«Ακρα του τάφου σιωπή» επιθυμεί στο εσωτερικό του κόμματός του ο Κ. Σημίτης. Ούτε καν «σχολιασμούς της επικαιρότητας» δε θέλει να ακούει από τα στελέχη της κυβέρνησης, γιατί έτσι τροφοδοτείται η «εσωστρέφεια». Εχει την κατανόησή μας! Οι «διαφορετικές φωνές» αποδυναμώνουν την αποτελεσματικότητα των κυβερνητικών μέτρων. Το είχε επισημάνει, άλλωστε, πρόσφατα και ο πρόεδρος του ΣΕΒ...

Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορετικές φωνές για τα εφαρμοζόμενα αντιλαϊκά μέτρα από κυβερνητικά στελέχη. Πού άκουσε, για παράδειγμα, διαφορετική φωνή για το «πλειοψηφικό» (66% στα χέρια των «επενδυτών») ξεπούλημα του ΟΤΕ; Ποιος φέρνει αντιρρήσεις για το στρατηγικό επενδυτή στη ΔΕΗ; Ακούστηκε «κιχ» για την παραχώρηση των ακτών στους «φίλους» ιδιώτες; Ψέλλισε, έστω, κάποιο στέλεχος κάποια αντίρρηση για το Ασφαλιστικό;

Παραβιάζει ανοιχτές πόρτες; Οχι, βέβαια. Μήνυμα υπακοής και πειθαρχίας θέλει να στείλει στην κοινωνία, τα λαϊκά στρώματα. «Μη μιλάτε πολύ», «καθίστε φρόνιμα» και όλα θα πάνε καλά. Από την άλλη τα πρωθυπουργικά νεύρα είναι «τεντωμένα», αφού μέσα στο μήνα και τον επόμενο θα «πρέπει» να βγει σε πέρας ένα πρωτοφανές πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, «απελευθέρωσης των αγορών», «μεταρρυθμίσεις» στην Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, Παιδεία, κ.ο.κ. Παραμένουν πάντα και κάτι «πακέτα» στα εθνικά θέματα (ευρωστρατός, κυπριακό, ελληνοτουρκικά).

Πράγματι πολλές σκοτούρες έχει ο Κ. Σημίτης και δεν αντέχει τη «φασαρία» ούτε την εσωστρέφεια. Αλλά σε τι συνίσταται η ενοχλητική εσωστρέφεια; Αλλεπάλληλοι διαγκωνισμοί και κόντρες κυβερνητικών στελεχών που δεν ξεφεύγουν από τα όρια της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης και της μοιρασιάς της λείας. Μπορούν όμως να χαλάνε την εικόνα της μηχανής που δουλεύει κανονικά και να βάλουν «τροχοπέδη» στους ρυθμούς του κυβερνητικού έργου. Και από αυτή την άποψη έχει δίκιο ο Κ. Σημίτης: «Αυτά είναι ηλιθιότητες»!