Οι Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για το 22ο Συνέδριο επιβεβαιώνουν τη σταθερή πορεία του ΚΚΕ ως επαναστατικού κόμματος, βαθιά ριζωμένου στην εργατική τάξη και τον λαό. Σε μια περίοδο που οι διεθνείς εξελίξεις χαρακτηρίζονται από εντεινόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, οικονομικές αναταράξεις και όξυνση της ταξικής πάλης, το Κόμμα παραμένει σταθερό στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Σε ένα σύνθετο περιβάλλον, είναι αναγκαίο να δυναμώσει η σύνδεση του Κόμματος με τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, να ενισχυθεί η καθοδηγητική ικανότητα των ΚΟΒ, και να προσανατολίζεται η δουλειά στην οικοδόμηση δεσμών και όχι στην απλή διαχείριση.

Η δουλειά στο «έδαφος» απαιτεί σχέδιο, προγραμματισμό και καθοδήγηση, όχι απλή μεταφορά οδηγιών ή παθητική παρακολούθηση. Η εδαφική ΚΟΒ οφείλει να καθοδηγήσει τους εργαζόμενους συντρόφους και τον περίγυρο, μέσα από συνεχή επαφή, έλεγχο και συγκεκριμένα καθήκοντα: Συμμετοχή στα σωματεία, προετοιμασία για την απεργία, ανίχνευση δυσκολιών. Μέσα από αυτήν τη δουλειά χτίζεται η εμπειρία και παράγεται σχέδιο δράσης, συνδεδεμένο με τη στρατηγική του Κόμματος.

Συχνά τα κομματικά όργανα περιορίζονται στη διεκπεραίωση. Χρειάζεται η λειτουργία μας να βαθύνει, να αποκτήσει ταξικό προσανατολισμό. Κάθε περιοχή, κάθε κλάδος έχει τη δική του πραγματικότητα, και απαιτείται συστηματική μελέτη. Η εμπειρία των ΚΟΒ οφείλει να μετατρέπεται σε δύναμη πρωτοβουλίας και αυτοτελούς, ζωντανής παρέμβασης.

Χρήσιμο εργαλείο είναι η λειτουργία ειδικών τμημάτων μέσα στην ΚΟΒ - εργατικό, ιδεολογικό, πολιτιστικό, νεολαίας, γυναικών - τα οποία μπορούν να επεξεργάζονται θέματα σε βάθος, που δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν στις Γενικές Συνελεύσεις. Ετσι αυξάνεται η ενεργή συμμετοχή, ενισχύεται η γνώση και καλλιεργείται η ικανότητα επεξεργασίας και παρέμβασης των μελών.

Κρίσιμη είναι η ενιαία λειτουργία ΚΚΕ - ΚΝΕ. Δεν αρκεί η απλή συνεργασία - απαιτείται κοινός σχεδιασμός και οργανική σύνδεση. Οι σύντροφοι της ΚΝΕ πρέπει να συμμετέχουν πλήρως στον προγραμματισμό της ΚΟΒ. Η βοήθεια προς τη νεολαία δεν μπορεί να είναι μόνο οργανωτική ή καμπανιακή, αλλά κυρίως ιδεολογικοπολιτική. Ετσι, η νέα γενιά βαδίζει συνειδητά, κατανοεί στην πράξη την ενιαία λειτουργία του Κόμματος και διευκολύνεται η ομαλή ένταξη των νέων στελεχών που αναλαμβάνουν καθήκοντα.

Η ταξική ανάλυση μέσα στις ΚΟΒ πρέπει να ανέβει επίπεδο. Οι εισηγήσεις δεν αρκεί να αναπαράγουν τις αποφάσεις της ΚΕ, αλλά να βοηθούν τους συντρόφους να συνδέουν θεωρία και πράξη, να σκέφτονται δημιουργικά. Η εδαφική δουλειά απαιτεί σαφή καταμερισμό σε εργασία, σχολεία, λαϊκή κατοικία, κοινωνικά προβλήματα. Εκεί που υπάρχουν παρεμβάσεις σε τοπικά ζητήματα (πλειστηριασμοί, σχολεία, υποδομές), αυξάνεται το κύρος του Κόμματος και δημιουργούνται δεσμοί εμπιστοσύνης με τον λαό. Αυτή η πείρα πρέπει να γενικευτεί.

Σημαντική ιδεολογική συζήτηση άνοιξε με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τον γάμο και την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα δεν είναι - και δεν πρέπει να παρουσιάζεται ως - ο σεξουαλικός προσανατολισμός των ανθρώπων που επιθυμούν να γίνουν γονείς. Η δυνατότητα τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, εφόσον υπάρχει ειλικρινής πρόθεση αγάπης, φροντίδας και ευθύνης απέναντι στο παιδί, δεν συνιστά από μόνη της πρόβλημα.

