Οι νέες τεχνολογίες της ψηφιακής εποχής είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας. Είναι αντικείμενο συζήτησης, μελέτης και έρευνας σε δεκάδες πανεπιστημιακές σχολές. Σε πολλούς χώρους δουλειάς εφαρμόζονται ήδη νέες τεχνολογίες για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ή και για τη μείωση του προσωπικού. Στην καθημερινότητα της νεολαίας ήδη αξιοποιούνται εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης και άλλες για λόγους εργασίας ή διασκέδασης.

Υπάρχει λοιπόν το έδαφος για να αναπτυχθούν φυσιολογικοί προβληματισμοί που συναντάμε όλο και περισσότερο: Τι αποτελέσματα θα έχει η ακόμα μεγαλύτερη αξιοποίηση αυτών των σύγχρονων επιτευγμάτων στη ζωή της νεολαίας, στην εκπαίδευση, στην εργασία; Με ποιον σκοπό αναπτύσσονται σήμερα; Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν για να ζήσουμε καλύτερα;

Με τη σημερινή ημερίδα επιδιώκουμε να φωτίσουμε πολλές ενδιαφέρουσες πλευρές αυτής της συζήτησης, αναδεικνύοντας ακόμα πιο επιθετικά το κύριο: Οτι η απόσταση μεταξύ του πώς θα μπορούσαμε να ζούμε σήμερα με βάση το επίπεδο ανάπτυξης των γνώσεων και ικανοτήτων του εργαζόμενου ανθρώπου, της τεχνολογίας και της επιστήμης, και του πώς τελικά ζούμε, όλο και μεγαλώνει.

Από το σμπαράλιασμα του χρόνου εργασίας των νέων εργαζομένων μέχρι τις πατέντες περιορισμού της διάχυσης της τεχνολογίας, όλα «φωνάζουν» ότι αυτό το σύστημα μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίηση των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών, στην κοινωνική εξέλιξη.

Μόνο ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός μπορεί πραγματικά να απελευθερώσει τις σύγχρονες δυνατότητες, να τις αναπτύξει με κριτήριο τις ανάγκες της ανθρωπότητας και όχι για τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών.

Και αυτό ακριβώς φοβούνται και πάνε να κρύψουν με την παρέμβασή τους στη νεολαία οι απολογητές του συστήματος, η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, όλα τα αστικά κόμματα, όταν παρουσιάζουν τα τεχνολογικά επιτεύγματα ως δήθεν αποδείξεις πως το σύγχρονο, το καινοτόμο, το νέο βρίσκεται σε αυτό το σαπισμένο σύστημα.

Γι' αυτό αναγκάζονται τελικά να αναποδογυρίσουν την πραγματικότητα. Να παρουσιάζουν ως «εκσυγχρονισμό» την κοινωνική οπισθοδρόμηση, ως «πρόοδο» το παλιό και ξεπερασμένο. Το είδαμε πρόσφατα στην προπαγάνδα που συνόδευε τον αντιδραστικό νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η διαλογή των φοιτητών ανάλογα με το πορτοφόλι των οικογενειών τους παρουσιάστηκε ως ελευθερία επιλογής από αυτούς που στερούν την ελευθερία για σύγχρονες και δωρεάν σπουδές για όλους τους νέους.

Η πρωτοπόρα δράση της ΚΝΕ και οι επεξεργασμένες θέσεις του ΚΚΕ είναι τα αναγκαία εφόδια για να αποκαλύπτουμε την αλήθεια, να οργανώνονται οι αντιστάσεις της νεολαίας, να στριμώχνεται πολιτικά η κυβέρνηση, όπως και έγινε με τον πρόσφατο μεγαλειώδη αγώνα των φοιτητών.

Συνεχίζουμε αυτόν τον αγώνα μαχητικά και αισιόδοξα, γιατί πλέον είμαστε πιο πολλοί, πιο έμπειροι και πιο δυνατοί, μαζί με χιλιάδες νέους και νέες που ύψωσαν αγωνιστικό ανάστημα, συμπορεύτηκαν μαζί μας και μπορούν να κάνουν τη διαφορά το επόμενο διάστημα.

Με τη συμμετοχή στη συλλογική διεκδίκηση για να μπλοκάρουν αντιεκπαιδευτικά μέτρα και να αποσπάσουν κατακτήσεις.

Με τη συμμετοχή τους στους φοιτητικούς συλλόγους και στις φοιτητικές εκλογές, αναδεικνύοντας ξανά πρώτη δύναμη την «Πανσπουδαστική».

Με την πολιτική τους στάση και ψήφο στις ευρωεκλογές, με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, για να σπάσουμε τα δεσμά της ΕΕ.

Να ενισχυθεί το ρεύμα αμφισβήτησης της εγκληματικής πολιτικής του κέρδους, να μπει στο στόχαστρο ο πραγματικός ένοχος, το καπιταλιστικό σύστημα με τις ενώσεις του, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τα κόμματα που το υπηρετούν.

