Το τελευταίο διάστημα εκδηλώθηκαν σημαντικές κινητοποιήσεις που αγκάλιασαν πλατιές λαϊκές δυνάμεις. Εργάτες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές, υγειονομικοί, κατά κύριο λόγο, βρέθηκαν απέναντι από την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, αξιοποιώντας εναλλασσόμενες μορφές πάλης.

Οι κινητοποιήσεις τους χαρακτηρίστηκαν από διάρκεια, από μαζικότητα, από στοιχεία οργάνωσης και ορισμένου συντονισμού, που φέρνει στο προσκήνιο τη δύναμη του οργανωμένου λαού που μπορεί να στραπατσάρει και να δυσκολέψει τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, να στριμώξει την κυβέρνηση και τα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης που απλόχερα της παραχωρούν ουσιαστική συναίνεση.

Σε αυτήν τη φάση ξεχώρισε η απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη, όπου συναντήθηκαν οι διεκδικήσεις των εργατών, με την αποφασιστική στάση λαού και νεολαίας να μην αφήσουν να σβηστούν οι ευθύνες του εγκλήματος των Τεμπών.

Για όσους επιδίωκαν η επέτειος του εγκλήματος των Τεμπών να ήταν ένα βουβό μνημόσυνο, συγκάλυψης των πολιτικών και ποινικών ευθυνών, οι μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα τους χάλασαν τους σχεδιασμούς. Κυρίως αποκαλύφθηκε ο απεργοσπαστικός, φιλοκυβερνητικός, φιλεργοδοτικός και υπονομευτικός ρόλος των πλειοψηφιών στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ, που ακόμα μία φορά βρέθηκαν απέναντι από τις διαθέσεις των εργαζομένων, συνολικότερα του λαού.

Στο φόντο αυτών των αγωνιστικών διεργασιών, που εκδηλώθηκαν σε συνθήκες έντονης διαπάλης τόσο για το διεκδικητικό τους πλαίσιο, όσο και για τη μορφή που θα πάρουν, δόθηκε απάντηση στην πράξη για το ποιος είναι η πραγματική αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Το σύνθημα που συνένωσε πλατιές λαϊκές δυνάμεις, «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», αχρήστευσε την προσφιλή τακτική καλλιέργειας του «κοινωνικού αυτοματισμού» που αποτελεί πάντα το καταφύγιο των κυβερνήσεων για να φέρνουν το ένα τμήμα του λαού απέναντι στο άλλο.

Κανένας δεν δυσαρεστήθηκε που τα τρακτέρ των αγροτών έκλειναν συχνά - πυκνά τους δρόμους, ούτε όταν έφτασαν στο κέντρο της πρωτεύουσας πραγματοποιώντας ένα μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα. Αντίθετα, τους υποδέχτηκαν μαζικά εργαζόμενοι από τα σωματεία της Αττικής και φοιτητές.

Τζάμπα χάλαγαν τηλεοπτικό χρόνο τα γνωστά παπαγαλάκια της κυβέρνησης για τις μειοψηφίες που κλείνουν τις σχολές και θα χαθεί η εξεταστική, επιχειρώντας να συκοφαντήσουν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις... Στα χαρτιά έμειναν ακόμα μια φορά οι αντεργατικοί - απεργοσπαστικοί νόμοι που διασφαλίζουν τάχα το «δικαίωμα στην εργασία», με τα σβηστά φουγάρα των εργοστασίων, τους δεμένους κάβους των καραβιών, τα κατεβασμένα ακουστικά των χιλιάδων απεργών της «Teleperformance».

Το κυριότερο είναι ότι στην οργάνωση και προετοιμασία αυτών των κινητοποιήσεων δυνάμωσαν ορισμένα ουσιαστικά στοιχεία, που αποτελούν παρακαταθήκη. Εγιναν ορισμένα ποιοτικά βήματα στη λειτουργία και μαζικοποίηση των σωματείων, στις διαδικασίες λήψης των αγωνιστικών αποφάσεων μέσα στους χώρους δουλειάς.