Το πραγματικό ζήτημα βρίσκεται αλλού: Στην εμπορευματοποίηση της γέννησης και της γονεϊκότητας, που αφορά όλες τις μορφές οικογένειας - ετερόφυλες και ομόφυλες. Ο καπιταλισμός έχει μετατρέψει ακόμη και την ανθρώπινη αναπαραγωγή σε εμπόρευμα: Παρένθετη μητρότητα, «δανεικά» ωάρια και σπέρμα, ιδιωτικά κέντρα αναπαραγωγής. Η αστική ιδεολογία προσαρμόζει την οικογένεια στις ανάγκες της αγοράς: Αλλοτε σε παραδοσιακή, άλλοτε σε μοντέρνα μορφή.

Γι' αυτό, ο δικός μας στόχος δεν είναι να υπερασπιζόμαστε ή να απορρίπτουμε συγκεκριμένες μορφές οικογένειας, αλλά να αποκαλύπτουμε τον ιστορικό χαρακτήρα του θεσμού και να παλεύουμε για μια κοινωνία όπου η ανατροφή των παιδιών θα είναι κοινωνικά οργανωμένη υπόθεση - χωρίς κέρδος, χωρίς αποκλεισμούς, με βάση τις πραγματικές ανάγκες του παιδιού και της κοινωνίας.

Η γονεϊκότητα, είτε σε ετερόφυλα είτε σε ομόφυλα ζευγάρια, από μαρξιστική σκοπιά δεν καθορίζεται από τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Αυτό που την ορίζει είναι το κοινωνικό και υλικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί, καθώς και η σταθερή, συνειδητή προσφορά φροντίδας, ευθύνης και αγάπης. Κατά τη γνώμη μου, οι κομματικές μας επεξεργασίες χρειάζονται εμπλουτισμό και σαφήνεια, ώστε να εξοπλιζόμαστε και να αποκλείουν παρερμηνείες ή απόψεις που δεν συμβαδίζουν με τη διαλεκτική και υλιστική μας αντίληψη.

Πρέπει να αντιπαλεύουμε αντιλήψεις - και εντός του Κόμματος - που είτε από άγνοια, είτε από αστική συντηρητική επιρροή θεωρούν ότι μητρότητα και πατρότητα απειλούνται από μη παραδοσιακές μορφές οικογένειας. Τέτοιες απόψεις δεν έχουν καμία σχέση με την κομματική επεξεργασία και θολώνουν τον πραγματικό αντίπαλο: Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, που εμπορευματοποιεί τις ανθρώπινες σχέσεις και την ίδια την αναπαραγωγή.

Σωστά αναδεικνύονται οι αρνητικές συνέπειες των μεταμοντέρνων αντιλήψεων, οι οποίες αποπροσανατολίζουν από την ουσιαστική κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων και των ταξικών αντιθέσεων. Τέτοιες αντιλήψεις προωθούνται κυρίως από ρεφορμιστικούς και οπορτουνιστικούς πολιτικούς χώρους, οι οποίοι επιδιώκουν τη συστηματική διάβρωση του μαζικού κινήματος και την υποκατάσταση της ταξικής συνείδησης με αφηρημένα, αποπολιτικοποιημένα ιδεώδη, όπως οι λεγόμενες «ανθρώπινες αξίες». Οι χώροι αυτοί συχνά συνδέονται με μεταμοντέρνες εκδοχές νεομαρξιστικής θεωρίας, οι οποίες όμως απομακρύνονται ριζικά από το επιστημονικό υλιστικό πλαίσιο και την ταξική ανάλυση. Χαρακτηρίζονται από αντι-ΚΚΕ στάσεις, οι οποίες εκδηλώνονται μέσω της στρέβλωσης της ιστορικής πραγματικότητας και της υπονόμευσης της συμβολής του Κόμματος στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ενίοτε και με κατασκευασμένα ψεύδη κατά του Κόμματος ή του ΠΑΜΕ.

Οι μεταμοντέρνες αντιλήψεις, με την αποπροσανατολιστική τους φύση και την υπονόμευση της ταξικής συνείδησης, αποτελούν σημαντική ιδεολογική πρόκληση για τη νεολαία. Το Κόμμα οφείλει να πρωτοστατήσει στην καθοδήγηση και στην πολιτική εκπαίδευση - καθοδήγηση της νέας γενιάς, ενισχύοντας την κριτική σκέψη και τη συνείδηση της ταξικής πάλης.

Συμφωνώ με τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής. Σε αυτήν τη σύνθετη και απαιτητική συγκυρία, αποτελούν πολύτιμο εργαλείο. Ανοίγουν δρόμο για να βρεθούμε με τον κόσμο μας, να ανοίξουμε συζητήσεις και να δυναμώσουμε τους δεσμούς μας με την εργατική τάξη και τον λαό.

Εύχομαι καλή επιτυχία στο 22ο Συνέδριο.