη. Οχι μόνο δεν καταδίκασε την αμερικανική επιδρομή, αλλά ούτε μια λέξη κριτικής δεν άρθρωσε προς τη Διοίκηση των ΗΠΑ και τους του συνεργούς της, μέλη της «ανθρωπιστικής» Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ψέλλισε μόνο κάποια μισόλογα περί αποτυχίας της διπλωματίας που οδήγησε σε πόλεμο. Εξέφρασε την προσήλωση της ΕΕ στο διάλογο με τις ΗΠΑ, στη βάση, όπως είπε, κοινών αρχών. Το κύριο που τον ενδιέφερε ήταν το «επόμενο βήμα», δηλαδή η εξασφάλιση μεριδίου από τη λεία.

Ο κ. Παπανδρέου απέδειξε ότι το μόνο που μπόρεσε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση, ως Προεδρία της ΕΕ, ήταν να παίξει το ρόλο του διαχειριστή των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της ΕΕ και έμμεσα του συνηγόρου των ΗΠΑ. Δεν μπορούσε, εξάλλου, να είναι διαφορετικά, αφού η κυβέρνηση έδωσε και συνεχίζει να δίνει «γην και ύδωρ» στους επιδρομείς.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Επίτροπος Πάτεν δήλωσε ότι δεν είχε να πει κάτι περισσότερο από αυτά που είχε πει την προηγούμενη βδομάδα, λες και δεν έγινε τίποτα σήμερα το πρωί, λες και ζει σε άλλον πλανήτη. Ευχήθηκε, πάντως, ο πόλεμος να είναι σύντομος, δηλαδή στην ουσία να μη συναντήσουν αντίσταση οι επιδρομείς. Σημείωσε, εξ άλλου, ότι η διαφορά ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ ήταν για το πότε θα έπρεπε να γίνει χρήση βίας και τίποτε άλλο.

Σήμερα, η μόνη ελπίδα είναι η κινητοποίηση των λαών στο πλευρό του ιρακινού λαού, ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Αυτοί έχουν το λόγο».