Τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Ακίλα Σάλεχ, υποδέχεται σήμερα στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης, στην προσπάθεια διευθετήσεων γύρω από τις θαλάσσιες ζώνες και τα μερτικά της καπιταλιστικής λείας, ώστε να θωρακιστεί και η ευρωατλαντική συνοχή στην περιοχή με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα στην Ανατ. Μεσόγειο, όπως φαίνεται και από τις απειλές που διατυπώνει η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ Τουρκία.

Η συνάντηση με Σάλεχ γίνεται «στο πλαίσιο της λειτουργικής σχέσης που επιδιώκει να οικοδομήσει η Ελλάδα με τη Λιβύη, αλλά και των ανοιχτών διαύλων που έχει εγκαθιδρύσει το τελευταίο διάστημα και με τις δύο πλευρές στο ανώτατο επίπεδο», όπως λένε από το ελληνικό ΥΠΕΞ, ενώ ετοιμάζουν και επιχειρηματική αποστολή στη Βεγγάζη για τον Ιανουάριο του 2026. Εξάλλου, στην Αθήνα αναμένεται οσονούπω και η Χάνα Τέτε, ειδική απεσταλμένη του γγ του ΟΗΕ για τη Λιβύη. Σημειωτέον, από το ΥΠΕΞ ως προς τις λεγόμενες «τεχνικές συνομιλίες» για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών δεν δίνουν ακόμα κάποια ημερομηνία, προσθέτοντας ότι πηγαίνουν «βήμα - βήμα».

Χθες ο Γεραπετρίτης ήταν στη Βιέννη για τη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ενώ έλαβε μέρος και στην υπουργική συνάντηση της «Ομάδας Φίλων των Δυτικών Βαλκανίων», ενός ακόμη σχήματος με απώτερο στόχο την ευρωατλαντική ενσωμάτωση σύσσωμης της περιοχής.

Σε αυτό το πλαίσιο έκανε και πάλι δηλώσεις (όπως αυτές που έκανε προχθές στην υπουργική Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες) του τύπου «η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων, στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ» κ.λπ., όπερ σημαίνει για τον λαό, στον σκληρό πυρήνα των σχεδιασμών του αμερικανοΝΑΤΟικού άξονα, κόντρα σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μπλέκοντας όλο και βαθύτερα τη χώρα σε μια δίνη ανεξέλεγκτων εξελίξεων.

Στο μεταξύ, ο υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας ολοκλήρωσε την επίσημη επίσκεψή του στην Ιαπωνία, λέγοντας κατόπιν ότι «Ελλάδα και Ιαπωνία μπορούν να δουν τα πράγματα με παρόμοιο τρόπο, διότι είναι νησιωτικές χώρες οι οποίες έχουν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις που αφορούν ένα θαλάσσιο περιβάλλον». Πρόσθεσε ότι «η Ιαπωνία είναι χώρα που έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Λοζάνης και τη Συνθήκη του Μοντρέ και κατά συνέπεια οι απόψεις της Ιαπωνίας για την UNCLOS - για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου στον θαλάσσιο χώρο - έχουν για εμάς πολύ μεγάλη σημασία», όπως είπε δείχνοντας ότι το παζάρι έχει ανοίξει για τα καλά.

Διόλου τυχαία, ο υποναύαρχος Ζεκί Ακτούρκ, εκπρόσωπος Τύπου του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, έλεγε χθες, με αφορμή εξοπλιστικά προγράμματα της ελληνικής αστικής τάξης και τη σχεδιαζόμενη αναδιάταξη δυνάμεων στα νησιά, ότι «παρακολουθούμε στενά και προσεκτικά όλες τις εξελίξεις στην περιοχή μας, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών δραστηριοτήτων της γειτονικής μας Ελλάδας. Οπως πάντα τονίζαμε, η διασφάλιση ότι η περιοχή μας, συμπεριλαμβανομένου του Αιγαίου Πελάγους, αποτελεί ζώνη ειρήνης και σταθερότητας αποτελεί πρωταρχική προτεραιότητα της χώρας μας. Εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας σε αυτό το θέμα. Αναμένουμε από την Ελλάδα να επιδείξει την ίδια εποικοδομητική στάση» και να διασφαλίσει «τη θετική ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί με βάση τη συναίνεση μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών». «Οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις δεν αποτελούν απειλή για κανέναν που δεν αποτελεί απειλή για αυτές. Ωστόσο, διαθέτουν τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να εξαλείψουν οποιαδήποτε απειλή που μπορεί να στρέφεται κατά της χώρας μας» προσθέτουν από την Αγκυρα, με την πλάτη ζεσταμένη από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ισχυρές χώρες της ΕΕ.

Από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης επιλέχτηκε ως απάντηση να γίνει διαρροή από το υπουργείο Αμυνας ότι «η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει την αποτρεπτική της ισχύ, πράττοντας το αυτονόητο για την προστασία της σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον». Οτι «αυτό δεν μπορεί να εκληφθεί σαν "πρόκληση" από οιονδήποτε». Και ότι «δεν είναι δυνατόν επίσης να αγνοηθεί ότι κατά της Ελλάδας υφίσταται διατυπωμένη απειλή (Casus Belli)».

Σε αυτό το φόντο συνεχίζονται πρόβες πολέμου και επιθεωρήσεις εγκαταστάσεων για έλεγχο των ικανοτήτων τους να υποστηρίξουν πόλεμο.

