Σύντροφοι, διάβασα με προσοχή τις Θέσεις της ΚΕ του Κόμματός μας και γενικά συμφωνώ. Οι Θέσεις ασχολούνται με όλα τα ζητήματα που αφορούν τα λαϊκά στρώματα. Στέλνω κι εγώ τις δικές μου σκέψεις και παρατηρήσεις. Είναι γνωστό σε τι κοινωνία ζούμε. Αγριας εκμετάλλευσης. Οι ανάγκες των εργαζομένων συνεχώς διευρύνονται. Δεν ικανοποιούνται όμως. Γιατί; Την απάντηση μας τη δίνει ο Καρλ Μαρξ στο Κεφάλαιο: «Η συσσώρευση πλούτου στον ένα πόλο, είναι ταυτόχρονα συσσώρευση αθλιότητας, βασάνου εργασίας, σκλαβιάς, αμάθειας, αποκτήνωσης και ηθικής κατάπτωσης στον αντίπαλο, δηλαδή στην πλευρά της τάξης που παράγει με τη μορφή κεφαλαίου, το δικό της προϊόν».

Στον καπιταλισμό, το κεφάλαιο είναι που καθορίζει τι και πόσο θα παραχθεί, με στόχο μόνο το κέρδος και όχι τις ανάγκες του λαού.

Τελευταία ακούμε διάφορα, ανιστόρητα και αντιεπιστημονικά. Οτι θα έχουμε κοινωνική πρόοδο με την ανάπτυξη της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, λες κι αυτή είναι ανεξάρτητη απ' το ταξικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συντελείται.

Η εργατική τάξη έχει στα χέρια της τεράστια δύναμη, αρκεί ν' αντιληφθεί ότι: «Το κεφάλαιο είναι νεκρή εργασία, που σαν βρικόλακας ζει μόνο ρουφώντας αίμα της ζωντανής εργασίας. Και όσο πιο πολύ ζει, τόσο πιο πολύ αίμα ρουφάει» (Κ. Μαρξ).

Για να το καταλάβει αυτό και γενικά την πολιτική μας, πρέπει να γνωρίζει, να ασχολείται με την πολιτική. Υπάρχουν εμπόδια γι' αυτό. Τη θέλουν αμέτοχη, παθητική, με τη λογική της ανάθεσης. Αλλωστε ο τρόπος παραγωγής καθορίζει και την πολιτική και πνευματική διαδικασία της ζωής. Το «κοινωνικό είναι» καθορίζει την κοινωνική συνείδηση.

Βλέπουμε τα αστικά κόμματα να προσπαθούν να μην αντιληφθεί ο λαός τον πραγματικό ένοχο για τα δεινά του, που είναι το σάπιο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης. «Να μην τα ρίχνουμε όλα στον καπιταλισμό», μας είπε στη Βουλή η «αριστερή» Κωνσταντοπούλου.

Η εργατική τάξη ακούει για «επανακρατικοποίηση», για «πτώση της κυβέρνησης», για «μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας ενάντια στην αισχροκέρδεια» κ.ά. Κάποιοι άλλοι ονομάζουν την πολιτική μας συμβιβασμένη, επειδή, όπως λένε, τα παραπέμπει όλα στον Σοσιαλισμό. Εμείς όμως έχουμε απαντήσεις για το σήμερα. Μπορούν να γίνουν ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την πολιτική. Το Κόμμα πρέπει να 'χει κατά νου πώς ο λαός θα χειραφετηθεί και κυρίως η εργατική τάξη.

Γιατί αυτή θα πάρει τα μέσα παραγωγής και θα συμμετέχει ενεργά στην πολιτική εξουσία, με τελικό σκοπό την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για να γνωρίζει λοιπόν η εργατική τάξη, πρέπει να ενημερώνεται και να διαβάζει.

Το Κόμμα συνεχώς τονίζει την αξία της μόρφωσης. Πρέπει να μελετάμε τον «Ριζοσπάστη», την ΚΟΜΕΠ και τα προοδευτικά βιβλία.

Σύντροφοι, οι αρχές του κομμουνισμού προϋποθέτουν τη διαμόρφωση της ολόπλευρα αναπτυγμένης προσωπικότητας κάθε μέλους της κοινωνίας. Στις Θέσεις τονίζεται ότι το Κόμμα θα προχωρήσει τα Επιστημονικά Συνέδρια για τη λογοτεχνία. Χαίρομαι που υποχωρεί σταδιακά η αντίληψη που είχε διαπιστωθεί στο 20ό Συνέδριο, ότι ο πολιτισμός αποτελεί διακοσμητικό στοιχείο της πολιτικής μας (σελίδα 115).

Η λογοτεχνία και η Τέχνη γενικότερα αποτελούν ένα μέσο για να γνωρίσουμε τον κόσμο. Είναι γνωστό ότι σε κάθε κοινωνία κυρίαρχες αντιλήψεις είναι οι αντιλήψεις της κυρίαρχης τάξης. Δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος κυρίως των νέων ανθρώπων απαξιώνει τη γνώση και τη μόρφωση. Είναι διαρκώς μόνο στο διαδίκτυο. Εκεί αναζητούν την αλήθεια, υποτιμώντας τη στέρεη αποκτημένη γνώση, τη διαμόρφωση τρόπου σκέψης και κριτικής προσέγγισης.