Τα μέλη της ΚΝΕ είναι στην πρώτη γραμμή για να δυναμώσει η εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, στη μοναδική διέξοδο από τα σημερινά αδιέξοδα του συστήματος, στην πάλη για μια κοινωνία όπου η γνώση, η παιδεία, τα αποτελέσματα της εργασίας, ο ίδιος ο εργαζόμενος άνθρωπος δεν θα είναι εμπορεύματα. Στον σοσιαλισμό η ανάπτυξη του εργαζόμενου ανθρώπου, η κατάκτηση της επιστήμης, της γνώσης, αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για μια κοινωνία που επιδιώκει συνεχώς να αναπτύσσεται με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών, των φοιτητών και σπουδαστών, των νέων εργαζομένων, έχουν συμφέρον από την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ από τη σημερινή βαρβαρότητα της φτώχειας, της ανασφάλειας, των σάπιων κοινωνικών φαινομένων, των πολέμων.

Θέλουν να σπουδάσουν και να μορφωθούν γιατί αγαπάνε την επιστήμη τους ή το αντικείμενό τους, θα ήθελαν να το μάθουν όσο πιο ολοκληρωμένα μπορούν, χωρίς εμπόδια και ταξικούς φραγμούς που ορθώνονται μπροστά τους. Να εργαστούν στη συνέχεια στο επάγγελμά τους, με αξιοπρεπή μισθό, με περισσότερο και ποιοτικό ελεύθερο χρόνο.

Η δίψα, η θέληση και ο στόχος να ζήσουμε όπως ταιριάζει στην εποχή μας είναι το γόνιμο έδαφος για να καρπίσουν οι ριζοσπαστικές θέσεις του ΚΚΕ σε περισσότερες νεανικές συνειδήσεις. Να προβάλουμε πλατιά την αντίληψή μας για τον σοσιαλισμό σήμερα, την επαναστατική μας αντίληψη για την επιστήμη, την τεχνολογία, το πώς μπορεί να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όλα τα δεινά που αυτή κουβαλά. Αυτήν τη μάχη δίνει η Οργάνωσή μας καθημερινά.

Και σε αυτήν τη μάχη, το βασικό μας εφόδιο είναι η κοσμοθεωρία μας, ο μαρξισμός - λενινισμός. Οπως όλες οι επιστήμες, έτσι και ο μαρξισμός - λενινισμός χρειάζεται μελέτη για να αφομοιωθεί, για να μετουσιωθεί σε επαναστατική δράση για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Δεν αρκεί όμως μόνο η μελέτη. Η επαναστατική θεωρία μελετάει τους νόμους που κρύβονται πίσω από τις εξελίξεις στην κοινωνία, στην οικονομία και στην παραγωγή, στην πολιτική, στις κοινωνικές σχέσεις. Και είναι σε όλους μας προφανές πως αυτά εξελίσσονται, παρά τον κοινό παρονομαστή των εκμεταλλευτικών καπιταλιστικών σχέσεων, που επικρατεί από την εποχή του Μαρξ ή του Λένιν μέχρι σήμερα και καθορίζει την κατεύθυνση, την πορεία αυτής της κίνησης. Ετσι, δεν γίνεται παρά να αναπτύσσεται και η ίδια η επιστήμη που τα μελετά από την επαναστατική σκοπιά, ο μαρξισμός - λενινισμός, να παίρνει υπόψη του τις εξελίξεις, βλέποντας πιο μπροστά από αυτές. Οπως έγραψαν οι ίδιοι οι Μαρξ και Ενγκελς, «η θεωρία μας δεν είναι δόγμα αλλά καθοδήγηση για δράση».

Με βάση αυτό το καθήκον, το Κεντρικό Συμβούλιο επιλέγει να τιμήσει τα 100 χρόνια από τον θάνατο του μεγαλύτερου επαναστάτη, του Β. Ι. Λένιν, του «μαέστρου» της Οκτωβριανής Επανάστασης που συντάραξε συθέμελα τον καπιταλιστικό κόσμο, όχι με κάποια εκδήλωση με ιστορικό περιεχόμενο, αλλά φωτίζοντας από τη σκοπιά της θεωρίας μας τις σύγχρονες εξελίξεις.

Οπως έγραφε ο ίδιος ο Λένιν, «το μεγαλύτερο στον κόσμο απελευθερωτικό κίνημα της καταπιεζόμενης τάξης, της πιο επαναστατικής τάξης της Ιστορίας, δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς επαναστατική θεωρία. Η θεωρία αυτή δεν μπορεί να επινοηθεί, πηγάζει από τον συνδυασμό της επαναστατικής πείρας και της επαναστατικής σκέψης όλων των χωρών του κόσμου. Και η θεωρία αυτή αναπτύχθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Λέγεται μαρξισμός. Δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής, δεν μπορείς να είσαι επαναστάτης, αν δεν συμμετέχεις, στο μέτρο των δυνάμεών σου, στην επεξεργασία και στην εφαρμογή αυτής της θεωρίας (...)».

Αυτήν την προσπάθεια λοιπόν ενισχύουμε με τη σημερινή ημερίδα, με τη βαθιά πεποίθηση πως μοναδική απάντηση τον 21ο αιώνα είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Η νέα γενιά επαναστατών που μεγαλώνει στις γραμμές της ΚΝΕ κρατάει ψηλά την κόκκινη σημαία του σοσιαλισμού, την κόκκινη σημαία του Λένιν!