Ο Σεπτέμβρης εκπνέει και για άλλη μια χρονιά τα σχολεία προσπαθούν να λειτουργήσουν με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών.

Το «έγκλημα» ήταν προδιαγεγραμμένο και γνωστό, το έδειχναν τα στοιχεία από την πρώτη στιγμή: 10.000 ήταν οι προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών, 24.000 περίπου ήταν οι αναπληρωτές που προσλήφθηκαν στην πρώτη φάση, ενώ πάνω από 4.500 είναι οι συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών. Πέρυσι είχαν χρειαστεί πάνω από 40.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Απλά μαθηματικά Δημοτικού δείχνουν ότι τα σχολεία ξεκίνησαν με πάνω από 10.000 κενά εκπαιδευτικών.

Μπορούσε να το δει ο καθένας ότι θα συνέβαινε. Το ξέρανε και στο υπουργείο Παιδείας. Γι' αυτό εξάλλου, ενώ διαφήμισαν τις προσλήψεις το καλοκαίρι προσπαθώντας να θαμπώσουν με τα τάχα μεγάλα νούμερα, έσπευδαν τον Σεπτέμβρη να καθησυχάσουν ότι «θα ακολουθήσει πολύ γρήγορα και δεύτερη φάση πρόσληψης αναπληρωτών». Παράλληλα, βέβαια, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, πάνε να πετάξουν το μπαλάκι της ευθύνης στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι από αυτούς που προσλήφθηκαν «το 20% περίπου πήραν καθόλα νόμιμες άδειες»... Τώρα προχώρησαν στη δεύτερη φάση προσλήψεων 11.000 αναπληρωτών, που θα έρθουν τον Οκτώβρη στα σχολεία. Αν τα βάλεις κάτω, όμως, πάλι δεν φτάνουν.

Ας δούμε ορισμένα μόνο ενδεικτικά παραδείγματα για το πώς μεταφράζονται τα παραπάνω στα σχολεία:

• Η Πανελλήνια Ενωση Καθηγητών Φυσικής Αγωγής καταγγέλλει ότι από τους 7.000 μόνιμους γυμναστές στα σχολεία λείπουν οι 1.300 (χωρίς να υπολογίζονται οι ανάγκες του προγράμματος κολύμβησης), και μ' αυτήν την εικόνα κλήθηκαν να κάνουν και μέρα σχολικού αθλητισμού στα σχολεία την περασμένη Παρασκευή...
• Στον δήμο Παπάγου - Χολαργού, σχεδόν σε όλα τα σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης υπάρχουν κενά σε εκπαιδευτικούς Παράλληλης Στήριξης, όπου οι διαγνώσεις δεν καλύπτονται πάνω από το 35%, ενώ Ολοήμερα Τμήματα δεν λειτουργούν καθόλου, ή λειτουργούν μερικώς, σε 8 Νηπιαγωγεία και Δημοτικά. Αντίστοιχο είναι το πρόβλημα και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπου για εξοικονόμηση εκπαιδευτικών επιλέγονται και οι συγχωνεύσεις τμημάτων με τον μέγιστο - βάσει νόμου - αριθμό μαθητών, αγνοώντας τις διαγνώσεις που υπάρχουν στις τάξεις, τις ανάγκες για Παράλληλη Στήριξη, σε τελική ανάλυση τη στοιχειώδη ανάγκη να μπορεί να γίνεται σωστά το μάθημα σε κάθε τάξη. Στα αλλεπάλληλα διαβήματα, επιστολές και παραστάσεις διαμαρτυρίας της Ενωσης Γονέων της περιοχής, πέρα από το «πινγκ πονγκ» των ευθυνών ανάμεσα στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και στο ίδιο το υπουργείο, οι γονείς πήραν απάντηση από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς δεν αναμένεται να καλυφθούν όλα τα κενά που υπάρχουν!
• Στη Ζάκυνθο, κανένα σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν προσφέρει πλήρες πρόγραμμα στους μαθητές του. Οπως καταγγέλλει η τοπική ΕΛΜΕ, σε σύνολο 310 εκπαιδευτικών που με βάση τους υπολογισμούς του ΥΠΑΙΘΑ θα έπρεπε να βρίσκονται στην τάξη λείπουν αυτήν τη στιγμή 76, σχεδόν 1 στους 4! Και, για να γίνει πιο σαφής η εικόνα, η ΕΛΜΕ Ζακύνθου αναφέρει ότι είναι σαν να μην κάνουν ούτε μία ώρα μάθημα 48 τμήματα, δηλαδή 1.200 παιδιά!
• Στο Νέο Ηράκλειο υπάρχουν σχολεία με 9 παιδιά, σε διαφορετικές τάξεις, που μοιράζονται μόλις 2 εκπαιδευτικούς Παράλληλης Στήριξης.
• Στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Ασπροπύργου λείπει σχολικός νοσηλευτής για μαθητή με νοσοκομειακές διαγνώσεις για βαριά αλλεργία, αλλά η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής έκρινε ότι το περιστατικό «δεν είναι σοβαρό», με αποτέλεσμα ο μαθητής της Δ' Δημοτικού να μένει εκτός σχολείου!

