Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη και τον υπουργό Κωστή Χατζηδάκη μπροστά, έστησε τις προηγούμενες μέρες ένα ακόμα επικοινωνιακό σόου, προσπαθώντας να διαφημίσει την «υπερπροσπάθειά» της για τη στήριξη των αγροτών. Διαλαλεί ότι ο ΕΛΓΑ θα χορηγήσει μέχρι το τέλος του χρόνου 120 εκατομμύρια. Ομως οι μισές αλήθειες και η διαστρέβλωση έχουν κοντά ποδάρια, και η πραγματικότητα που βιώνουν οι αγρότες του μόχθου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ, Ανδ. Λυκουρέντζος, ομολόγησε με χθεσινές του δηλώσεις την αλήθεια: Ο ΕΛΓΑ άρπαξε από τους ίδιους τους αγρότες, μέσω των κρατήσεων στις επιδοτήσεις τους, περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ για το έτος 2025 - ποσό που προήλθε από τα 363 εκατομμύρια της κουτσουρεμένης προκαταβολής της Βασικής Ενίσχυσης. Αντίστοιχα είχε γίνει και πέρυσι.

Η ληστεία αυτή αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών (περίπου το 65%), οι οποίοι είχαν συμφωνήσει στην καταβολή των εισφορών τους μέσω ΟΣΔΕ, καθώς δεν γνώριζαν ότι η προκαταβολή θα ήταν ψίχουλα και ανεπαρκής. Και επειδή η προκαταβολή της Βασικής Ενίσχυσης ήταν τόσο χαμηλή, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις όπου το ποσό αυτό δεν έφτανε για να καλυφθούν οι εισφορές. Ως αποτέλεσμα, ο ΕΛΓΑ έβαλε χέρι και στα υπόλοιπα των βιβλιαρίων τους, αφήνοντας τους αγρότες χωρίς δεκάρα τσακιστή.

Πώς συγκεντρώνονται τα 120 εκατομμύρια που η κυβέρνηση διαφημίζει ότι θα πληρώσει; Προσθέτοντας στα 80 εκατομμύρια των φετινών εισφορών άλλα 40 εκατομμύρια από το αποθεματικό του Οργανισμού, το οποίο, φυσικά, προέρχεται πάλι από αγροτικές εισφορές προηγούμενων ετών. Το κράτος, δηλαδή, ανακυκλώνει τα χρήματα των ίδιων των αγροτών! Και το χειρότερο; Ολα αυτά τα ποσά αφορούν αποζημιώσεις που δεν αντιστοιχούν στο 100% της ζημιάς, καθώς υπόκεινται στους «κόφτες» και τους απαράδεκτους περιορισμούς του Κανονισμού του ΕΛΓΑ.

Δηλαδή, με λίγα λόγια: Αυτά που η κυβέρνηση ισχυρίζεται με τυμπανοκρουσίες ότι «μοιράζει» μέσω ΕΛΓΑ δεν είναι ούτε κατ' ελάχιστο κρατική ενίσχυση. Είναι καθαρά χρήματα που πληρώνουν οι ίδιοι οι αγρότες με το αίμα του μόχθου τους! Το κράτος μέσω του ΕΛΓΑ λειτουργεί ως ένας απλός αναγκαστικός εισπράκτορας και διαχειριστής των χρημάτων των αγροτοπαραγωγών.

Είναι αποκαλυπτικό επίσης το γεγονός ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τον ΕΛΓΑ είναι ελάχιστη και ανεπαρκής. Ο ίδιος ο κρατικός προϋπολογισμός του 2026 αναφέρει: «Η βασική πηγή εσόδων του ΕΛΓΑ παραμένει η ανταποδοτική λειτουργία μέσω των εισφορών που παρακρατούνται από τις επιδοτήσεις των αγροτών».