Δοκιμάστηκαν πρωτοπόροι εργάτες και εργάτριες, που όχι μόνο τόλμησαν να κάνουν το βήμα, αλλά κατέκτησαν την εμπιστοσύνη των συναδέλφων τους, εκδήλωσαν τις αρετές της εργατικής αλληλεγγύης και αυταπάρνησης που τόσο σημαντικές είναι σε μία περίοδο που θεοποιούνται ο ατομισμός, το βόλεμα, η «εξυπνάδα» του ευέλικτου και ανταγωνιστικού εργαζόμενου.

Αυτός ο αγωνιστικός γύρος δεν αποτελεί ένα αυθόρμητο ξέσπασμα. Οι διαθέσεις τροφοδοτήθηκαν από την όξυνση των προβλημάτων που αφορούν όλες τις πλευρές της ζωής της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, τη μάχη της επιβίωσης απέναντι στην ακρίβεια που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα.

Σε τελευταία ανάλυση, έχουν τη βάση τους στην πολιτική που στον Προκρούστη της ανταγωνιστικότητας και των κερδών της αστικής τάξης πετσοκόβει δικαιώματα, εμπορευματοποιεί τις κοινωνικές ανάγκες, θεωρεί την πολιτική προστασία κόστος, αναγνωρίζει σύνορα και «εθνικό συμφέρον» στην Ερυθρά Θάλασσα...

Ελκουν το αγωνιστικό νήμα από τις απεργιακές μάχες της προηγούμενης χρονιάς, από την αποφασιστικότητα των εργατών της ΛΑΡΚΟ, της COSCO, τις κλαδικές απεργίες των οικοδόμων, αλλά και από την πολύμορφη αγωνιστική δράση για να σωθεί ο λαός από τις συνέπειες των πυρκαγιών, τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.

Πρόκειται για διεργασίες που δείχνουν δυνατότητες για το Κόμμα, ώστε με νέα ορμή να καλύψουμε κενά και αδυναμίες, να βάλουμε περισσότερες εφεδρείες στη μάχη, για να αντιμετωπίσουμε - σε ό,τι εξαρτάται από τη δουλειά των κομμουνιστών - τη μεγάλη απόσταση που απαιτείται να καλυφθεί ακόμα για την ανασύνταξη ενός ρωμαλέου εργατικού κινήματος, που θα παίξει ρόλο στην όξυνση της ταξικής πάλης, θα διαμορφώνει προϋποθέσεις να δυναμώνει η προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας, η αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της πάλης.

Η ακούραστη δουλειά των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να τροφοδοτηθεί με τα συμπεράσματα της πείρας της περιόδου και με κριτικό αγωνιστικό πνεύμα να καταστρώσουμε την παρέμβασή μας για να περάσουμε σε μία νέα, πιο απαιτητική φάση της πολιτικής και μαζικής δράσης του Κόμματος, ισχυροποιώντας την παρουσία του παντού, οικοδομώντας και βαθαίνοντας νέους ιδεολογικούς, πολιτικούς και αγωνιστικούς δεσμούς με εργατικές μάζες που μπαίνουν ή θα μπουν στον αγώνα, με νέους και νέες, βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους.

Η συμβολή του Κόμματος είναι καθοριστική για να διατηρηθεί και να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής. Δυναμώνουν ο ρόλος και η ευθύνη του ΚΚΕ ως δύναμης πραγματικής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης για να αποκαλυφθεί ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Το ΚΚΕ με τις θέσεις και τα επιχειρήματά του ανοίγει τον δρόμο για να μπουν στο προσκήνιο οι λαϊκές ανάγκες.

