Τα διαπιστευτήριά της στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επέδωσε χθες η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ελλάδα Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, εκκινώντας και επισήμως την αποστολή της στην Ελλάδα, για την παραπέρα προώθηση του ενεργειακού σχεδιασμού των Αμερικανών και επιτάχυνση της στροφής την πολεμική οικονομία και προπαρασκευή κόντρα σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Γκίλφοϊλ μετέφερε στον Κων. Τασούλα τους χαιρετισμούς του Τραμπ, ενώ ο Τασούλας φέρεται να της είπε ότι «τα ενεργειακά προτερήματα και οι δυνατότητες της Ελλάδας λόγω και της γεωγραφικής της θέσης και των υποδομών της δεν μπορούν να υπονομεύονται και να παρουσιάζονται ως μέρη δήθεν ελληνοτουρκικών διαφορών». Η Γκίλφοϊλ απάντησε γενικά κι αόριστα ότι «οι ΗΠΑ έχουν αντιληφθεί τη μεγάλη γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου», εξ ου προφανώς και τρέχουν τις επικίνδυνες «διευθετήσεις» και στα Ελληνοτουρκικά, προκειμένου να παρακαμφθούν και τα όποια προσκόμματα στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Τασούλας της είπε ότι σε προηγούμενες δεκαετίες υπήρχε «αντιαμερικανισμός» στην Ελλάδα, που τώρα έχει κοπάσει, όπως έσπευσε να την καθησυχάσει. Παραπέρα, σε μια εξαιρετική επίδειξη οσφυοκαμψίας φέρεται να της είπε ότι «εδώ πιο κάτω βρίσκεται το άγαλμα του Τρούμαν που έχει πολλές φορές γίνει στόχος επιθέσεων, αν ήσασταν εσείς πρέσβης σε προηγούμενες δεκαετίες μπορεί να είχε γίνει στόχος λιγότερες φορές»! Η δε Γκίλφοϊλ απάντησε ότι θαυμάζει τον μακελάρη Τρούμαν και θα ζητήσει να επισκεφτεί το άγαλμα...

Η Γκίλφοϊλ μετέβη ακολούθως στο ΥΠΕΞ, όπου συναντήθηκε με τον υπουργό Γ. Γεραπετρίτη, το επιτελείο του οποίου διέχεε κατόπιν ότι «επιβεβαιώθηκε το άριστο επίπεδο των σχέσεων Ελλάδας - ΗΠΑ», όπως και ότι «συμφώνησαν να εργαστούν από κοινού για την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας και της Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης». Η δε Αμερικανίδα έχει εκφράσει ήδη από τις πρώτες της ώρες στην Ελλάδα τη θέση ότι «ΗΠΑ και Ελλάδα μοιράζονται έναν άρρηκτο δεσμό» και ότι «μαζί θα ενισχύσουμε αυτή τη συμμαχία και θα ανεβάσουμε τη συνεργασία μας σε νέα ύψη».

Με τέτοια σχέδια συναντάται σήμερα το πρωί με τον Κυρ. Μητσοτάκη, ενώ το στίγμα της θητείας της αναμένεται να δοθεί καθαρότερα στο 6ο Διατλαντικό Συνέδριο Ενεργειακής Συνεργασίας (P-TEC), αυτό το διήμερο Πέμπτη και Παρασκευή στο Ζάππειο, όπου θα βρεθούν ο Αμερικανός υπουργός Ενέργειας Κρις Ράιτ, ο υπουργός Εσωτερικών Νταγκ Μπέργκαμ (αμφότεροι συναντώνται σήμερα το απόγευμα με τον Μητσοτάκη στο Μαξίμου), ο αναπ. υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για «θέματα διαχείρισης και πόρων» M. Rigas, 24 υπουργοί Ενέργειας ευρωπαϊκών χωρών και πάνω από 400 στελέχη ενεργειακών εταιρειών.

Αυτά τα θέματα θα απασχολήσουν βέβαια και τον 6ο γύρο του περιλάλητου Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας - ΗΠΑ, διαδικασία που ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και απογειώθηκε επί ΝΔ. Προεργασία έχει γίνει ήδη και αναμένεται οι σχετικές συναντήσεις μεταξύ κορυφαίων στελεχών των δύο κυβερνήσεων και άλλων αξιωματούχων των δύο μερών να γίνουν είτε στα τέλη του χρόνου είτε αρχές του επόμενου.

Σημειωτέον, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ. Παπασταύρου, προσερχόμενος χθες στο Συμβούλιο υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ στις Βρυξέλλες, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη Διάσκεψη P-TEC, τονίζοντας ότι «η χώρα μας θα είναι το επίκεντρο των ευρωατλαντικών ενεργειακών εξελίξεων. Αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση, τις υποδομές, τη σταθερή οικονομική και πολιτική κατάσταση, είμαστε ενεργειακός κόμβος για την ευρύτερη περιοχή, για να φέρουμε ανάπτυξη σε όλες τις χώρες του κάθετου διαδρόμου», όπως είπε παρουσιάζοντας για φάρμακο το φαρμάκι της εμπλοκής σε επικίνδυνα σχέδια.

Εξάλλου, καθώς κεφάλαια δεν βρίσκουν πια διέξοδο και τα προσδοκώμενα κέρδη στις ΑΠΕ και την «πράσινη ανάπτυξη», ενώ ο ανταγωνισμός φουντώνει με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, επανέλαβε τη θέση που προβάλλει συνεχώς τελευταία η κυβέρνηση, ότι «η πράσινη μετάβαση δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός και δεν μπορούμε να θυσιάσουμε την κοινωνική και περιφερειακή συνοχή της Ευρώπης και την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Προχωρούμε μπροστά με φιλοδοξία, αλλά και ρεαλισμό».