Δηλαδή, το κράτος αντιμετωπίζει τον ΕΛΓΑ σαν μια «αυτοχρηματοδοτούμενη» εταιρεία, μια λογική που ο ίδιος ο πρόεδρος του Οργανισμού, Ανδ. Λυκουρέντζος, επιβεβαίωσε με τις δηλώσεις του, συγκρίνοντας ευθέως τον ΕΛΓΑ με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Αυτή η ομολογία είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της διαχρονικής πολιτικής επιλογής: Ο ΕΛΓΑ να λειτουργεί όπως ένας αναγκαστικός ιδιωτικός ασφαλιστικός μηχανισμός, τον οποίο πληρώνουν οι ίδιοι οι αγρότες.

Πρόκειται για άλλη μια ομολογία της επιλεκτικής «ανικανότητας» του σημερινού κράτους να στηρίξει τους βιοπαλαιστές της υπαίθρου, επειδή είναι πιστός θεματοφύλακας των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ενώ οι αγρότες πληρώνουν και περιμένουν, το κράτος λειτουργεί με ταχύτητα και εξαιρετική γενναιοδωρία για τους ομίλους, όπως με τις «εγγυημένες» ρήτρες στα συμβόλαια των Εθνικών Οδών (του ΒΟΑΚ κ.λπ.), τον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών, τις επιδοτήσεις στην πολεμική βιομηχανία κ.λπ., εξασφαλίζοντας στα μονοπώλια εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Αυτά τα ποσά καταβάλλονται στο ακέραιο και εγκαίρως από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Απέναντι σε αυτήν την πολιτική οι αγρότες δίνουν τη δική τους απάντηση με τα χιλιάδες τρακτέρ που βγήκαν στους δρόμους, στα μπλόκα του αγώνα. Η κυβέρνηση προσπάθησε να σπείρει τη διχόνοια και να κινητοποιήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό». Ομως ο λαός καταλαβαίνει το δίκαιο του αγώνα των αγροτών. Η πλατιά αλληλεγγύη προς τον αγροτόκοσμο στέλνει αυτήν την προσπάθεια στον κάλαθο των αχρήστων.

Τα δίκαια αιτήματα των αγροτών μπορούν και πρέπει να ικανοποιηθούν ΤΩΡΑ, ώστε να κερδηθούν ανάσες επιβίωσης. Βέβαια, ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος και οδηγεί στην κρίση, στον πόλεμο, στην καταστροφή τα λαϊκά στρώματα και την αγροτιά. Η ΚΑΠ της ΕΕ είναι ένα βασικό εργαλείο που υπηρετεί αυτόν ακριβώς τον αδυσώπητο ανταγωνισμό. Για να λυθεί οριστικά το ζήτημα της επιβίωσης του αγρότη του μόχθου απαιτείται να πάμε παρακάτω, έξω από τα στενά όρια της ΕΕ, της ΚΑΠ και του καπιταλισμού.

Η μόνη οριστική διέξοδος είναι η πρόταση του ΚΚΕ για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που ελέγχουν τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τις πρώτες ύλες, την Ενέργεια κ.λπ. Πάνω σε αυτήν τη βάση, ο Κεντρικός Σχεδιασμός της παραγωγής, από την εργατική εξουσία, με κριτήριο όχι το κέρδος αλλά τις λαϊκές ανάγκες, θα διασφαλίσει:

• Την άμεση υλοποίηση όλων των έργων υποδομής (που παύουν να είναι «κόστος» και γίνονται κοινωνική ανάγκη).
• Την παροχή φτηνών / δωρεάν αγροτικών εφοδίων.
• Τις εγγυημένες τιμές παραγωγού που θα εξασφαλίζουν αξιοπρεπές εισόδημα.
• Την αξιοπρεπή ζωή στην ύπαιθρο.

Ο δρόμος είναι ένας: Ο αγώνας για την επιβίωση, που συνδέεται αναπόσπαστα με την κοινή δράση μισθωτών, αγροτών, βιοπαλαιστών των πόλεων, να συναντηθεί με την προοπτική της ανατροπής του συστήματος που γεννά τα λαϊκά αδιέξοδα.