Η γειτονιά έπεσε από τα σύννεφα! Η Ελλάδα ολόκληρη έπεσε από τα σύννεφα! Το παιδί που έπαιζε με τα δικά τους παιδιά, που πήγαινε στο σχολείο που πήγαιναν και τα δικά τους παιδιά, το παιδί του Αλέκου που έφτιαχνε καρέκλες και της Μαρίας που έπλενε σκάλες, αυτό το αγγελούδι που όταν έβλεπε αίματα το παίρνανε τα κλάματα, θα μπορούσε ποτέ να μετατραπεί σε αυτόν τον άγριο «ράμπο» που βλέπουμε στις γωνίες; Στον «ράμπο» που βουτάει τον κατηγορούμενο από το μπράτσο και τον πάει σέρνοντας σα να σέρνει τσουβάλι; Θα μπορούσε ποτέ να γίνει αυτός ο μαυροφορεμένος χάροντας, που όταν τον βλέπεις στο δρόμο σου πιάνεις άκρη; Που λαχταράει η ψυχή σου μη και σε πάρει από κακό μάτι;

Μετά τη «17Ν», τι; Ολος αυτός ο μηχανισμός θα περάσει, λέτε, στη σύνταξη; Οχι, βέβαια! Αντίθετα! Αυτός ο σκοτεινός στρατός ήρθε και θα μείνει. Θα μείνει για τις διαδηλώσεις, για τις πόρτες των εργοστασίων, για τους καταπέλτες στα λιμάνια, για τους κάμπους με τα βαμβάκια και τα σιτάρια. Η «17Ν» ήταν μια πρόβα. Μια πρόβα για τις μεγάλες συγκρούσεις που αναμένονται. Μια πρόβα για να εξοικειωθούμε με τα οπλοπολυβόλα έξω από το σπίτι μας. Με τις επιδρομές μέσα στο σπίτι μας.