Τον δρόμο για ασφαλείς, σύγχρονες, φτηνές αερομεταφορές, που προϋποθέτει απαλλαγή από τον «βραχνά» του κέρδους και άλλη εξουσία, ανέδειξαν με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ, προειδοποιώντας ταυτόχρονα ότι η σημερινή πολιτική της «απελευθέρωσης» οδηγεί σε νέα εγκλήματα σε βάρος του λαού.

Ο Μανώλης Συντυχάκης, εισηγητής του ΚΚΕ, σημείωσε ότι στόχος του νομοσχεδίου είναι η «ευελιξία» και η «αποτελεσματικότητα» των αερομεταφορών προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, στο πλαίσιο του «ενιαίου ευρωπαϊκού ουρανού» που αποδέχονται διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις. Υπενθύμισε ότι η ιδιωτικοποίηση του κλάδου ξεκίνησε τη δεκαετία του '90, με όλες τις κυβερνήσεις να συμβάλλουν, ενώ στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παραδόθηκαν 14 αεροδρόμια στη «Fraport» και διαχωρίστηκε η ΥΠΑ σε δύο εταιρείες.

Υπογράμμισε ότι οι επιπτώσεις θα είναι ορατές στην ασφάλεια των πτήσεων, στις συνθήκες εργασίας, αλλά και στο κόστος των μετακινήσεων για τα λαϊκά στρώματα. Επεσήμανε δε τους κινδύνους για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ειδικά σε μια περίοδο που αμφισβητούνται από την Τουρκία, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ.

Ο Μ. Συντυχάκης στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της ασφάλειας του πτητικού έργου, επικαλούμενος και τις καταγγελίες των εργαζομένων για τη συνεχή απαξίωση και υποστελέχωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. «Οσο αυξάνεται η εναέρια κυκλοφορία, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να υπάρξουν "Τέμπη του αέρα"», προειδοποίησε, για να προσθέσει ότι η πολιτική της «απελευθέρωσης» «θυσιάζει την ασφάλεια του λαού για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων».

Κατήγγειλε ακόμα την τακτική της κυβέρνησης να βγάζει κάθε φορά παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων που καταγγέλλουν τις ελλείψεις και τα προβλήματα, και καταλήγοντας τόνισε: «Το ΚΚΕ πάντα πάλευε και παλεύει ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και στις συνέπειές της για τον λαό, σε συνδυασμό με τον αγώνα για μεταφορές - άρα και αερομεταφορές και αεροδρόμια - που θα είναι κοινωνική, λαϊκή ιδιοκτησία. Θεωρεί ότι η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας πρέπει να είναι ενιαία υπό κρατικό έλεγχο, να συμπεριλαμβάνονται η αεροναυτιλία με όλα τα αεροδρόμια στη δύναμή της και όλες οι αρμοδιότητες για τη διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας, της αποτελεσματικής ασφάλειας πτήσεων, και κατοχύρωση εργασιακών ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Να είναι ενταγμένη και αυτή σε έναν ενιαίο φορέα αερομεταφορών, που θα έχει ως αποστολή την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό σημαίνει αερομεταφορές σύγχρονες, φτηνές, ασφαλείς για τον λαό και τους εργαζόμενους σε αυτές, που θα συμβάλλουν και στις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, προϋποθέτουν όμως άλλη εξουσία, με τον λαό πραγματικά στο τιμόνι, πέρα και έξω από τα γρανάζια των δεσμεύσεων και των κανονισμών της ΕΕ.

Μόνο έτσι τα αεροδρόμια, όπως και γενικότερα οι αερομεταφορές, οι μεταφορές, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο θα μπουν στην υπηρεσία εξυπηρέτησης και κάλυψης των ολοένα αυξανόμενων λαϊκών αναγκών».

Η πολιτική της «απελευθέρωσης» των μεταφορών και η κερδοφορία των ομίλων «πουθενά δεν συναντιούνται με τα αναγκαία και ουσιαστικά μέτρα θωράκισης της ασφάλειας και στην εναέρια κυκλοφορία. Η ασφάλεια των πτήσεων εντάσσεται στην πολιτική του "κόστους - οφέλους", που είναι αυτή η συνθήκη για τα "Τέμπη του αέρα"», τόνισε στη δική του παρέμβαση ο Χρήστος Κατσώτης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.

Χαρακτήρισε τη μετατροπή της ΥΠΑ σε ΝΠΔΔ «άλλο ένα βήμα για την ιδιωτικοποίηση της αεροναυτιλίας», τονίζοντας ότι το νομοσχέδιο προσαρμόζεται στην πολιτική της ΕΕ για «ενιαίο ευρωπαϊκό ουρανό» και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων αερομεταφορικών εταιρειών, με στόχο τη μείωση του κόστους και την αύξηση της κερδοφορίας τους.

Ο βουλευτής αναφέρθηκε στις δυσμενείς εργασιακές συνθήκες των εναέριων ελεγκτών, στα προβλήματα επικοινωνίας στο FIR Αθηνών, αλλά και στην υποστελέχωση που οδηγεί εργαζόμενους να παραιτούνται από τα ρεπό τους για να καλύψουν τον φόρτο εργασίας. Επεσήμανε ότι η κατάσταση στα αεροδρόμια είναι «χαώδης και πιεστική», με τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες να αναστέλλουν τη λειτουργία τους ακόμα και λόγω ασθένειας ενός και μόνο υπαλλήλου.

Μετέφερε τη δυσπιστία των εργαζομένων απέναντι στη διοίκηση της ΥΠΑ και την αγωνία για την ασφάλεια των πτήσεων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, ενώ ανέδειξε το γεγονός ότι σε μια εποχή που καταγράφονται επιστημονικά και τεχνολογικά άλματα και είναι εφικτή ακόμα και η αποστολή αυτοματοποιημένων εντολών, κάτι τέτοιο εμποδίζεται από το γεγονός ότι οι εταιρείες που παρέχουν αυτά τα συστήματα βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό, υπενθυμίζοντας ότι παρόμοιες διαμάχες οδήγησαν στην καθυστέρηση παράδοσης κρίσιμων έργων και συστημάτων στους σιδηροδρόμους, και τελικά στο έγκλημα των Τεμπών...