Ερώτηση:
Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε ότι:«Η μάχη της Αθήνας είναι πάνω από τα κόμματα. Μας ενώνει όλους. Αντίπαλοί μας είναι τα προβλήματα της πόλης. Τα καθημερινά προβλήματα δε διακρίνονται σε μπλε πράσινα και κόκκινα». Τι σημαίνει αυτή η τοποθέτηση;
Απάντηση:
Η Ντόρα Μπακογιάννη και η ΝΔ γενικότερα, προβάλλουν την άποψη ότι τα προβλήματα είναι τα ίδια για όλη την κοινωνία, άρα και η λύση τους ενδιαφέρει όλη την κοινωνία, επομένως η μάχη για την Αθήνα πρέπει να είναι υπερκομματική! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απάτη απ' αυτή την άποψη. Μήπως στην Αθήνα τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των εργατών, των ΕΒΕ, της νεολαίας, γενικά των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων και των οικογενειών τους είναι ταυτόσημα με τις επιδιώξεις των επιχειρηματιών; Μήπως στην Αθήνα ο Βοτανικός έγινε Κολωνάκι και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Τα προβλήματα δεν είναι τα ίδια για ολόκληρη την κοινωνία. Η ζωή των λαϊκών στρωμάτων στις υποβαθμισμένες συνοικίες, (που είναι πλειοψηφία στην Αθήνα), δεν είναι ίδια με τη ζωή των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Επιδίωξη των επιχειρηματιών είναι η ένταση των ιδιωτικοποιήσεων, η εμπορευματοποίηση της παιδείας της υγείας, της πρόνοιας, η εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, η συμμετοχή της Ελλάδας στους πολέμους και τη δράση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, το ξεπούλημα της ελεύθερης γης για οικοπεδοποίηση. Η εργατική τάξη, ωθείται στην ανεργία, στη φτώχεια στην ένταση της εκμετάλλευσης. Οι ΕΒΕ ξεκληρίζονται από το μεγάλο κεφάλαιο, το εισόδημά τους συνεχώς μειώνεται. Η νεολαία, σπρώχνεται στην αμορφωσιά, στη μιζέρια, στα ναρκωτικά, σ' ένα αβέβαιο μέλλον. Τα λαϊκά στρώματα, έχουν συμφέρον από περισσότερους ελεύθερους χώρους, από ένα καλύτερο περιβάλλον, από μια ειρηνική ζωή χωρίς ιμπεριαλισμό και πόλεμο.
Η επικέντρωση της συζήτησης στο πρόβλημα και όχι στην πολιτική που χρειάζεται για τη λύση του και σε όφελος ποιας κοινωνικής δύναμης είναι αυτή η πολιτική, (των μεγαλοεπιχειρηματιών ή των λαϊκών στρωμάτων;), συσκοτίζει το περιεχόμενο και την πολιτική ουσία της μάχης για τις τοπικές εκλογές. Και βέβαια, μόνον έτσι η Ντόρα Μπακογιάννη θα μπορεί να απευθύνεται στο λαό και να διεκδικεί την ψήφο του, παραπλανώντας τον. Τα προβλήματα «βγάζουν μάτι», γι' αυτό και όλες οι δυνάμεις μιλούν γι' αυτά, αν και μερικές φορές υπαρκτά λαϊκά προβλήματα αποσιωπούνται από τις δυνάμεις του κατεστημένου ή παραποιούνται. Ετσι πχ, για την Ντόρα Μπακογιάννη, ένα από τα προβλήματα είναι οι όψεις των κτιρίων, που πρέπει να βαφτούν, προκειμένου να γίνει καλύτερη αισθητικά η Αθήνα. Λες και αυτό είναι το καθημερινό πρόβλημα του λαού της, ή το πρωταρχικό για το άθλιο περιβάλλον. Το γεγονός ότι και οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι ξεπουλιούνται στο κεφάλαιο, το στηρίζει.
Τα προβλήματα έχουν «χρώμα», το «χρώμα» των ταξικών συμφερόντων. Και η πολιτική για την αντιμετώπισή τους, επίσης έχει «χρώμα». Το «χρώμα» των συμφερόντων που υπηρετεί. Επομένως αυτό που ενδιαφέρει την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, είναι να εκλεγούν τοπικές αρχές που να εναντιώνονται και στο θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ και στην πολιτική που θέλει η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ή «κεντροαριστεροί» και «κεντροδεξιοί» συνδυασμοί να εφαρμόζουν οι τοπικές αρχές. Γι' αυτό πρέπει να τους καταψηφίσουν και στους δύο γύρους. Να εκλέξουν τοπικές αρχές που θα ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση όλων των λαϊκών προβλημάτων, προς όφελος των συμφερόντων των απλών ανθρώπων του μόχθου, που μ' αυτή τη λογική θα διοικούν, που θα διεκδικούν από κοινού με το μαζικό κίνημα, τις συνδικαλιστικές και τις άλλες κοινωνικές οργανώσεις, φιλολαϊκές λύσεις στα προβλήματα. Μόνον έτσι οι τοπικές αρχές μπορούν να γίνουν ένας ακόμη μοχλός αντίστασης στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, στην πολιτική της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.
Feeds
Γίγαντας με πήλινα πόδια...
