Θυμίζουμε πως τους προηγούμενους μήνες ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε ότι «συζητείται» σχέδιο για αποστολή 8 F-16 Block 30 της 330 Μοίρας της 111 Πτέρυγας Μάχης (εδρεύει στη Νέα Αγχίαλο) στη Ρουμανία, μαζί με το αντίστοιχο προσωπικό (χειριστές και τεχνικούς συν ομάδα ασφαλείας). Το θέμα μάλιστα επιβεβαιώθηκε από το Μαξίμου και το υπουργείο Αμυνας, ενώ σύμφωνα με υψηλόβαθμες πηγές του ΓΕΑ, στελέχη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας μετέβησαν στη Ρουμανία προκειμένου να ελέγξουν αν το προκρινόμενο αεροδρόμιο - βασικά η 57η αεροπορική βάση «Mihail Kogalniceanu» - πληροί τις ΝΑΤΟικές προδιαγραφές.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η ελληνική πλευρά έχει «δηλώσει» ήδη τη «μη δεσμευτική πρόθεσή» της (όπως «κομψά» βαφτίζουν την ετοιμότητά τους) για την αποστολή των 8 μαχητικών, από τα οποία 2 θα αναλάβουν υπηρεσίες αεροσκαφών επιφυλακής, με ένα 3ο ως εφεδρικό, και τα υπόλοιπα 5 θα συμμετάσχουν σε κοινές «εκπαιδευτικές δραστηριότητες» με την Αεροπορία της Ρουμανίας και τις αεροπορικές δυνάμεις άλλων χωρών της λυκοσυμμαχίας. Αλλωστε η μεταστάθμευση θα αφορά την ανάληψη αποστολής «Ενισχυμένης Αεροπορικής Αστυνόμευσης» («Enhanced Air Policing» - EAP) του ΝΑΤΟ στη Ρουμανία.

Τι σημαίνει στην πράξη «Enhanced Air Policing» το εξηγεί στα σχετικά του κείμενα το ίδιο το ΝΑΤΟ, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο «παρερμηνείας».

Τονίζοντας ότι «αποτελεί μέρος των Μέτρων Διασφάλισης του ΝΑΤΟ που εισήχθησαν το 2014», μετά τα γεγονότα στην Κριμαία, διευκρινίζει ότι στη νότια πτέρυγα της λυκοσυμμαχίας «οι εθνικές δυνατότητες εναέριας αστυνόμευσης Ρουμανίας και Βουλγαρίας έχουν ενισχυθεί προσωρινά από αποσπάσματα από διάφορες συμμαχικές Πολεμικές Αεροπορίες. Ενώ αυτά τα έθνη είναι πλήρως ικανά να διεξάγουν επιχειρήσεις εναέριας αστυνόμευσης μόνα τους, τα αεροσκάφη και οι πιλότοι των αποσπασμάτων ενίσχυσης μπορούν επίσης να απογειωθούν για να πραγματοποιήσουν αναχαιτίσεις».

Σε αυτό το πλαίσιο, και όπως επίσης αποκάλυψε τους προηγούμενους μήνες ο «Ριζοσπάστης», υπό «συζήτηση» είχε μπει η μεταστάθμευση μαχητικών της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και στη Βουλγαρία. Θυμίζουμε ότι μεταξύ Αθήνας και Σόφιας υπάρχει ήδη από το 2014 «Τεχνική Συμφωνία για διασυνοριακές επιχειρήσεις εναέριας επιτήρησης», στο πλαίσιο της οποίας ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ πετούν συχνά - πυκνά στον εναέριο χώρο της Βουλγαρίας, στον άξονα Μπουργκάς - Βάρνα, «διαβάζοντας» τις κινήσεις των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και μεταφέροντας εικόνα σε πραγματικό χρόνο όχι μόνο στους Βούλγαρους αλλά και στα κεντρικά του ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, η αντιπαράθεση στη Μαύρη Θάλασσα έχει φέρει και εδώ αναβάθμιση της εμπλοκής. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πηγές του ΓΕΑ, αναπροσαρμόζοντας τον σχεδιασμό μετά την εισβολή στην Ουκρανία και όπως καταλήχθηκε με βούλα ΝΑΤΟ, τα ελληνικά μαχητικά προβλέπεται πλέον ότι θα μετασταθμεύουν κιόλας στη Βουλγαρία.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το μέτρο προσώρας δεν έχει εφαρμοστεί, καθώς μετά από επιθεώρηση που έγινε από στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας (κατ' αντιστοιχία όσων έκαναν στη Ρουμανία) σε προκρινόμενη αεροπορική βάση κρίθηκε ότι οι βουλγαρικές υποδομές δεν πληρούν ακόμα τις ΝΑΤΟικές προδιαγραφές, άρα όποτε «χρειαστεί» τα ελληνικά μαχητικά θα απογειώνονται από ελληνικά αεροδρόμια και εκεί θα επιστρέφουν.