Ενδεικτικά η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Μακεδονίας και Θράκης (ΑΣΔΜΘ, στην περιλάλητη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων αντικατέστησε το Γ' Σώμα Στρατού) χαρακτηρισμένη στον ευρωατλαντικό καταμερισμό ως Στρατηγείο Ταχείας Ανάπτυξης Δυνάμεων του ΝΑΤΟ (NATO Rapid Deployable Corps - Greece, NRDC-GR), υλοποιεί σε συνεργασία με το NATO Joint Force Training Centre (εκπαιδευτική δομή της λυκοσυμμαχίας) την άσκηση LOYAL DOLOS 2025.

Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο «πιθανών επιχειρήσεων» του άρθρου 5 της λυκοσυμμαχίας (περί «συλλογικής αντίδρασης» σε επίθεση εναντίον «συμμαχικού εδάφους» από έναν «ισότιμο αντίπαλο»), εκτυλίσσονται σενάρια επί χάρτου σε διάφορα σημεία της Ευρώπης, με βασικό σκοπό «να δοκιμάσουν, να αξιολογήσουν και να ενισχύσουν την ετοιμότητα του NRDC-GR στη διοίκηση Σώματος Πολέμου του ΝΑΤΟ (War Fighting Corps - WFC) και, επομένως, στην ικανότητα ταχείας ανάπτυξης και καθοδήγησης στρατευμάτων του ΝΑΤΟ» όπως λέγεται αρμοδίως.

Σημειωτέον, το NRDC-GR στις 18/12/21 τέθηκε σε κατάσταση «Πλήρους Επιχειρησιακής Ικανότητας», ως Χερσαία Τμηματική Διοίκηση Πολλαπλών Σωμάτων Στρατού (Multi Corps Land Component Command - MC LCC), «δυνάμενο πλέον να αναλάβει τη διοίκηση έως 5 Χερσαίων Σχηματισμών επιπέδου Σώματος Στρατού (ΣΣ)». Σύμφωνα και με τον ορισμό του ΝΑΤΟ, τα NRDC είναι «Αρχηγεία Υψηλής Ετοιμότητας που μπορούν να αναπτυχθούν ταχέως για να οδηγήσουν στρατεύματα του ΝΑΤΟ σε αποστολές εντός ή εκτός της επικράτειας των κρατών - μελών του», με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό μας σε συνθήκες όξυνσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.

Το εύρος αποστολής τους πιάνει από τη «διαχείριση καταστροφών», την «ανθρωπιστική βοήθεια» και την «υποστήριξη της ειρήνης» μέχρι την «αντιτρομοκρατία» και τον «πόλεμο υψηλής έντασης» (high-intensity war fighting). Σήμερα υπάρχουν 9 NRDC, το καθένα ικανό να διοικήσει έως 60.000 στρατιώτες.

Ταυτόχρονα γίνεται άσκηση και με στρατεύματα, ειδικότερα η «GOLDEN SWORD - 25» στη Βόρεια Ελλάδα, με τμήματα εκτός από τα ελληνικά, και άλλα που ήρθαν από Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία.

Τέλος, ο υποναύαρχος Brad Rosen, επικεφαλής στη Διοίκηση CNREURAFCENT (ελέγχει Ευρώπη και Αφρική), επιθεώρησε τη βάση της Σούδας ελέγχοντας τις εγκαταστάσεις και την επιχειρησιακή της ετοιμότητα. «Ο αντίκτυπος που έχετε για την αποστολή του Ναυτικού - ο αντίκτυπος που έχετε στον κόσμο - είναι τεράστιος. Σίγουρα έχετε κάνει τη διαφορά», φέρεται να είπε στο προσωπικό δείχνοντας και τη σημασία τους για τις πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών.

Από την πλευρά του ο διοικητής της βάσης, πλοίαρχος Stephen Steacy έλεγε μεταξύ άλλων ότι η επίσκεψη Rosen ήταν «η ευκαιρία μας να του δείξουμε από πρώτο χέρι την αφοσίωσή μας στην πολεμική αποστολή» του US Navy, όπως και «την επένδυσή μας σε μια ισχυρή συνεργασία μεταξύ των αμερικανικών και ελληνικών δυνάμεων».

Στο πλαίσιο της επίσκεψης τονίστηκε άλλωστε ότι η Σούδα είναι «η μόνη εγκατάσταση βαθέων υδάτων στη Μεσόγειο ικανή να δέσει στην προβλήτα πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ», όπως επίσης ότι «το ΝΑΤΟικό σύμπλεγμα στο Μαράθι παρέχει απαράμιλλη στρατηγική αξία στις αναπτυγμένες ομάδες κρούσης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων, προσφέροντας ζωτικές ευκαιρίες για ανάπαυση πληρωμάτων και επιχειρήσεις συντήρησης και ανεφοδιασμού», όπως και ότι «ενισχύει τις προσπάθειες θαλάσσιας ασφάλειας και αποτροπής του ΝΑΤΟ και του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ σε όλη τη Μεσόγειο».

Στο μεταξύ το ελληνικό απόσπασμα (Greece Detachment) του 839 Tάγματος Μεταφορών του Στρατού των ΗΠΑ ολοκλήρωσε μέσω του λιμένα Αλεξανδρούπολης την αναδίπλωση πίσω στις ΗΠΑ της Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού της 1ης Θωρακισμένης Μεραρχίας των ΗΠΑ, έχοντας συμπληρώσει το διάστημα ανάπτυξής της στην Ευρώπη.

Προηγουμένως, τον Οκτώβρη «έμπαζε» στο «ευρωπαϊκό πεδίο επιχειρήσεων», πάλι μέσω του λιμένα Αλεξανδρούπολης, υλικό και μέσα (ελικόπτερα κ.λπ.) της Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού της 3ης Μεραρχίας Πεζικού των ΗΠΑ.