Τα παραπάνω είναι ένα απειροελάχιστο δείγμα του τι συμβαίνει στα σχολεία όλης της χώρας. Οι ελλείψεις εκπαιδευτικών δεν σημαίνουν μόνο ότι κάποια μαθήματα δεν διδάσκονται ακόμα, ή διδάσκονται λιγότερες ώρες. Συνεπάγονται επίσης το να μην μπορεί να φτιαχτεί σταθερό πρόγραμμα στο σχολείο.

Αυτό σημαίνει π.χ. οι μαθητές μιας Α' τάξης Δημοτικού, που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε νέο σχολείο, σε μικρή και ευαίσθητη ηλικία, να γνωρίζουν έναν δάσκαλο για 3 - 4 βδομάδες και μετά τον Οκτώβρη να πρέπει να γνωρίσουν και να προσαρμοστούν με άλλον δάσκαλο, από τις «καραμπόλες» που θα γίνουν στο πρόγραμμα του σχολείου.

Σημαίνει για τους γονείς των μικρών παιδιών του Ολοήμερου ότι κάθε μέρα πρέπει να σχεδιάζουν και να ψάχνουν για την επομένη, πού θα αφήσουν τα παιδιά τους τις ώρες που δουλεύουν. Κι από πάνω η κυβέρνηση με νέα εγκύκλιο βάζει για πρώτη φορά κριτήρια προτεραιότητας για τη δημιουργία Ολοήμερων Τμημάτων (μέχρι τώρα το δικαιούνταν χωρίς προϋποθέσεις όλα τα παιδιά που το δήλωναν) για μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με εργαζόμενους και τους δύο γονείς κ.λπ., λες και όταν από τους δύο γονείς ο ένας είναι άνεργος, δεν έχει ανάγκη να γυρνάει το παιδί του διαβασμένο από το σχολείο...

Σημαίνει ακόμα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να καταφεύγουν κατά κόρον στη δεύτερη και τρίτη ανάθεση, δηλαδή να μην κάνει το μάθημα ο εκπαιδευτικός της ειδικότητάς του. Ετσι, π.χ. μπορεί να προετοιμάζεται ένας μαθητής για πανελλαδικές εξετάσεις, να είναι στην Γ' Λυκείου και τη Βιολογία να καλείται να του τη διδάξει ο χημικός...

Ολα αυτά επηρεάζουν άμεσα το πώς γίνεται το μάθημα, τι μαθαίνει το παιδί στο σχολείο, πώς επηρεάζονται η ψυχοσύνθεση και η ανάπτυξή του κ.ο.κ.

Δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε ότι το αυτονόητο είναι να βρίσκονται όλοι οι απαραίτητοι εκπαιδευτικοί και το υπόλοιπο προσωπικό (νοσηλευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.λπ.) από την πρώτη μέρα στα σχολεία. Το πρόβλημα είναι ότι σ' αυτό το σύστημα αναζητούμε ακόμα το πότε θα επιτευχθούν τα στοιχειώδη και τα αυτονόητα, γιατί το αστικό κράτος τα αντιμετωπίζει ως «κόστος» προς συμπίεση και μετακύλιση στις τσέπες του γονιού...