«Ακόμα», καθώς οι βουλγαρικές αρχές έχουν επιδοθεί σε αγώνα δρόμου αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων π.χ. της αεροπορικής βάσης «Γκραφ Ιγκνατίεβο» (στην κεντρική Βουλγαρία, κοντά στην πόλη του Πλόβντιβ), σε συνεργασία με το Σώμα Μηχανικού των ΗΠΑ (US Army Corps of Engineers).

Πάνω σε τέτοια σχέδια, ελληνικά μαχητικά θα βρεθούν να επιχειρούν στα FIR Βουκουρεστίου και Σόφιας, τα οποία εφάπτονται με το FIR Συμφερόπολης (Κριμαία), χρεωμένα και με αποστολές αναχαίτισης, υπηρετώντας τυχοδιωκτικά σχέδια των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, και μάλιστα σε μια φάση που ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη ρίχνουν κι άλλο «λάδι στη φωτιά» με τη Μόσχα και εντείνουν την πολεμική προπαρασκευή.

Αλλωστε, «πρόβες» έγιναν ήδη. Π.χ. στις 5 Ιούνη αεροσκάφη από 7 κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ διεξήγαγαν αποστολή («Find, Fix, Track and Target» - F2T2) στην Πολωνία. Κατά τη διάρκειά της, ιπτάμενο ραντάρ (AWACS) του ΝΑΤΟ παρείχε αεροπορική διοίκηση και έλεγχο, διευκολύνοντας τον διατομεακό συντονισμό για τον εντοπισμό υποθετικών στόχων και την ταχεία αναμετάδοση των θέσεων στόχων σε αεροπορικά και επίγεια μέσα με δυνατότητες κρούσης. Πήραν μέρος πορτογαλικά F-16 (ανεπτυγμένα τότε στην αποστολή αεροπορικής αστυνόμευσης του ΝΑΤΟ στην Εσθονία), μαζί με ολλανδικά και νορβηγικά F-35. Υποστηρίχθηκαν και ανεφοδιάστηκαν με καύσιμο από γαλλικό ιπτάμενο τάνκερ.

Καθώς η αποστολή F2T2 εξελισσόταν στην Πολωνία, μια δεύτερη «επιχείρηση αποτροπής» διεξαγόταν ταυτόχρονα στη Ρουμανία. Ιταλικά «Typhoon», ελληνικά και τουρκικά F-16, συν γαλλικά και ρουμανικά επίγεια μέσα, συμμετείχαν σε δική τους αποστολή («complex joint integrated fires mission»), «επιδεικνύοντας την ικανότητα του ΝΑΤΟ να εκτελεί συντονισμένες, πολυτομεακές επιχειρήσεις», όπως αναφερόταν από τη Διοίκηση Αεροπορικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ (Allied AirCom).

Τις ίδιες πάνω κάτω μέρες «έτρεχε» ταυτόχρονα σε 8 χώρες και η μεγαλύτερη ΝΑΤΟική άσκηση για φέτος στην Ευρώπη, η «Immediate Response 25». Η ελληνική κυβέρνηση μάλιστα φιλοξένησε τμήμα της άσκησης (που περιλάμβανε μέχρι και τμήμα ραδιολογικού - βιολογικού - χημικού πολέμου), έστειλε τμήμα του ελληνικού στρατού στη Βόρεια Μακεδονία για ασκήσεις στο Πεδίο Βολής του Krivolak, ενώ και η Διμοιρία Αντιαρματικών που έχει σταλεί στη Βουλγαρία, για να ενταχθεί σε ένα από τα 8 Battlegroups που έστησε στην Ανατολική Ευρώπη το ΝΑΤΟ ενάντια στη Ρωσία («Enhanced Vigilance Activity Battlegroup Bulgaria»), πήρε μέρος στο κομμάτι των ασκήσεων που γίνεται εκεί.

Εξάλλου, καθώς μετά τα παζάρια Τραμπ - Πούτιν για την «πίτα» του Ουκρανικού φούντωσε η συζήτηση για τις λεγόμενες εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία, στο ΥΠΕΘΑ και αλλού φτιαχνόταν κλίμα περί αποστολής «εκπαιδευτών» στη χώρα από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και μη επανδρωμένων μέσων αεράμυνας (drones ή UAV), τα οποία οπωσδήποτε θα πήγαιναν «πακέτο» με τους χειριστές τους.