Η διαπάλη δυναμώνει, η πολιτική παρέμβαση όλων των αστικών κομμάτων θα δυναμώσει και παρά τα εσωκομματικά προβλήματα και τις φαγωμάρες που έχουν, τους ενώνει ο στόχος να αξιοποιήσουν τις διεργασίες που γίνονται για να πάρουν καλύτερη θέση στην κούρσα εναλλαγής για τη διαχείριση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Ηδη βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές εξελίξεις. Δρούμε σε συνθήκες που εντείνονται οι διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα, τόσο για την αναστήλωση της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας (ΣΥΡΙΖΑ 1 και 2, ΠΑΣΟΚ, ενώ στην ίδια κατεύθυνση αξιοποιούνται και μικρότερα οπορτουνιστικά μορφώματα) όσο και στον λεγόμενο ακροδεξιό χώρο, που ενώ στηρίζεται ως βολικός αντίπαλος και μακρύ χέρι του κεφαλαίου απέναντι στους εργαζόμενους, ταυτόχρονα προβάλλεται η ενίσχυσή του ως κινδύνου, ενώ αποτελεί την πιο βαθιά έκφραση των «βάθρων» του αστικού συστήματος.

Μπροστά στις ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν στις 9 Ιούνη, θα γενικευτεί η προσπάθεια εξωραϊσμού της ιμπεριαλιστικής διακρατικής συμμαχίας, της ΕΕ. Θα επιδιωχθεί η δυσαρέσκεια και η αμφισβήτηση που εκφράζονται από ευρύτερα τμήματα, να εκτονωθούν σε ψηφοδέλτια ανώδυνης διαμαρτυρίας, κυρίως να ανακοπεί η θετική προσέγγιση του ΚΚΕ από κόσμο που μπορεί να κάνει βήματα συμπόρευσης με το Κόμμα μας, να το στηρίξει πολύμορφα και εκλογικά.

Μπορούμε να επιδράσουμε και να συζητήσουμε πιο ουσιαστικά με πολύ περισσότερο κόσμο, ότι η πορεία για να αλλάξουν τα πράγματα υπέρ του λαού είναι να δυναμώσει το ΚΚΕ, που προβάλλει τη σύγκρουση με το σύστημα για την ανατροπή του, και όχι ξαναζεσταμένες χρεοκοπημένες κυβερνητικές λύσεις με την αναδιανομή του κοινοβουλευτικού συσχετισμού προς όφελος κάποιων τάχα προοδευτικών και αντιδεξιών δυνάμεων, που θα σκορπίσουν ξανά την απογοήτευση.

Το μέγεθος που κάνει τη διαφορά είναι η δύναμη που δίνει ο λαός στο ΚΚΕ στους αγώνες και στις κάλπες, που όχι μόνο υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά προβάλλει και παλεύει για τη διέξοδο υπέρ της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Ο πολιτικός σχεδιασμός που συζητιέται αυτήν την περίοδο σε όργανα και ΚΟΒ θέλουμε να υπηρετεί αυτόν τον στόχο: Μέσα από τις νέες απεργιακές μάχες και τις κινητοποιήσεις να δυναμώνει η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, στις κάλπες και στους δρόμους της διεκδίκησης.

Θέλουμε να εδράζεται καλά στην αξιοποίηση του συνόλου των διαθέσιμων δυνάμεων. Να μην αφορά την παράθεση ορισμένων πρωτοβουλιών, να μην είναι ένα άθροισμα ενεργειών, αλλά να γίνουν βήματα στην ενιαία κατανόηση των στοιχείων που επιβεβαιώνουν ότι η στοχευμένη δράση μας γεννάει δυνατότητες, τόσο για την ανάπτυξη του κινήματος, όσο και για τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής επιρροής και με οργανωτικά αποκρυσταλλώματα για την οικοδόμηση νέων ΚΟΒ και ΟΒ της ΚΝΕ.

