Αν κανείς έχει υπ' όψη του μια πόλη με πολλά πρόσωπα, το Μπέλφαστ είναι αδύνατο να λείπει από τον κατάλογό του.

Πόλη της Ιρλανδίας, ωστόσο, εξακολουθεί να ανήκει στη Βρετανία και να αποτελεί τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου. Αστικό κέντρο ενός νησιού ακόμη πρόσφατα όχι ιδιαίτερα προχωρημένου και μάλλον φτωχού, εντυπωσιάζει με τα μνημεία του παλαιού του πλούτου. Κέντρο του προτεσταντισμού σ' ένα νησί μάλλον καθολικό. Κέντρο σημαντικό αλλά μάλλον πρόσφατης ιστορικής εμφάνισης, αποτελεί, ωστόσο, κέντρο συγκέντρωσης μεγάλου τμήματος της ιρλανδικής πολιτιστικής και εκπαιδευτικής ιστορίας. Πόλη που πάντα θεωρήθηκε σαν το κέντρο της βρετανικής νομιμοφροσύνης στη διάρκεια της δαιδαλώδους εξέλιξης της Ιρλανδίας στον 20ό αι., φαίνεται να είναι η μόνη που αντιδρά στις πρόσφατες συμφωνίες για το Βορειοϊρλανδικό. Ενα αστικό τοπίο που δίνει στον ξένο επισκέπτη την εντύπωση μιας εντελώς ειρηνικής πόλης, όπου, όμως, τα βαρύτατα οχυρωμένα αστυνομικά τμήματα και οι ανακοινώσεις στους τοίχους ότι τώρα μπαίνεις σε μια «νομιμόφρονα» ή σε μια «ρεπουμπλικανική» περιοχή αφηγούνται μια άλλη ιστορία. Μια πόλη, τέλος, όπου η «μάχη των συμβόλων» συνεχίζεται. Αυτό τουλάχιστον δείχνει το γεγονός ότι σχεδόν παντού μπορεί κανείς να δει υπερήφανα αναπεπταμένη την τρίχρωμη (λευκό - πράσινο - πορτοκαλί) σημαία της Ιρλανδικής Δημοκρατίας.

Το Μπέλφαστ είναι μια ιρλανδική πόλη που δημιουργήθηκε καθαρά μέσω της βρετανικής κυριαρχίας. Η ίδια του η θέση στο ΒΑ άκρο της Ιρλανδίας το μαρτυρά. Η θέση αυτή, απέναντι ακριβώς από τη Σκοτία, δείχνει ότι η πόλη (και η περιοχή των 6 κομητειών που την περιβάλλει) ήταν το δημιούργημα της μαζικής σκωτικής μετανάστευσης που άρχισε στον 16ο αιώνα με την έμπνευση του Ολιβερ Κρόμγουελ. Ολοι γνωρίζουμε καλά ότι η Ιστορία είναι γεμάτη από ιστορικές ειρωνείες. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν (ή θυμούνται ακόμη) ότι ακριβώς αυτό το σκωτικό περιβάλλον -προτεσταντικό και βρετανόφερτο, κατά το πλείστον του- ήταν εκείνο που δημιούργησε στους Βρετανούς τους πρώτους πονοκεφάλους για τον πιθανό αποχωρισμό της Ιρλανδίας.

Για πολλά χρόνια, το Μπέλφαστ και η περιοχή του ήταν η πιο εξελιγμένη περιοχή της Ιρλανδίας. Στην πραγματικότητα, ακόμη ως πρόσφατα ήταν η μόνη περιοχή όπου σημειώθηκε η βιομηχανική επανάσταση στο ιρλανδικό έδαφος. Αυτό σήμερα μπορεί κανείς να το δει εύκολα στα πάμπολλα μνημεία της ωραίας πόλης, που δείχνουν την οικονομική της βαρύτητα, αλλά και την πολιτιστική της σημασία σαν πρώτο χώρο πιο ολοκληρωμένης έκφρασης της ιρλανδικής εθνικής συνείδησης, αλλά και, σε συνέχεια και χάρη στις απροσδόκητες στροφές της Ιστορίας, σαν κέντρο της βρετανικής νομιμοφροσύνης. Ενα από τα πολλά πρόσωπα της πόλης που αναφέραμε παραπάνω.

Ενα αλλά όχι το τελευταίο σε σημασία. Πόλη όχι μεγάλων διαστάσεων (έχει γύρω στις 500.000 κατοίκους και οι 6 κομητείες γύρω στο 1.500.000), η πόλη διακρίνεται για ένα ιδιόμορφο γιγαντισμό. Μεγάλο κέντρο ναυπηγικής βιομηχανίας, διέθετε δεξαμενές που ήταν (και ίσως είναι ακόμη) οι μεγαλύτερες του κόσμου, από τις οποίες βγήκε ο περίφημος όσο και άτυχος «Τιτανικός». Ακόμη και σήμερα, όπου, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, η ιρλανδική οικονομική πρωτοκαθεδρία έχει περάσει, με τη λεγόμενη διαδικασία του «Κελτικού Τίγρη», στο νότο, δηλαδή στην Ιρλανδική Δημοκρατία, στο Μπέλφαστ βρίσκεται η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρία της ΕΕ.

Χωρίς αμφιβολία, το Μπέλφαστ είναι μια πολύ όμορφη πόλη που αξίζει να την επισκεφθεί κανείς, ιδιαίτερα στο πλαίσια του λεγομένου «στοχαστικού τουρισμού», ο οποίος, ελπίζουμε, ακόμη επιζεί. Ενα ταξίδι όχι χωρίς ρομαντική μελαγχολία. Ο βόρειος ουρανός, από όπου απουσιάζει ο προκλητικός ήλιος, αλλά και τα ζωντανά σημάδια μιας πολύπλοκης, πασίγνωστης και άγνωστης αντιπαράθεσης φροντίζουν να τη θυμάσαι πάντα.