Εχουμε σήμερα και την τεχνητή νοημοσύνη. Πόσοι όμως αντιλαμβάνονται ότι αυτή δεν σκέφτεται όπως ο άνθρωπος; Απλά μετασχηματίζει κάποια δεδομένα σε άλλα δεδομένα. Δεν σκέφτεται πολιτικά, δεν θέτει σκοπούς με κοινωνικό περιεχόμενο, π.χ. αλλαγή συστήματος τρόπου παραγωγής. Εκτελεί ό,τι θέλει το κεφάλαιο.

Μόνο στον Σοσιαλισμό αυτή θα είναι ένα επιπλέον εργαλείο για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, με καλύτερο σχεδιασμό της παραγωγής. Θα υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος, καλύτερο επίπεδο ζωής, θ' αναπτυχθούν οι τέχνες και οι επιστήμες. Σύντροφοι, υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συζητιούνται διαρκώς οι θέσεις του Κόμματος για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση. Να τις γνωρίσουν οι νέες γυναίκες. Να βρούμε τρόπους να τις αγκαλιάσουμε και να τις εντάξουμε στους αγώνες. Να τις βοηθήσουμε να ξεφύγουν σταδιακά από αναχρονιστικές και αντιεπιστημονικές αντιλήψεις, που επιμελώς καλλιεργεί η άρχουσα τάξη, μαζί με τη θρησκεία, το όπιο του λαού.

Με λύπη διαπίστωσα ότι στις ΘΕΣΕΙΣ δεν υπάρχει αναφορά για τον ρόλο της θρησκείας στη συνείδηση του λαού. Κατά τη γνώμη μου, είναι σοβαρό αυτό το ζήτημα. Η ενίσχυση και εξάπλωση του επιστημονικού αθεϊσμού πρέπει να αποτελεί μόνιμη φροντίδα για το κίνημα και για όλες τις μαζικές και κοινωνικές οργανώσεις του. Είναι προϋπόθεση για την πνευματική και στη συνέχεια και την υλική του χειραφέτηση από την κυρίαρχη ιδεολογία. Μην ξεχνάμε, σύντροφοι, ότι στη Σοβιετική Ενωση, στα πανεπιστήμια, υπήρχε ξεχωριστή έδρα επιστημονικού αθεϊσμού. Θέλουμε τη συνείδηση της εργατικής τάξης μακριά από τη μυστικοποίηση της πραγματικότητας, μακριά από την αναζήτηση «λύσεων» που δεν στοχεύουν στην αλλαγή της κοινωνίας, αλλά στην παρηγοριά, στη μοιρολατρία και τελικά στην αποδοχή της υπάρχουσας κατάστασης. Ο Παύλος λέει τα εξής: «Πάσα ψυχή εξουσίας υπερεχούσης υποτασσέσθω. Ου γαρ εστίν εξουσία, ει μη από θεού. Αι δε ούσαι εξουσίας, υπό του θεού τεταγμέναι εισίν» (Προς Ρωμαίους επιστολή). Ιδού λοιπόν ο σκοταδισμός σε όλο του το μεγαλείο. Πρέπει να εντείνουμε την αθεϊστική μας προπαγάνδα, που είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας. Εχουμε τη γνώση, έχουμε τα επιχειρήματα.

Ν' αγκαλιάσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον Μαρξισμό - Λενινισμό, που είναι αντίθετος με ιδεαλιστικές φιλοσοφικές αντιλήψεις, που απορρίπτουν τη δυνατότητα του ανθρώπου να γνωρίσει τον κόσμο. Είναι ξένος με τις μορφές του ανορθολογισμού στις μέρες μας και αφήνει την εργατική τάξη χωρίς όπλα στον αγώνα της να καταλάβει και να αλλάξει τον κόσμο. Πρέπει λοιπόν ο «Ριζοσπάστης» και όλα τα έντυπά μας να γίνουν ο καλύτερος φίλος και οδηγός μας.

Και κλείνω με τους στίχους μου.

ΒΙΒΛΙΟ: Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ

Ξεκίνησες άνθρωπε, γλάρος κατάλευκος, / για το μακρύ της γνώσης το ταξίδι. / Κουραστικό και όμορφο συνάμα. / Και είδες μέσα στις σελίδες, / τη διαδρομή σου μέσα στην Ιστορία. / Είδες τη σκέψη και τον έρωτα για σένα. / Συντροφιά έκανες με γίγαντες / που δεν τους χωρούν οι τάφοι. / Ρίγησε η καρδιά σου μπροστά στο μεγαλείο. / Ενιωσες την απορία των προγόνων / μπρος στο βαθύ σκοτάδι. / Ξενύχτησες και συ με κείνους / που στα δάκρυα την πένα βούτηξαν. / Με αηδία έφτυσες καταγής / θωρώντας των νάνων το χορό. / Αξιος εσύ, που αγκάλιασες τη γνώση. / Αξιος εσύ, που ανάμεσα από λαβύρινθους πέρασες, / ποδοπατώντας τις Σειρήνες. / Εσύ που γνώρισες πώς γκρεμίζονται / οι ψεύτικοι θεοί. / Πώς ανεβαίνουν σκαλί - σκαλί οι σκλάβοι / και φτάνουν στα ύψιστα τα βάθρα. / Αξιος εσύ! Εζησες χίλιες ζωές!!

Εύχομαι επιτυχία στο Συνέδριό μας.