Σε αυτόν τον τομέα η καθοδηγητική δουλειά χωράει μεγάλη βελτίωση. Από ποια στοιχεία θα κριθεί:

Από το πώς φροντίζουν τα Γραφεία Περιοχής και τα Τομεακά Γραφεία τα συμπεράσματα από την πολιτική και μαζική δράση να φτάνουν και να συζητιούνται, να αφομοιώνονται, σε όλες τις ΚΟΒ που έχουν στην ευθύνη τους, στον σωστό χρόνο και με τον σωστό τρόπο. Στις σημερινές συνθήκες που ο ελεύθερος χρόνος είναι λίγος και οι ρυθμοί εξαντλητικοί, τα στοιχεία της επαναστατικής λειτουργίας των ΚΟΒ πρέπει να δυναμώσουν, αξιοποιώντας την πολύχρονη και πλούσια συλλογική πείρα του Κόμματος σε αυτόν τον τομέα, που αντλούμε από όλες τις συνθήκες μέσα στις οποίες έδρασε στην υπερεκατοντάχρονη Ιστορία του.

Η πορεία των εξελίξεων είναι τέτοια που θα μικραίνουν τα χρονικά διαστήματα που θα μπορούμε να θέτουμε έναν σχεδιασμό που θα ξεδιπλώνεται σχετικά απρόσκοπτα. Θα διαταράσσεται από γεγονότα πανελλαδικού ή τοπικού χαρακτήρα που θα μας αναγκάζουν να κάνουμε προσαρμογές σε προτεραιότητες που θέτουμε στον σχεδιασμό μας.

Τι χρειάζεται εδώ να ξεκαθαρίσουμε: Η ιεράρχηση των στόχων που έχουν θέσει οι ΚΟ σε ποιους και πώς απευθυνόμαστε, υπολογίζοντας ότι θα υπάρχουν αντικειμενικά τέτοια έκτακτα γεγονότα. Το σύνολο των εξελίξεων θέλουμε να εντάσσονται με τέτοιον τρόπο στη δουλειά μας, που να μπορούν τα κομματικά μέλη και οι οπαδοί στους χώρους που ιεραρχούμε να είναι αποτελεσματικοί στη μαζική και πολιτική τους δράση, στον χώρο δουλειάς, στο σωματείο, στον φοιτητικό σύλλογο, στον σύλλογο γονέων κ.λπ.

Η σωστή εκτίμηση της συγκεκριμένης κατάστασης είναι που μας προφυλάσσει από άγαρμπες παρεμβάσεις και μια χύμα - ισοπεδωτική δουλειά που μας «σπρώχνουν» οι έκτακτες εξελίξεις, όχι λίγες φορές. Σε τελευταία ανάλυση, κρίνεται η ικανότητα των καθοδηγητικών οργάνων να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στα κύρια ζητήματα που επιδρούν στην ισχυροποίηση του Κόμματος, να μη βολεύονται στη διεκπεραίωση των καθηκόντων.

Η ετοιμότητα που αφορά την ιδεολογική και πολιτική προετοιμασία, η βαθιά γνώση των επεξεργασιών του Κόμματος από όλο το Κόμμα, την ΚΝΕ αλλά και τμήμα του περίγυρού μας είναι εγγύηση ότι με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις θα καταφέρουμε να είμαστε μέσα στις εξελίξεις, να παίζουμε ρόλο στη ριζοσπαστικοποίηση της πάλης του λαού, ώστε να δυναμώνουν οι προϋποθέσεις να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Η υλοποίηση του προγράμματος της αυτοτελούς ιδεολογικής δουλειάς ως την ΚΟΒ είναι παράγοντας ανόδου της ικανότητάς μας σε αυτό το καθήκον.

Από αυτήν τη σκοπιά, η έννοια του προγραμματισμού δουλειάς ενός κομματικού οργάνου περιοχής ή τομέα και πολύ περισσότερο μιας ΚΟΒ, που συνδυάζει καθήκοντα, μελετά και εξειδικεύει τα γενικά καθήκοντα ανάλογα τον χώρο δράσης της, κλιμακώνει το σχέδιο παρέμβασής της δεμένο με την οικοδόμηση και τη στρατολογία στο Κόμμα, απαιτεί να πείσουμε με πρακτικό πνεύμα δυνάμεις που ακόμα δεν ακολουθούν σε αυτό τον τρόπο δουλειάς, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, μπορούμε να λύσουμε προβλήματα που διαπιστώνουμε ότι μπαίνουν εμπόδιο για να δυναμώσει και να γίνει πιο αποτελεσματική η δράση μας.

