Το αποτρόπαιο μακελειό στα Βορίζια δεν είναι το πρώτο. Οπως φαίνεται, όμως, δεν θα είναι ούτε το τελευταίο. Γιατί χρόνια τώρα έχει οικοδομηθεί το υπόβαθρο που αναπαράγει τέτοια φαινόμενα παραβατικότητας και οργανωμένου εγκλήματος, με πρόσχημα τους «άγραφους νόμους» και τη λεγόμενη «βεντέτα». Οι βαριά οπλισμένοι συγγενικοί «στρατοί» δεν υπερασπίζονται κάποιον «κώδικα τιμής», αλλά οικονομικά και άλλα συμφέροντα, όχι πάντα τοπικής εμβέλειας, που συνδέονται με τους ανταγωνισμούς για την εκμετάλλευση της γης, την κτηνοτροφία, αλλά και με εγκληματικές δραστηριότητες (ναρκωτικά, ζωοκλοπές, εμπόριο όπλων κ.ά.). Οι διασυνδέσεις τους με μηχανισμούς του κράτους και τα αστικά κόμματα είναι κοινό μυστικό. Γι' αυτό η εγκληματική δράση τους παραμένει συνήθως ατιμώρητη, ή πέφτουν στα μαλακά αν διωχθούν. Καθόλου τυχαία, επίσης, η αστυνομία ως κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους είναι πολύ αποτελεσματική στο χτύπημα του λαϊκού κινήματος, αλλά επιλεκτικά ανίκανη να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή από την εγκληματική δράση ομάδων που δρουν με την προβιά των «εθίμων» και να πατάξει το οργανωμένο έγκλημα. Ολα αυτά βέβαια δεν αφορούν αποκλειστικά την Κρήτη. Στην πραγματικότητα, η προσέγγιση με τοπικά κριτήρια, όπως κάνει η πλειοψηφία των ΜΜΕ αυτές τις μέρες, συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες που στον έναν ή στον άλλο βαθμό υπάρχουν παντού, γιατί το σάπιο καπιταλιστικό κράτος τις αναπαράγει, τις ανέχεται και τις ενισχύει. Οσα κροκοδείλια δάκρυα κι αν χύνουν κυβέρνηση, τοπική διοίκηση και κρατικοί φορείς, ούτε θέλουν ούτε μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ρίζα του προβλήματος που γεννά τέτοια απαράδεκτα και τραγικά φαινόμενα.