Υπερασπιζόμενος την απαράδεκτη τροπολογία της κυβέρνησής του για τον Αγνωστο Στρατιώτη, ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας χθες στη Βουλή αναφέρθηκε στον «πολιτισμό της καθημερινότητας» και στην «ομαλοποίηση της δημόσιας ζωής».

Υποστήριξε ότι η «προστασία και ανάδειξη του μνημείου» δεν ήταν εύκολη απόφαση, αλλά απαραίτητη επιλογή, επιμένοντας σε κάθε περίπτωση «να διαφυλάξουμε τον χαρακτήρα του χώρου» ενάντια σε συγκεντρώσεις ή διαδηλώσεις. «Δεν θα γίνονται ανεκτές φθορές», πρόσθεσε, προβοκάροντας τους αγώνες του λαού.

«Δεν μιλούμε για περιορισμό δικαιωμάτων αλλά για αποκατάσταση πραγμάτων και αξιών», πρόσθεσε, στο ίδιο μοτίβο, ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση «απαντά με ευταξία στην αυθαιρεσία», κόντρα στην «αντιπαλότητα χωρίς ουσία».

Απευθυνόμενος δε με θράσος στις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών, τους είπε ότι «ένα είδος ακτιβισμού σε ένα ιερό σημείο δεν υπηρετεί τα αιτήματά τους», καλώντας τους «να αναλογιστούν μήπως δίνουν τα περιθώρια σε πολιτικούς αδίστακτους να οικειοποιούνται το πένθος τους». Στο μεταξύ έστησε άλλη μια κοκορομαχία με την Ζ. Κωνσταντοπούλου και έθεσε ως «το κυριότερο να αποδοθεί δικαιοσύνη» μέσα από τη δίκη, που είναι να ξεκινήσει τον Μάρτη του 2026, ενώ προηγουμένως στην κυβέρνηση έκαναν ό,τι μπορούσαν για τη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών.

Με το ίδιο θράσος για τη συγκάλυψη αυτών των αιτιών, και θέλοντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, επέμεινε ότι η μνήμη των θυμάτων των Τεμπών «θα ζει για πάντα στις μνήμες μας σεμνή και σιωπηλή», ότι «έχουν εντοπιστεί τα κενά του βαθέος κράτους που συνέτειναν στο δυστύχημα», «έχουν αναληφθεί οι ευθύνες από την κυβέρνηση», ότι «κανείς δεν προσπάθησε να συγκαλύψει τίποτα», ότι «η πολιτεία στάθηκε στο πλευρό των συγγενών» και ότι στο πλαίσιο ενός «αντικυβερνητικού ακτιβισμού», όπως είπε, «βαφτίζουν ως έγκλημα ένα τραγικό δυστύχημα».

Να καταγραφεί και η δήλωση του υπουργού Αμυνας Ν. Δένδια, ο οποίος είπε ότι ο επίμαχος χώρος «δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο έκφρασης πολιτικών επιδιώξεων». Πρόσθεσε ότι «μετά την τραγωδία των Τεμπών, ο χώρος μπροστά από το μνημείο συνδέθηκε με το καθολικό αίτημα της κοινωνίας για απόδοση δικαιοσύνης» και ότι «το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουν σαν αντικείμενο άσκησης πολιτικής και διχασμού της κοινωνίας».

Ως ...«παραφωνία» και «παρέκκλιση» σε ένα σύστημα όπου κατά τ' άλλα οι λαοί απολαμβάνουν πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα παρουσίασαν την τροπολογία της ΝΔ τα άλλα αστικά κόμματα. Δεν έλειψαν και αναφορές που επιχείρησαν να παρουσιάσουν το αίσχος αυτό της καταστολής απλά ως απόρροια εσωκομματικών διεργασιών της ΝΔ, μπας και ξεπλυθεί το διαχρονικό χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι ο πρωθυπουργός επιδιώκει απλά να «τραβήξει το αυτί» του Ν. Δένδια και να ψαρέψει στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Μάλιστα θύμισε στην κυβέρνηση ότι το οπλοστάσιο που έχουν διαχρονικά διαμορφώσει είναι πλούσιο, και τον προέτρεψε να το αξιοποιήσει και να βρει τρόπους να προστατεύσει μνημεία, όπως είπε, υιοθετώντας τα κυβερνητικά προσχήματα.

Ο Μ. Ζαμπάρας του ΣΥΡΙΖΑ «δάκρυσε» που η κυβέρνηση φέρνει μια ρύθμιση «δίχως να επιδιώκει τη συναίνεση αλλά επιδιώκοντας την κοινωνική πόλωση, την τοξικότητα και τον διχασμό», ο Κυρ. Βελόπουλος της Ελ. Λύσης κράδαινε φωτογραφίες για να «στοιχειοθετήσει» την ...«εξαίρεση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή κανονικότητα», ο Αλ. Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς ξιφούλκησε κατά της «δεξιάς που στέκεται απέναντι στην κοινωνία» και της κυβέρνησης που «εμπνέεται από τον πιο σκληρό τραμπισμό», ο Αλ. Καζαμίας της Πλεύσης είπε ότι «υπονομεύεται το κράτος δικαίου», ενώ ο Σπ. Τσιρώνης της «Νίκης» - σε πνεύμα ...εποικοδομητικής συμβολής - αποφάνθηκε ότι «υπάρχουν εναλλακτικές, πιο ισορροπημένες λύσεις».

Εννοείται ότι όλοι διέγνωσαν φόβο λαού στην κυβέρνηση, τον ίδιο άλλωστε που ένιωθαν και οι ίδιοι όταν έστρεφαν εναντίον του - ακόμα και εναντίον συνταξιούχων - τα ΜΑΤ, τα γκλοπ και τα δακρυγόνα.