Χωρίς απολυτότητες και άστοχες ανεπεξέργαστες γενικεύσεις, η δύναμη του παραδείγματος είναι χρήσιμη. Οπως η πείρα που έχει συγκεντρωθεί σε μία πόλη ή σε έναν κλάδο από το πώς απέδωσε μια συστηματική - σταθερή αθόρυβη δουλειά για την οικοδόμηση επιχειρησιακής ΚΟΒ. Πώς εντάχθηκαν οπαδοί, κομματικές επαφές στον σχεδιασμό μιας ΚΟΒ ενισχύοντας τις προϋποθέσεις να αποφασίσουν να στρατολογηθούν στο Κόμμα. `Η πώς μια κομματική ομάδα αξιοποίησε στη δουλειά της τα κομματικά στηρίγματα (ή επιτροπές στήριξης) στον χώρο ευθύνης της.

`Η ακόμα και ένα κομματικό μέλος πώς «κρατάει» και εντάσσει πλάι του ευρύτερους ανθρώπους στη δράση, τους παρακινεί και τους πείθει να ενταχθούν στην πάλη. `Η πώς αλληλεπίδρασε η ετοιμότητα αγωνιστικής παρέμβασης εκεί που οξυνόταν η κατάσταση σε έναν χώρο δουλειάς με την προηγούμενη σταθερή πολιτική παρέμβαση της ΚΟΒ που συνέβαλε να υπάρξει πείρα και ωρίμανση για πιο βαθιά δουλειά με ορισμένους πρωτοπόρους εργαζόμενους και άλλες πλευρές που μπορούν πιο ολοκληρωμένα και ζωντανά να αναδειχθούν στις κομματικές διαδικασίες.

Το βέβαιο είναι ότι η χρονιά που διανύουμε είναι μια περίοδος που το Κόμμα μας θα δώσει νέες μεγάλες και σημαντικές μάχες. Ταυτόχρονα είναι μια χρονιά που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν. Του μαέστρου της τέχνης της επανάστασης, που ως ηγέτης των μπολσεβίκων οδήγησε το προλεταριάτο της Ρωσίας στην κατάκτηση της εξουσίας και στη δημιουργία του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο.

Η λενινιστική παρακαταθήκη της θεμελίωσης της επαναστατικής θεωρίας για το Κόμμα Νέου Τύπου φωτίζει και εμπνέει την προσπάθειά μας για την κομματική οικοδόμηση στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, εκεί που συγκεντρώνεται η εργατική τάξη, τα νέα τμήματά της και εκεί που θα κριθεί η υπόθεση για την οποία το Κόμμα μας εξακολουθεί να αφιερώνει όλες του τις δυνάμεις: Στην πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ο Λένιν σημείωνε: «Το πιο επείγον ζήτημα είναι η συσπείρωση των εργατών σε οργανώσεις μεγάλες, ισχυρές, που να λειτουργούν καλά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, σε οργανώσεις διαποτισμένες από το πνεύμα της ταξικής πάλης, που να έχουν επίγνωση των σκοπών τους και να διαπαιδαγωγούνται με την πραγματική μαρξιστική κοσμοαντίληψη».

Με αυτό το μαχητικό πνεύμα, βάζοντας τον πήχη ψηλά, αξιοποιούμε τις δυνατότητες, συγκεκριμενοποιούμε τους στόχους μας, διαμορφώνουμε κλίμα σε όλες τις ΚΟ για την επιτυχία της άμιλλας που έχει αποφασίσει η ΚΕ για τη στρατολογία και την οικοδόμηση, τη φετινή χρονιά, δυναμώνουμε το Κόμμα παντού!